Ostatnia pieczęć złamana! (Ap 8,1-5)

A kiedy [Baranek] złamał siódmą pieczęć, w niebie zapadło głębokie milczenie na jakieś pół godziny.

Złamanie siódmej pieczęci wyciszyło w jednej chwili całe niebo. Zamilkły śpiewy wielbiące Boga i Baranka. Nastąpiło pełne napięcia milczenie. Z jakiego powodu?

Rabini żydowscy uważali, że mieszkańcy nieba każdego dnia przerywają na pewien czas uwielbianie Boga, aby mógł On w spokoju wysłuchać próśb zanoszonych przez Izraelitów. Otóż w Apokalipsie rzeczywiście za chwilę wzniosą się z ziemi przed Boże oblicze modlitwy chrześcijan (w. 3-4) i dlatego jest rzeczą stosowną, aby wszystko się uciszyło i aby Boże ucho mogło dosłyszeć najmniejszy szept. R. Charles uważa: Potrzeby ludzi są dla Boga ważniejsze od wszystkich psalmodii niebios.

Choć taka interpretacja milczenia w niebie jest piękna, nie jest jednak chyba trafna. Czyżby Bóg tylko nieraz przysłuchiwał się modlitwom ludzi? Raczej trzeba powiedzieć, że całe niebo milknie wstrzymując oddech w oczekiwaniu na nową Bożą interwencję.

Prorocy w Starym Testamencie nakazywali milczeć, gdy Jahwe nawiedzał swój lud: Zamilknij wszelkie ciało przed obliczem Jahwe, bo już powstaje ze swojego świętego miejsca (Za 2,17; por. też Ha 2,20; So 1,7). Natomiast czas milczenia, owe pół godziny, wyraża - podobnie jak każdy ułamek w Apokalipsie - brak równowagi i pewności. Sens jest więc taki: całe niebo z napięciem i lękiem oczekuje tego, co ma dalej nastąpić.

Milczenie nieba sygnalizuje, że nadszedł już faktycznie Koniec, ale Bóg nadal cierpliwie czeka, odkładając jak gdyby dzień sądu, aby opieszałym dać szansę. Pan jednak nie odwleka obietnicy - choć niektórzy sądzą, że odwleka - lecz jest dla nas wspaniałomyślny, nie chcąc, aby ktokolwiek zginął, lecz aby wszyscy weszli na drogę nawrócenia (2 P 3,9).

Potem zobaczyłem siedmiu aniołów, stojących przed Bogiem, którym dano siedem trąb.

Zerwanie siódmej pieczęci kończy pierwszą "siódemkę" (siedem pieczęci) i prowadzi do nowej "siódemki" (siedem trąb). Z kolei siedem trąb prowadzi do jeszcze jednej "siódemki" - siedmiu czasz (17,1). Pieczęcie, trąby i czasze coraz dobitniej malują grozę nadciągającego dnia Bożego gniewu. W rozdziale 8 i 9 Apokalipsa opisze wydarzenia, które wywoła dźwięk trąb pierwszych sześciu aniołów. Wydarzenia te nawiążą wyraźnie do plag egipskich (Wj 7,14-12,34).

Rodzajnik określony hoi przy aniołach (hoi angeloi) wskazuje, że chodzi tu o jakichś znanych aniołów. Rzeczywi ście, zarówno Biblia (Tb 12,15), jak i literatura judaistyczna znają odrębną grupę siedmiu aniołów, określanych przez Izraelitów aniołami Oblicza, a w księgach Nowego Testamentu archaniołami (1 Tes 4,16; Jud 9). Do grupy tych aniołów tradycyjnie zalicza się Michała, Gabriela i Rafała.

W Starym Testamencie trąby (salpinges) towarzyszyły teofanii Boga na górze Synaj (Wj 19,16.19). Miały też być, według nauczania proroków, sygnałem wzywającym wygnańców w niewoli babilońskiej do ojczyzny (Iz 27,13), a także miały obwieszczać nadejście Dnia Bożego (J1 2,1) i zapowiadać Bożą pomstę wobec grzeszników (So 1,16; Za 9,14). Sami Izraelici używali trąb zarówno podczas walki (por. Joz 6,5), jak też podczas liturgii świątynnej, aby uświadamiać obecność Jahwe (por. Ps 47,6). Według Nowego Testamentu dźwięk trąby ogłosi kiedyś paruzję Chrystusa, wezwie wszystkich umarłych do zmartwychwstania (1 Kor 15,52; 1 Tes 4,16) i ogłosi początek sądu ostatecznego (Mt 24,31). I jeszcze jedna uwaga. Wydaje się, że werset o siedmiu aniołach z siedmioma trąbami jest w tym miejscu Apokalipsy wyraźnie wtrącony. Raczej powinien poprzedzać dopiero werset 6, bo wtedy układ treści staje się bardziej przejrzysty.

Według tradycji żydowskiej modlitwy za lud izraelski miał zanosić do Boga archanioł Michał. Czyż możemy zatem identyfikować apokaliptycznego innego anioła, również ofiarującego modlitwy Bogu, z Michałem? Raczej nie, gdyż Michał znalazł się już poprzednio w gronie siedmiu aniołów z trąbami. Inny anioł to zatem anioł (lub archanioł) - pośrednik, którego imienia Apokalipsa nie ujawnia.

Liturgia niebiańska w Apokalipsie zakorzeniona jest w liturgii starotestamentowej. Dlatego nie dziwi nas obecność w niebie sprzętów rodem ze świątyni jerozolimskiej, na przykład ołtarza (thysiasterion: 6,9; 9,13; 14,18).. W jerozolimskiej świątyni znajdowały się dwa ołtarze: ołtarz całopalenia, na którym spalano ku czci Jahwe mięso zwierząt oraz ołtarz kadzenia. Ołtarz z Apokalipsy nie jest z pewnością echem ołtarza całopalenia, ponieważ w niebie nie ma ofiar ze zwierząt. A zatem musi być nawiązaniem do ołtarza kadzielnego.

