Dla nas i dla naszego zbawieniaKiedy w stajni betlejemskiej Matka Najświętsza rodzi bezbronne Niemowlę, Stwórcę wszechświata, zostaje objawiona niepojęta przez ludzki rozum tajemnica nieskończonej miłości i miłosierdzia Boga: "Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne" (J 3, 16).Pan Bóg staje się prawdziwym człowiekiem dla nas i dla naszego zbawienia. Tylko Jego miłość może wyzwolić człowieka z niewoli grzechu i śmierci. Jednak Wszechmogący Bóg prosi nas o zgodę. Dzięki heroicznej wierze i zgodzie Maryi Bóg mógł w Jej dziewiczym łonie stać się prawdziwym człowiekiem. Ewangelie mówią nam, że Maryja zgodziła się być Matką Syna Bożego, nie znając pożycia z mężem; poczęła Jezusa dzięki mocy Ducha Świętego, bez udziału mężczyzny (Łk 1, 34-35; Mt 1, 18. 24-25). Świadectwo Ewangelii o dziewiczym poczęciu Jezusa w łonie Maryi wskazuje na Jego Boskie pochodzenie oraz na fakt, że Maryja dała Synowi Bożemu ludzką .naturę, przez którą stał się On członkiem rodzaju ludzkiego i zjednoczył się z każdym człowiekiem. "Albowiem On, Syn Boży, przez wcielenie swoje zjednoczy! się jakoś z każdym człowiekiem" - czytamy w konstytucji Soboru Watykańskiego II Gaudium etspes (22). To dzięki Wcieleniu Syna Bożego każdy człowiek od momentu poczęcia ma nieskończoną godność i wartość. Taką samą godność i wartość w oczach Boga ma zarówno dziecko poczęte w łonie matki, jak i człowiek dorosły, człowiek umysłowo upośledzony i laureat Nagrody Nobla, żebrak i milioner. Taką samą godność i wartość ma Chińczyk, Polak, Żyd, Rosjanin, Niemiec itd. O godności człowieka decyduje jego człowieczeństwo, które jest świętością, ponieważ zjednoczony jest z nim Jezus Chrystus. Od momentu poczęcia aż do naturalnej śmierci każdy człowiek ma dane mu przez Boga prawo do życia i wolności sumienia. Z tego powodu legalizacja aborcji i eutanazji jest zawsze krzyczącym bezprawiem, wymierzonym przeciwko człowiekowi i Bogu. Druga Osoba Trójcy Świętej staje się prawdziwym człowiekiem, aby nas zbawić. W misterium Wcielenia dokonuje się tajemnica zjednoczenia natury boskiej i ludzkiej w jednej Boskiej Osobie Słowa. Dzięki Wcieleniu, Śmierci i Zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa miłość Trójjedynego Boga dotarła wszędzie tam, gdzie obecna jest niszcząca moc grzechu nieposłuszeństwa stworzenia wobec Stwórcy. W ten sposób Jezus Chrystus ostatecznie zwyciężył śmierć i przebaczył wszystkie grzechy (Koi 2, 15; 1 J 3, 8). Uczynił to w imieniu wszystkich i dla zbawienia wszystkich ludzi (Mk 10, 45; Mt 20, 28). Wcielony Syn Boży, który umarł i zmartwychwstał, jest nowym Adamem, czyli pierwszym Człowiekiem, w którym dopełniło się dzieło stworzenia - drugi akt stwórczy: zgładzenie wszystkich grzechów i zjednoczenie w miłości człowieka z Bogiem. Ponieważ w Bogu nie ma przeszłości ani przyszłości, tylko jest trwałe "teraz", Jezus Chrystus dociera do każdego człowieka z propozycją zbawienia, niezależnie od tego, czy dany człowiek żył przed Wcieleniem Jezusa czy po nim. Zbawienie, którego dokonał Bóg-Człowiek, Jezus Chrystus, obejmuje ludzi wszystkich pokoleń, ras i wyznań. Nie może być zbawienia poza Chrystusem i Jego Mistycznym Ciałem, którym jest Kościół, a szansę mają wszyscy ludzie. Sobór Watykański II stwierdza, że do wspólnoty Kościoła przyporządkowani są także nie-ochrzczeni wyznawcy innych religii oraz wszyscy ludzie dobrej woli: "Ci bowiem, którzy bez własnej winy, nie znając Ewangelii Chrystusowej i Kościoła Chrystusowego, szczerym sercem jednak szukają Boga i wolę Jego, przez nakaz sumienia poznaną, starają się pod wpływem łaski pełnić czynem, mogą osiągnąć wieczne zbawienie. Nie odmawia też Opatrzność Boża koniecznej do zbawienia pomocy takim, którzy bez własnej winy w ogóle nie doszli jeszcze do wyraźnego poznania Boga, a usiłują, nie bez łaski Bożej, wieść uczciwe życie. Cokolwiek znajduje się w nich z dobra i prawdy, Kościół traktuje jako przygotowanie do Ewangelii i jako dane im przez Tego, który każdego człowieka oświeca, aby ostatecznie posiadł życie" (Lumen gentium, 16). Jezus Chrystus jako pierwszy z ludzi przeszedł drogę zbawienia i jako Boska Osoba Słowa jednoczy się z każdym człowiekiem, zapraszając każdą i każdego z nas, aby razem z Nim podejmować codzienny trud kroczenia drogą prowadzącą do pełni szczęścia. Kto to zaproszenie przyjmie i pójdzie przez życie razem z Jezusem, obecnym w sakramentach pokuty i Eucharystii, będzie już tutaj na ziemi odnajdywał "swoją własną wielkość, godność i wartość swojego człowieczeństwa, ponieważ w tajemnicy odkupienia będzie na nowo potwierdzony, niejako wypowiedziany na nowo. Stworzony na nowo" (Redemptor hominis, 10). Adorując bezbronną i pokorną miłość Boga w Dziecięciu Jezus, pamiętajmy o słowach, które skierował do nas w Ewangelii św. Jana: "Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego" (3, 17-18). ks. Mieczysław Piotrowski TChr
Publikacja za zgodą redakcji
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2023 Pomoc Duchowa |