Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Tysiącletnie królestwo Chrystusa (Ap 10,4-6)

Czytamy wspólnie Księgę Apokalipsy

Tysiąc lat królowania Chrystusa na ziemi zbiega się z uwięzieniem Szatana w Czeluści także na tysiąc lat (20,2-3). Spróbujemy to tajemnicze tysiąclecie wyjaśnić.

Podstawową myślą całej perykopy jest tak zwane pierwsze zmartwychwstanie (w. 5-6). Nie chodzi tu o powszechne zmartwychwstanie wiernych, gdyż ono będzie miało miejsce dopiero na zakończenie "tysiąca lat królowania z Chrystusem". Pierwsze zmartwychwstanie jest rzeczywistością duchową, polegającą na obdarowaniu łaską, dzięki której zostaje w człowieku wzbudzone i trwa życie samego Boga. Rozpoczyna się to na chrzcie, który uwalnia człowieka od grzechu, zaszczepia nadprzyrodzone życie, daruje dziecięctwo Boże i inicjuje nie dającą się z niczym porównać odnowę (J 5,25; Flp 3,20; Kol 3,1-2).

Pierwsze zmartwychwstanie jest warunkiem drugiego zmartwychwstania, które będzie miało miejsce przy końcu czasów, gdy ciała powrócą do życia, a ludzie w swych duszach i ciałach wejdą do wiecznego szczęścia.

I zobaczyłem trony, a ci, którzy na nich zasiedli, otrzymali władzę sądzenia.

Władzę sądzenia świata posiada wyłącznie Jezus Chrystus. Otrzymał ją od swego Ojca (J 5,22; 9,39; Dz 10,42).

Zapowiedział jednak, że da w niej udział swoim apostołom (Mt 19,28), a także świętym (1 Kor 6,2-3). Apokalipsa wymienia dwie kategorie tych, którzy zostaną zaszczyceni przywilejem udziału w rządach Chrystusa.

Zobaczyłem też dusze tych, którzy zostali ścięci za przyznawanie się do Jezusa i za głoszenie słowa Bożego...

Pierwsza kategoria "sędziów" określona jest słowem psychai (dusze), co może wskazywać na fakt, że już nie żyją. Chodzi o tych, którzy z powodu swej więzi z Chrystusem zginęli przez ścięcie. Greckie słowo pelekizo oznacza dosłownie "odrąbanie głowy toporem". Początkowo tak właśnie dokonywano egzekucji, a z czasem, od I wieku n. e., zaczęto skazańców ścinać mieczem. Jakże okrutna śmierć męczeńska!

...oraz tych, którzy nigdy nie oddawali hołdu Bestii ani jej posągowi, którzy nigdy nie nosili jej znamienia na czole ani ręku.

Druga grupa uprzywilejowanych udziałem we władzy Chrystusa nie ma określenia psychai. Może to wskazywać na fakt, że ta kategoria obejmuje ludzi żyjących, takich, którzy dla sprawy Chrystusa dobrowolnie znosili cierpienia, pogardę, więzienie, utratę własnych dóbr czy zerwanie więzów rodzinnych.

Starożytny Kościół używał dwóch terminów na określanie zbawionych:

- "martyres" (męczennicy) w stosunku do tych, którzy zapłacili życiem za wiarę;
- "confessores" (wyznawcy) w odniesieniu do tych, którzy dla Chrystusa stracili wszystko oprócz życia.

Zarówno umierający dla Chrystusa, jak i żyjący dla Niego otrzymują od Niego nagrodę.

Teraz ożyli...

To ożycie (czyli pierwsze zmartwychwstanie) dotyczy, jak powiedziano, płaszczyzny duchowej i oznacza duchowe przebudzenie człowieka oraz udział w życiu samego Boga, zarówno w doczesności, jak i w wieczności. To ożycie dokonuje się w Kościele, za sprawą sakramentu chrztu.

...aby tysiąc lat królować z Chrystusem.