W jerozolimskiej świątyni ołtarz kadzielny był niewielki. Miał kształt kwadratowego stołu, o rozmiarach pół na pół metra i około metra wysokości. Był wykonany z drzewa akacjowego obłożonego złotą blachą i posiadał miniaturową "balustradę", zabezpieczającą przed wypadaniem żaru na posadzkę (por. Wj 30,1-10).

Kapłani izraelscy przenosili rozżarzone węgle na ołtarz kadzenia z ołtarza całopalenia (1 Kri 7,50). Robili to za pomocą złotej szufli (libantos), która w Apokalipsie nazwana jest kadzielnicą. Ofiarę kadzielną (z dwóch garści kadzidła; por. Kpł 16,12) kapłani składali dwa razy dziennie: przed pierwszą ofiarą całopalną i po ostatniej, opakowując niejako w ten sposób w wonny dym wszystkie ofiary Izraela.

Dano mu wiele kadzideł, aby wraz z modlitwami wszystkich świętych złożył je w ofierze przed tronem na złotym ołtarzu.

Już nie dwie garście, ale wiele kadzideł ofiaruje Bogu na ołtarzu w niebie anioł. Składa je wraz z modlitwami (tais proseuchais) wszystkich świętych. Kadzidła są wyrazem modlitwy wszystkich świętych, to jest chrześcijan żyjących na ziemi. Taki symboliczny sens kadzidła pojawił się już wcześniej w Ap 5,8.

Słowa Apokalipsy upewniają nas, że aniołowie i święci wstawiają się za nami u Boga. Dlatego Sobór Trydencki polecił, aby wiernych uczono, jak dobrą jest rzeczą uciekać się do wstawiennictwa świętych: Jest rzeczą dobrą i niezwykle pożyteczną pokornie przyzywać świętych i w ich modlitwie mieć wstawiennictwo (De sacriis imaginibus). Sobór Watykański II przypomniał zaś, że co tyczy się Apostołów i Męczenników Chrystusowych, którzy przelawszy swoją krew dali najwyższe świadectwo wiary i miłości, to Kościół zawsze wierzył, że są oni ściślej z nami złączeni w Chrystusie. Kościół okazywał im, jak i Błogosławionej Maryi Dziewicy i świętym Aniołom szczególną cześć i modlił się pobożnie o pomoc ich wstawiennictwa (Lumen gentium, 50). Piękną ilustracją potęgi modlitwy wstawienniczej jest biblijny opis modlitwy Mojżesza, który ze wzniesionymi rękami modlił się o zwycięstwo Izraela nad Amalekitami (Wj 17,8-16).

I wzniósł się przed Bogiem z ręki anioła obłok kadzideł wraz z modlitwami świętych.

Wszelkie nasze kadzidła czyli modlitwy mogą wznieść się przed Boga i zostać przez Niego przyjęte jedynie dzięki "żarowi", jakim jest ofiara Chrystusa. Anioł pełni tu tylko rolę pośrednika. Z tekstu wynika też pośrednio, że modlitwa jest ofiarą składaną Bogu.

Potem anioł wziął kadzielnicę, napełnił ją żarem z ołtarza i zrzucił na ziemię. I nastąpiły gromy, głosy, błyskawice i trzęsienie ziemi.

Następuje nowa akcja symboliczna: anioł-pośrednik nabiera na złotą szuflę rozżarzonych węgli z ołtarza kadzenia i zrzuca je na ziemię. Podobnie postąpił anioł z wizji w Księdze Proroka Ezechiela, kiedy wziął w dłonie rozżarzony węgiel i rozrzucił go na Jerozolimę, aby ją ukarać (10,2). Deszcz ognia, spadający w Apokalipsie na ziemię jest zapowiedzią plag, jakie niebawem sprowadzą kolejne trąby (rozdz. 8-9).

A zatem modlitwy wiernych nie pozostają bez odpowiedzi. Wracają na ziemię w postaci gniewu Boga wobec tych, którzy nie wyrzekają się grzechu i prześladują sługi Boże.

Ks. PIOTR OSTAŃSKI Wasze komentarze: marzena aneta: 27.11.2022, 14:12 Ostatnia pieczęć złamana (Ap 8,1-5) prosze o miłość uczciwość sprawiedliwość na świecie dziękuję proszę o domu kupno dobrą mieszkania sprzedaż urode zdrowie pieniądze dobrego kawalera męża młodego niepalącego pobożnego religijnego uczciwego dziękuję modlitwa ma moc modlitwa cuda czyni miłość cuda czyni nadzieja cuda czyni pokora cuda czyni sprawiedliwość cuda czyni uczciwość cuda czyni ufność cuda czyni wiara cuda czyni wiara to jest pewność bez dowodu wiara to droga którą docieramy do marzeń dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję (1) Autor Treść Nowości Nowenna przed uroczystością Niepokalanego Poczęcia NMP - dzień 3 Modlitwa do św. Karola de Foucauld Litania do św. Karola de Foucauld Rachunek sumienia dla dzieci Modlitwa do św. Florencji Modlitwa do bł. Klementyny Nengapety Najbardziej popularne Tajemnica Szczęścia Godzina Łaski Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Modlitwa o Cud Poprzednia [ Powrót ] Następna

Ostatnia pieczęć złamana! (Ap 8,1-5)

Czytamy wspólnie Księgę Apokalipsy

Nowości

Najbardziej popularne