Paweł udał się razem z nami do Jakuba (Dz 21, 18)

Na spotkanie przybyli "wszyscy starsi", czyli zwierzchnicy Kościoła jerozolimskiego. W tym okresie miał on ustaloną strukturę, dzięki której mógł skuteczniej wychodzić z konfrontacji z tymi Żydami, którzy nie uwierzyli w Jezusa jako Mesjasza i Pana. Z drugiej strony właśnie ta klarowna struktura była ważnym zwornikiem tożsamości i przetrwania wspólnoty pierwszych chrześcijan, istniało bowiem autorytatywne gremium określające zręby i zasady nowej wiary. Chociaż Jakub stoi na czele wspólnoty i cieszy się w niej ogromnym autorytetem, decyzje są podejmowane wspólnie, więc w istotnych-sprawach potrzebny jest udział i refleksja "starszych".

Po powitaniu Paweł "opowiedział szczegółowo, co Bóg uczynił wśród pogan przez jego posługę" (21, 19). Przypomina to bardzo sytuację po zakończeniu pierwszej wyprawy misyjnej, gdy Paweł i Barnaba przybyli do Jerozolimy z Antiochii nad Orontesem i opowiedzieli, "jak wielkich rzeczy Bóg przez nich dokonał" (15, 4). Paweł się nie przechwala, lecz ukazuje zasięg i rozmiary swoich wysiłków, potwierdzając rezultaty Bożego oddziaływania na sumienia pogan. Reakcja słuchaczy nie odbiega od tej, z jaką niegdyś przyjęto analogiczne opowiadanie (15, 5-6). Wówczas skutkiem narastających napięć stało się zwołanie soboru jerozolimskiego i podjęcie decyzji odnośnie sposobu życia pogan nawróconych na wiarę w Chrystusa (15, 7-29). Wydawałoby się zatem, że wszystko jest jasne, gdyż poga-nochrześcijanie są zwolnieni z obowiązku przestrzegania przepisów i rozporządzeń Prawa Mojżeszowego, w tym z obowiązku obrzezania. Przez kilkanaście lat po takiej linii szło postępowanie Pawła, który nauczał, że Jezus Chrystus położył kres podziałowi ludzkości na Żydów i nie-Żydów (goim), a Jego przyjście i dzieło zbawcze stanowią nowość tak radykalną, że Prawo Mojżeszowe, które było "wychowawcą" Żydów, nie ma już tej mocy wobec nawróconych pogan.

Przybycie Pawła do Jerozolimy stało się powodem nowych dla niego kłopotów. Oto odpowiedź "starszych" Kościoła na jego relację: "Widzisz, bracie, jak wiele dziesiątków tysięcy jest tych Żydów, którzy już uwierzyli, a wszyscy gorliwie przestrzegają Prawa. Natomiast o tobie dowiedzieli się, że wszystkich Żydów rozproszonych wśród pogan nawołujesz do odejścia od Mojżesza, bo nauczasz, by nie poddawali synów obrzezaniu i by postępowali niezgodnie z obyczajami" (21, 20-21). Zarzut jest bardzo poważny. Ustalenia* dokonane podczas zebrania apostołów w Jerozolimie zwalniały pogan od przestrzegania Prawa Mojżeszowego, ale nie odnosiły się one do Żydów, zobowiązanych żyć nadal zgodnie z tradycją ojców. Paweł słyszy zarzut, że to, co dotyczyło wyłącznie pogan, on rozciągnął na Żydów z diaspory, co natrafiło na gwałtowny sprzeciw judeochrześcijan jerozolimskich, dla których żydowskość była tak samo droga, jak wiara w Chrystusa.

Skoro nastroje sprzeciwu i niechęci wobec Pawła zaistniały we wspólnocie chrześcijańskiej, musiał się liczyć z daleko większym sprzeciwem, a nawet otwartą wrogością ze strony tych Żydów, którzy nie byli chrześcijanami. Upatrywali bowiem w jego działalności czynnik dezawuowania i rozbijania tożsamości żydowskiej w jej tradycyjnym kształcie. Obawy judeochrześcijan i Żydów pozostających przy judaizmie były tym większe, że liczba wyznawców Chrystusa żydowskiego pochodzenia sięgała dziesiątek tysięcy (gr. myńddes), a więc groźba potężnego rozłamu była niemal pewna. W obiegowej opinii panującej w Jerozolimie, misyjną działalność Pawła postrzegano jako dzielącą Żydów, których spoiwem było dotąd przestrzeganie Prawa Mojżeszowego.

ks. Waldemar Chrostowski

Tekst pochodzi z Tygodnika
Idziemy, 5 września 2010

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości św. Ekspedyt Modlitwa do św. Ekspedyta Litania do św. Ekspedyta św. Elfeg św. Leon IX Urodziny jeżyka Jasia

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

[ Powrót ]