W Filippi spędzilismy jakiś czas (Dz 16,12)

Z początkiem ery chrześcijańskiej Filippi było kolonią rzymską, w której Marek Antoniusz osiedlił wielu weteranów swojej armii. Terytorium podporządkowane tej kolonii obejmowało Neapolis na południu, Oisyme na północ oraz Apolonię na zachód od Filippi. Obywatele miasta byli obywatelami Rzymu, zatem przysługiwały im wszystkie przywileje i prawa, którymi słusznie się szczycili. Oficjalna nazwa miasta brzmiała: Colonia Julia Augusta Philippensis. Cała ówczesna Macedonia dzieliła się na cztery okręgi, o co zadbał Emilius Paulus, który uczynił Filippi stolicą pierwszego z nich, położonego najbardziej na wschód. Wiedział o tym Łukasz i odnotował to w Dziejach Apostolskich.

O zasobności i okazałości Filippi świadczą zachowane świadectwa, wydobyte podczas kilku kampanii archeologicznych. Fragment rzymskiej Via Egnatia jest tak znakomicie zachowany, że widać wyżłobienia w kamieniach wykonane obręczami kół rzymskich powozów. Współczesna droga, która przebiega po linii północ - południe, dzieli wykopaliska na dwie części. Po stronie wschodniej najbardziej charakterystyczny jest wysoko położony akropol, z którego rozciąga się wspaniały widok na miasto i okolicę ze słynnym polem bitwy. U stóp akropolu zachowały się pozostałości okazałej bazyliki z V w., obejmującej trzy nawy z transeptem i dwa dziedzińce z portykami. Na czasy rzymskie jest datowana usytuowana poniżej, nieopodal drogi, krypta, do której prowadzą kamienne schody. Od V w. pokazuje się ją jako "więzienie św. Pawła". W X i XI w. została ozdobiona freskami, ale przetrwały tylko ich niewielkie fragmenty. Na zboczu góry widać starannie wyciosany teatr, sięgający czasów hellenistycznych, w którym Rzymianie dokonali poważnych przeróbek. Z początku ery chrześcijańskiej pochodzą umieszczone w nim na lewo od sceny płaskorzeźby Nemezis, Marsa i Wiktorii.

Po zachodniej stronie ruin Filippi imponujące jest rzymskie forum oraz otaczające je portyki, rozbudowane pod koniec II w. po Chr. Do naszych czasów przetrwały liczne reliefy kamienne rozmaitych bogów i bogiń oraz pozostałości kilku świątyń pogańskich i kościołów chrześcijańskich z okresu bizantyjskiego. Wejście do jednego z nich, zbudowanego na planie ośmioboku, znajduje się od strony Via Egnatia. Z najbardziej okazałego kościoła, zbudowanego w VI w. i podobnego w kształcie do Hagia Sophia w Konstantynopolu, który jest znany jako Direkler, zachował się centralny łuk zachodniej ściany i kilka filarów wykonanych ze starożytnych kolumn. Nieco za kościołem niemal niezniszczone przetrwały okazałe latryny, a w nich prawie pół setki oryginalnych marmurowych siedzeń. Było to nie tylko miejsce załatwiania potrzeb fizjologicznych, lecz także spotkań towarzyskich, rozmów i plotek, przeznaczone wyłącznie dla mężczyzn. Najpierw zimne kamienie własnym ciałem rozgrzewali niewolnicy, a dopiero później korzystali z nich pełnoprawni obywatele rzymscy.

Miasto jest tak dobrze zachowane, że wciąż wzbudza żywe zainteresowanie i szczery podziw zwiedzających. Paweł i jego towarzysze mieli w nim spędzić "jakiś czas". Chociaż nie potrafimy podać dokładnej chronologii, ich pobyt w Filippi trwał kilka tygodni i miał się okazać jednym z najważniejszych epizodów w życiu i działalności Apostoła Narodów.

ks. Waldemar Chrostowski

Tekst pochodzi z Tygodnika
Idziemy, 15 marca 2009

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości św. Apoloniusz Modlitwa do św. Apoloniusza Modlitwa do św. Ryszarda Pampuri Kto zmartwił mamę? Wielkanocny ślub Katedra w Chartres

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

[ Powrót ]