Tajemnicze królestwo świętych, którzy wraz z Chrystusem mają królować przez tysiąc lat na ziemi, interpretowano w przeszłości rozmaicie. Niektórzy pisarze kościelni pierwszych wieków chrześcijaństwa objaśniali tekst Apokalipsy niemal dosłownie twierdząc, że kiedy Chrystus przyjdzie drugi raz na ziemię, wtedy męczennicy oraz wszyscy sprawiedliwi zmartwychwstaną i będą wraz z Nim panować przez tysiąc lat na ziemi wśród rozkoszy i radości, jakich przedtem nikt nie zaznał. Dopiero po tym tysiącu lat nastaną właściwe czasy ostateczne: dokona się absolutne zwycięstwo dobra nad złem, nastąpi powszechne zmartwychwstanie, sąd ostateczny i definitywne nadejście królestwa Boga.

Taki pogląd ukształtował się zapewne pod wpływem judaizmu, który zastanawiał się, jak długo trwać będzie na ziemi era mesjańska. Żydzi byli przekonani, że potrwa ona tysiąc lat To stwierdzenie brało się z dziwnego przelicznika, który przyjmował, że u Boga jeden dzień ma tysiąc lat. Czytamy bowiem w księdze Psalmów: tysiąc lat w Twoich oczach jest jak wczorajszy dzień, który minął (90,4; por. też 2 P 3,8). Na tej podstawie uważano, że każdy tzw. dzień w opisie stworzenia świata (Rdz 1,1-2,4) oznacza tysiąc lat. Na tej podstawie można obliczyć... wiek świata. Mesjasz ma nadejść pod koniec szóstego dnia (= szóstego tysiąclecia), a siódmy dzień (ten, w którym Jahwe odpoczął) , miał być tysiącleciem panowania Mesjasza!

I zobaczyłem trony, a ci, którzy na nich zasiedli, otrzymali władzę sądzenia. Zobaczyłem też dusze tych, którzy zostali ścięci za przyznawanie się do Jezusa i za głoszenie słowa Bożego oraz tych, którzy nigdy nie oddawali hołdu Bestii ani jej posągowi, którzy nigdy nie nosili jej znamienia na czole ani ręku. Teraz ożyli, aby tysiąc lat królować z Chrystusem. A pozostali umarli nie ożyli, dopiero, gdy minie tysiąc lat. Na tym polega pierwsze zmartwychwstanie. O, jakże szczęśliwy i święty jest ten, kto ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu! Druga śmierć jest wobec nich bezsilna, gdyż będą kapłanami Boga oraz [kapłanami] Chrystusa i przez tysiąc lat będą mieć udział w Jego rządach. (20,4-6)

Idea tysiącletniego królestwa, pochodząca z dosłownej interpretacji Ap 20,1-6, określana jest jako "millenaryzm" (od łacińskiego mille czyli tysiąc) albo "chiliazm" (chilias to tysiąc po grecku). Pogląd taki głosił między innymi Papiasz, pisząc o rozkoszach duchowych w ziemskim królestwie Chrystusa, a także św. Justyn, Ireneusz, Tertulian i Hipolit. Także św. Augustyn początkowo wyznawał millenaryzm, potem jednak uznał, że nie wolno liczby "tysiąc" rozumieć dosłownie czyli w sensie arytmetycznym, ale jedynie w sensie symbolicznym, podobnie jak in- - ne liczby w Apokalipsie. W oparciu o tekst J 5,24-29 św. Augustyn uczył o podwójnej śmierci:

- "śmierci pierwszej" (duchowej, następującej w wyniku grzechu śmiertelnego);
- "śmierci drugiej" (wiekuistym potępieniu; Ap 20,6).

Obu tym "śmierciom" odpowiada podwójne "zmartwychwstanie":
- "zmartwychwstanie pierwsze" do życia duchowego, dzięki wierze i łasce chrztu;
- "zmartwychwstanie drugie" w ciele, podczas paruzji Chrystusa. A zatem zmartwychwstanie, o którym mowa w 20,4-5, należy rozumieć w sensie duchowym. Dlatego także w sensie symbolicznym należy interpretować millennium.

Trzeba jednak wyraźnie powiedzieć, że chiliazm miał w starożytności wielu zdecydowanych przeciwników. Przeciw mille- naryzmowi wypowiadał się m. in. św. Klemens Rzymski, Cyprian, Orygenes i Efrem. Warto też wspomnieć, że liczne dyskusje nad problemem przynależności Apokalipsy do kanonu ksiąg natchnionych płynęły w przeszłości z faktu, że Księga ta, jako jedyna w całej Biblii, głosiła rzekomo błędny pogląd millenarystyczny.

