Odprowadzający towarzyszyli Pawłowi aż do Aten (Dz 17,15)Skoro dalszy pobyt na terenie Macedonii okazał się niemożliwy z powodu sprzeciwu i intryg ze strony części mieszkających tam Żydów, Paweł za radą i przy pomocy "braci" pozyskanych dla wiary w Chrystusa, opuścił gościnną Bereę.Łukasz napisał: "Odprowadzający towarzyszyli Pawłowi aż do Aten" (Dz 17,15). Część komentatorów i biografów Pawła jest zdania, że była to morska podróż wzdłuż wschodnich wybrzeży Grecji, rozpoczęta w porcie Dium. Ale jest to mało prawdopodobne, przede wszystkim dlatego, że Macedonię z Attyką, na której terenie leżą Ateny, łączył uczęszczany szlak lądowy. Istnieje do dzisiaj jako wygodna autostrada, bądź droga szybkiego ruchu, licząca około pół tysiąca kilometrów. Potwierdza to jedno z głównych świadectw tekstu Dziejów Apostolskich, a mianowicie datowany na VI w. dwujęzyczny, grecko-łaciński, Kodeks Bezy (D), w którym umieszczono słowa: "Przeszedł przez Tesalię, gdyż nie miał możliwości głoszenia im słowa [Pańskiego]". Podróż do Aten przypominałaby więc sam początek drugiej wyprawy misyjnej (Dz 16,6-7). Ateny stanowiły historyczne centrum starożytnego świata. Dzieje miasta sięgały IV tysiąclecia przed Chr., ale jego świetność rozpoczęła się w V w. przed Chr. Przesądziły o tym hojne daniny i podatki ściągane z rozległych terenów królestwa ateńskiego, a także wymiana handlowa, przynosząca miastu krociowe zyski. Portem Aten był pobliski Pireus, skąd wyruszały statki na Morze Śródziemne. Nazwa stolicy Grecji ma ścisły związek z boginią Ateną, czczoną jako dziewica, której dedykowano górującą nad miastem wspaniałą budowlę, znaną jako Partenon, wzniesioną na naturalnym wzgórzu (akropol). Jej budowniczowie wykazali niedoścignione mistrzostwo, które znalazło wyraz w godnej najwyższego podziwu harmonii sanktuarium z białego marmuru w stylu doryckim ku czci Ateny Partenos (Ateny Dziewicy). Jej wspaniały posąg jest nam znany jedynie z kopii zachowanych w różnych rejonach starożytnego świata. Na długim fryzie wyrzeźbiono figury około czterystu postaci i dwustu zwierząt. Fragmenty tej procesji zostały w latach 20. XIX w. wywiezione do Londynu i stanowią jeden z najcenniejszych zabytków British Museum, a zarazem przedmiot sporu między Wielką Brytanią a Grecją, która chce odzyskać swoją własność. Nieco na północ od Partenonu zbudowano Erechtejon, ku czci legendarnego króla-bóstwa Erechteusa, z wyobrażeniami Kariatyd, figur kobiecych umieszczonych zamiast kolumn. W pobliżu Akropolu jest położone wzgórze znane jako Areopag, upamiętniające Aresa, boga wojny. Z Akropolu roztacza się wspaniały widok na miasto, w tym na agorę i stoa (kolumnowe portyki) Attalosa, a także Hefajstejon, sanktuarium ku czci boga Hefajstosa. W ostatnich stuleciach ery przedchrześcijańskiej wzniesiono w Atenach wiele okazałych budowli, a mianowicie świątynie, hale przeznaczone do zebrań publicznych oraz stadion i teatry. Nowa faza aktywności budowlanej przypadła na okres panowania cesarza Augusta (31 przed Chr. - 14 po Chr.), gdy Ateny znalazły się pod rządami Rzymu. Po przybyciu do Aten otwierały się przed Pawłem zupełnie nowe horyzonty i wyzwania misyjne. Apostoł przynależał do świata semickiego, a teraz spotykał się z największymi osiągnięciami świata hellenistycznego. Wprawdzie kultura grecka była mu znana, słyszał też na pewno bardzo wiele o Atenach, ale czymś zupełnie innym była obecność w tym mieście. W jego czasach od ponad pół tysiąca lat stanowiło ono wiodący ośrodek kultury i sztuki. Chociaż militarna chwała Aten należała wtedy do przeszłości, bo miejsce Grecji na politycznej mapie świata zajęli Rzymianie, jednak nadal przeżywały one "złoty wiek". Sława miasta sięgała daleko poza granice Grecji, a Rzymianie, podporządkowawszy je politycznie, żywili wobec niego ogromny respekt. Paweł, Żyd z Tarsu i uczeń jerozolimskiego rabina Gamaliela, stanął więc w kulturowej stolicy starożytnego świata. Podziwiał niezwykłe osiągnięcia ludzkiego geniuszu, a zarazem jako wyznawca jedynego Boga buntował się przeciwko temu, co widział, traktując okazałe sanktuaria i budowle jako wystawne przybytki pogańskich wierzeń i kultów. Przybycie do Aten oznaczało prawdziwie nowy etap. Wyjątkowa historia miasta, okazałe sanktuaria i ołtarze ku czci różnych bóstw, wystawne budowle, różnorodność ludzi oraz idei myślowych, znane szkoły filozoficzne - to wszystko zebrane w jednym miejscu stanowiło dla Pawła niezwykłe wyzwanie, które postanowił odważnie podjąć. Właśnie w Atenach ewangelizacja, którą tak gorliwie prowadził, miała przenieść się z synagogi na agorę. ks. Walderam Chrostowski
Tekst pochodzi z Tygodnika
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |