Misja specjalnaDo cierpiących i chorych Jan Paweł II odnosił się w swoim nauczaniu nieustannie. Twierdził, że Bóg wybiera ich do specjalnych zadań.Od kiedy porusza się na wózku inwalidzkim, jest jednym z najbardziej rozpoznawanych kapłanów w Polsce. - Czuję się specjalnie wybrany przez Boga do tej misji, jaką jest cierpienie - stwierdza ks. Marek Balwas, który kilka lata temu uległ wypadkowi samochodowemu, wskutek czego znalazł się na wózku. - Bóg odbierając coś człowiekowi w zamian daje stokrotnie więcej. Kiedy byłem w pełni sprawny, uczyłem religii w kilku klasach w szkole podstawowej i w kilku w liceum. Teraz spotykam się z tysiącami osób - opowiada ks. Marek. "Ksiądz daje czadu" - mówi o nim młodzież, z którą pracuje. Spotyka się też z chorymi, raz w roku prowadzi dla nich tygodniowe rekolekcje w Licheniu. W kilku rozgłośniach radiowych ma audycję "Kwadrans z dobrym przesłaniem", a od 8 lutego we wtorki o godz. 16.30 program pod tym tytułem ruszy w Telewizji Trwam. Uśmiechnięty, szczęśliwy. - Kiedy ludzie widzą mnie na wózku, mówią, że cierpienie musi mieć sens - mówi ks. Marek. List apostolski Jana Pawła II o chrześcijańskim sensie ludzkiego cierpienia Sahifici doloris ma podkreślony w wielu miejscach. - Czytając go wiem, że pisany jest przez osobę doświadczoną cierpieniem. Czuję, jak Chrystus staje się bliski człowiekowi cierpiącemu. I doświadczam, że jako osoba cierpiąca mogę utożsamiać się z Chrystusem. >SIŁA W CIERPIENIU Chorzy to jedna z grup, do której Jan Paweł II najczęściej kierował swoje przesłanie. Papież miał wyjątkowo osobisty stosunek do krzyża w chorobie. Podczas spotkań, na jego osobiste życzenie, chorzy znajdowali się blisko ołtarza, a po uroczystościach Ojciec Święty rozmawiał z nimi. Zaczęło się już następnego dnia po wyborze. Wtedy, ku zaskoczeniu wszystkich i wbrew obowiązującej etykiecie, wybrał się do kliniki Gemelli. Chciał odwiedzić chorego przyjaciela, bp. Andrzeja Deskura. Pierwszym i najważniejszym dokumentem Jana Pawła II skierowanym do chorych jest list apostolski Sahifici doloris z 1984 r. Papieskie przesłanie mówi o odkupieńczym sensie cierpienia. Chorzy, którzy tak przeżywają swoje cierpienie, w sposób szczególny stają się drogą Kościoła. Osiemdziesięciotrzyletnia Helena Kurtek od dziewiątego miesiąca życia cierpi na chorobę Heinego-Medina. Ból jest jej codziennością. Przykuta do łóżka z powodu paraliżu nóg i lewej ręki, świat ma ograniczony do wielkości swojego pokoju. - Cierpienie ofiaruję za cierpiących bardziej ode mnie, za pogubionych w życiu i za pokój na świecie - mówi. Kilka lat temu z powodu nowotworu przeszła amputację piersi. - Dlaczego mam mieć żal do Boga? Jak mogę nie przyjmować tego, co Bóg mi daje? Bóg mnie przecież do tego wybrał - mówi. Posynodalna adhortacja apostolska Christifideles laici zawiera papieskie przesianie do chorych i do pracujących z chorymi, także kapłanów. Jan Paweł II pisze, że lekarze, pielęgniarki i cały personel medyczny są wezwani do tego, by poprzez miłość wobec chorych i cierpiących być żywym obrazem Chrystusa i Jego Kościoła. - Każdego człowieka, którego mam pod opieką, staram się widzieć w całej pełni. W jego uwarunkowaniach, w konkretnej rodzinie, z jego konstrukcją psychiczną, z jego chorobami - mówi prof. Bogdan Chazan, ginekolog położnik, dyrektor Szpitala św. Rodziny w Warszawie. - Ważne jest, by znaleźć czas na rozmowę z pacjentem, pochylić się nad nim, uśmiechnąć. Mam za sobą wiele lat życia zawodowego i widzę, że ani zawodowe techniczne czynności, ani kierowanie instytucją nie daje tyle satysfakcji, ile zaistnienie w pamięci pacjenta - dodaje. - Sami pacjenci inspirują nas do dawania świadectwa - mówi Jadwiga Lasota, pielęgniarka z oddziału chirurgii Szpitala Bródnowskiego. - Często pytają: "za co Pan Bóg mnie skarał?". Nie szukam odpowiedzi na takie pytania, traktuję je jako emocje chorego i przyczynek do dalszej rozmowy. Modlę się za swoich pacjentów - dodaje. Pacjentom wystarczą czasem drobne gesty życzliwości, troski, ciepła, dostrzeżenia ich. - Na oddział trafiła pacjentka po porodzie, z powikłaniem - uszkodzeniem jelita. Trzeba było szybko wykonać stomię. Po trzech miesiącach, kiedy przyszła na badania kontrolne, powiedziała: "Z tamtego czasu pamiętam tylko pani dobre oczy". Na pewno dają nam do myślenia takie sytuacje - wspomina Jadwiga Lasota i dodaje: - Do nas kierowane jest papieskie wezwanie z Salvifici doloris: "Chrystus nauczy! człowieka równocześnie świadczyć dobro cierpieniem oraz świadczyć dobro cierpiącemu". Jan Paweł II w katechezach i w czasie audiencji z chorymi podkreślał potrzebę ochrony życia i walki o poprawę zdrowia. W 1995 r. podczas spotkania z dziećmi z porażeniem mózgowym i ich rodzicami podkreślił niezbywalne prawo do życia każdego człowieka od poczęcia do naturalnej śmierci. DUSZPASTERSTWO CHORYCH Jan Paweł II troskę o chorych chciał na trwałe wpisać w określone struktury w Kościele. W 1985 r. powołał do istnienia Papieską Radę ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia. W ramach Episkopatu Polski od 1992 r. działa Zespół ds. Służby Zdrowia. Na zadania Kościoła wobec chorych i cierpiących Jan Paweł II zawraca uwagę w Christifideles laici. Przypomina o podejmowaniu z nowym zapałem duszpasterskiej działalności, która powinna skupić się na człowieku, obecności przy nim, wysłuchaniu go, dialogu i współczucia oraz konkretnej pomocy. - Kościół stara się towarzyszyć chorym przez orędzie słowa Bożego, także za pośrednictwem Mszy Świętych radiowych - mówi bp Stefan Regmunt, przewodniczący Zespołu KEP ds. Służby Zdrowia, 5 stycznia mianowany przez Benedykta XVI członkiem Papieskiej Rady ds. Służby Zdrowia. - Kapelani, zwłaszcza w pierwsze piątki miesiąca, odwiedzają chorych w domach z Komunią Świętą i spowiadają. Spotkania te służą poznaniu warunków życia i potrzeb osoby chorej. Z pomocą Kościół dociera do chorych przez Caritas i wolontariuszy. Wspiera ich materialnie. Przy parafiach zakładane są hospicja. W maju organizowana jest pielgrzymka dla pracowników służby zdrowia - wylicza. Inicjatyw można wymieniać wiele. W szpitalach w Polsce pracuje około tysiąca kapelanów. - Wśród pacjentów trzeba wprowadzać tę nową świadomość: jak wielką wartość w oczach Jezusa ma osoba chora. Trzeba mówić, że cierpieniem chory może zbawiać świat, ofiarowując je za innych - mówi ks. Arkadiusz Zawistowski, duszpasterz służby zdrowia w diecezji warszawsko-raskiej i kapelan Szpitala Bródnowskiego. - Zwracam dużą uwagę na "promowanie" sakramentu namaszczenia chorych, wyjaśniając, jakie łaski wiążą się z jego otrzymaniem. W szpitalu pacjenci przewartościowują swoje życie. W kaplicy spotkałem pacjenta, który odszedł od żony i wszedł w związek z drugą kobietą. Przychodził tu, modlił się, dużo rozmawialiśmy. Pobyt w szpitalu spowodował, że inaczej spojrzał na swoje życie, zrozumiał, jak wiele popełnił błędów. Dobrze rozwinięte duszpasterstwo służby zdrowia może odegrać ważną rolę w przeżywaniu choroby i przygotowaniu człowieka do przejścia do wieczności. - Opieką duszpasterską obejmujemy też personel - mówi ks. Zawistowski. W diecezji warszawsko-praskiej co miesiąc odbywają się spotkania środowiska lekarskiego. Jan Paweł II w 1992 r. ustanowił Światowy Dzień Chorego. Na obchody wyznaczył 11 lutego, kiedy Kościół powszechny wspomina pierwsze objawienie Matki Bożej w Lourdes. Ogólnoświatowe obchody odbywają się co roku w innym sanktuarium maryjnym na świecie. Ustanawiając Dzień Chorego Jan Paweł II zaznaczył, że "ma on na celu uwrażliwienie ludu Bożego i w konsekwencji wielu katolickich instytucji działających na rzecz służby zdrowia oraz społeczności świeckiej na konieczność zapewnienia lepszej opieki chorym, pomagania chorym w dowartościowaniu cierpienia na płaszczyźnie ludzkiej, a przede wszystkim na płaszczyźnie nadprzyrodzonej; włączenie w duszpasterstwo służby zdrowia wspólnot chrześcijańskich, rodzin zakonnych, popierania coraz cenniejszego zaangażowania wolontariatu". Corocznie Jan Paweł II przygotowywał specjalne orędzia do chorych, co kontynuuje Benedykt XVI. - W całej Polsce organizujemy obchody Dnia Chorego w diecezjach - mówi bp Regmunt. Podkreśla, że decyzja o powołaniu abp. Zygmunta Zimowskiego na przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia była uhonorowaniem inicjatyw podejmowanych w Polsce na rzecz chorych. Mogą być one inspirujące dla innych. Irena Świerdzewska
Tekst pochodzi z Tygodnika
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2023 Pomoc Duchowa |