Czas nadzieiCzas płynie, nie czeka Lecz co roku rodzi się nadzieja Jak gwiazdka płynąca z oddali Kiedy myślisz, że świat się wali Płynie duch Bożej Mocy Pomóc w ludzkiej niemocy Radością ludzi okrywa Ciesząc się z narodzin Bożego Syna Płynąc z Betlejemskiej chaty Wkoło stojącej anielskiej poświaty Odwiedza każdy dom z wieczora Bo nadeszła już pora Więc ojciec prosi matkę Czas się dzielić opłatkiem Zapomnieć o ludzkiej złości Pamiętać o Bożej miłości I podchodzą do siebie uroczyście Drżąc niczym na drzewie liście I przełamują opłatek W noc, gwiazd milczenia dalekim Jednej świecącej, całym wiekiem Wśród, której Bóg pobratał się z człowiekiem I wszyscy wkoło za ich przykładem Bo człowiek dla człowieka stał się bratem A Boża miłość ukojeniem nad światem Maryjo, mateńko czysta Jak jedwab delikatna, niebiańsko przezroczysta Otulając Boże Dziecię ukochane nad wszystko na świecie Błogosław i otocz nas opieką Niczym powiew wiatru nad rwącą rzeką I niech wiara, miłość i nadzieja Nigdy nie umiera. Andrzej
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2023 Pomoc Duchowa |