Dosłowna interpretacja "tysiącletniego królestwa Chrystusa" zawsze kryła w sobie niebezpieczeństwo dla Kościoła, jednak poglądy te znajdowały się poza głównym nurtem myśli chrześcijańskiej i stanowiły pewnego rodzaju wypaczenie nauki Chrystusa. Kościół nigdy nie nazwał wprost millenaryzmu herezją, ale wskazywał, że są to poglądy błędne i niebezpieczne dla wiary.

Myślenie millenarystyczne nigdy nie wygasło w Kościele do końca. W średniowieczu odżyło za sprawą Joachima z Fiore. Także dzisiaj możemy usłyszeć, że w związku z paruzją nastąpi najpierw zmartwychwstanie sprawiedliwych i ich tysiącletnie szczęśliwe królowanie z Chrystusem, a potem rozegrają się sprawy ostatnie. Taki lub zbliżony pogląd wyznają np. Adwentyści Dnia Siódmego, Świadkowie Jehowy, a także prawosławna Vas- sula Ryden ze Szwajcarii, rzekoma wizjonerka, znana za sprawą swoich książek i ąuasi-modlitewnych spotkań, także w Polsce. Ryden twierdzi, że czekają nas... dwa przyjścia Chrystusa, pierwsze dla zapoczątkowania ery pokoju i ogólnego dobrobytu na ziemi, oraz drugie, to definitywne. Kościół zabrał oficjalnie głos w tej sprawie, wskazując negatywne i niebezpieczne elementy w nauce Vassuli Ryden.


"Tysiącletnie królestwo Chrystusa na ziemi" symbolizuje w rzeczywistości ziemski czas Kościoła, czyli czas od wcielenia Chrystusa do Jego przyjścia na końcu świata. Jest to czas duchowych zmartwychwstań z "pierwszej śmierci" i duchowych zwycięstw, w których przejawia się niemoc (jakby uwięzienie) Szatana. Św. Proboszcz z Ars miał zwyczaj powtarzać, że Szatan jest wielkim psem na łańcuchu, który szczerzy kły i robi dużo hałasu, ale kąsa jedynie tego, kto zbytnio się przybliża i spoufala.

A pozostali umarli nie ożyli, dopiero, gdy minie tysiąc lat. Na tym polega pierwsze zmartwychwstanie.

Mamy tu do czynienia z symbolem "wielopiętrowym". Może w nim chodzić o żyjących grzeszników, dla których tysiąc lat Kościoła jest czasem szansy, by nawróciwszy się i uwierzywszy - przeżyli duchowe poruszenie. Może też oznaczać tych, którzy zmarli nie przy- jąwszy chrztu; Chrystus będzie ich sądził na podstawie ich czynów. A zatem wieczne szczęście obiecane jest tym, którzy... "żyli" za życia.

O, jakże szczęśliwy i święty jest ten, kto ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu! Druga śmierć jest wobec nich bezsilna, gdyż będą kapłanami Boga oraz [kapłanami] Chrystusa i przez tysiąc lat będą mieć udział w Jego rządach.

Piąte błogosławieństwo Apokalipsy różni się formą od poprzednich: obok słowa szczęśliwy (makarios) ma jeszcze drugie określenie: święty (hagios). Jest to w pełni uzasadnione, gdyż ten, kto przeżył pierwsze zmartwychwstanie (chrzest i życie w łasce), zabezpieczony jest przed drugą śmiercią (wiekuistym potępieniem) czyli jest święty. Chociaż śmierć fizyczna jest nieunikniona, nie ma żadnej mocy nad świętym, ponieważ stanowi jedynie drzwi prowadzące do życia wiecznego.

Sakrament chrztu sprawia, że człowiek wchodzi do królewskiej rodziny Boga i dostępuje w niej godności kapłańskiej, przez co nabywa prawa do bezpośredniego przystępu do Boga. Po łacinie kapłana nazywa się pontifex (dosłownie: ten, który buduje mosty). Apokalipsa wyznacza zatem każdemu chrześcijaninowi zadanie: przerzucać mosty między Chrystusem - Bogiem a innymi ludźmi.

Sprawdź, czy zapamiętałeś...

  • Skąd wziął się w Kościele pogląd zwany millenaryzmem? Czy ma on potwierdzenie w Biblii?
  • Co głosi millenaryzm?
  • Jak Kościół kwalifikuje millenaryzm?

 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2024 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej