Dary i obietnice - Adonai.pl

Mijają szybko wielkanocne niedziele (i coraz bardziej oddalamy się w czasie od wydarzenia Wielkiej Nocy i tego wszystkiego co przeżywaliśmy wspólnie z uczniami Chrystusa, wpierw wystraszonymi, później uradowanymi widokiem Zmartwychwstałego Mistrza i wreszcie bohaterskimi świadkami prawdy, do przyjęcia której przygotowywał ich Jezus).

A Kościół, jakby na przekór upływającemu czasowi, zaprasza nas dzisiaj ponownie do Wieczernika i stwarza szansę wsłuchania się w pożegnalną mowę Zbawiciela. To już był wieczór, a nawet noc. Za oknem czaił się Ogród Oliwny, tak bliski i znany za dnia gdy świeci słońce, ale dziwnie obcy i złowrogi w poświacie księżyca. Siedzieli nadal przy stole. Spożyli chleb i wypili wino, o których Chrystus powiedział, że to Jego Ciało i Jego Krew. Zapamiętali słowa przez Niego wypowiedziane: "To czyńcie na mojąpamiątkę". Widzieli dziwnie zmieszanego Judasza wychodzącego w ciemność nocy. Patrzyli na Mistrza coraz bardziej zdziwionymi i wystraszonymi oczyma. Nie rozumieli do końca wszystkiego w czym uczestniczyli, choć zdawali sobie sprawę, że Chrystus przygotowuje ich do czegoś niezwykłego.

Czy zauważył ich zdziwione twarze i usłyszał trwożnie bijące serca? Pewnie tak. Powiedział im bowiem słowa, które miały obudzić optymizm, ale u nich pogłębiły tylko świadomość, że On odchodzi: "Będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze ...".

Czytał w ich myślach skołatanych i słyszał nie wypowiedziane pytanie: co będzie z nami kiedy odejdziesz? Więc dopowiedział zaraz: "Nie zostawię was sierotami: Przyjdę do was ... W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was".

Może chcieli jeszcze zapytać: jak odczujemy obecność Pocieszyciela, którego dziś zapowiadasz i po czym poznamy, że Ty jesteś z nami? Wyprzedził ich pytanie precyzyjnym stwierdzeniem: "Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten mnie miłuje. Kto zaś mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie".

Chryste, jak Ci dziękować za to, że z oddalenia wieków pozwalasz nam uczestniczyć w Twoich wielkanocnych darach chleba i wina, które mocą zapamiętanych słów: "to czyńcie na Mojąpamiątkę" stają się Twoim Ciałem i Twoją Krwią. Jak Ci dziękować za to, że w mrokach człowieczej duszy rozniecasz ogień miłości, zapalasz światło wiary, wlewasz radość i nadzieję i dajesz siłę przetrwania.

Wiem. Ty zawsze jesteś wierny swoim obietnicom. Więc śpiewam Tobie z psalmistą:

"Przyjdźcie i słuchajcie mnie wszyscy, którzy boicie się Boga, opowiem, co uczynił mej duszy ... Przyjdźcie i patrzcie na dzieła Boga: zadziwiających rzeczy dokonał wśród ludzi!"

ks. Wojciech Kosyna Pismo Katolickie Pielgrzym nr 9/99 Wasze komentarze: Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy. Autor Treść Nowości św. Agnieszka z Montepulciano Modlitwa do św. Agnieszki z Montepulciano Litania do św. Agnieszki z Montepulciano Do La Salette przybywają pielgrzymi z całego świata Drugi znak - wielki smok (Ap 12,3-6) Czy apostolskie zalecenie powstrzymywania się od krwi dziś już nie obowiązuje? Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 [ Powrót ]