Jestem człowiek grzeszny (Łk 5, 1-11)

Święty Piotr napisał w swoim liście: "Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje" (1P 5,5). Kluczem otwierającym nas na łaskę Bożą jest pokora. Jej przeciwieństwo to pycha. Pomiędzy nimi mieszczą się wszystkie cnoty i grzechy. Moja ulubiona święta, karmelitanka znana jako "mała Arab- ka", opowiadała kiedyś, że miała wizje nieba i piekła. W niebie miała widzieć dusze ludzi, którzy mieli w swoim życiu na sumieniu wszystkie grzechy poza pychą, a w piekle dusze ludzi, którzy w swoim życiu praktykowali wszystkie cnoty poza pokorą. Z pokorą jest ten problem, że powszechnie uważa się ją za słabość, brak charakteru, uległość, wręcz tchórzostwo. Z ogromnym trudem przebija się do naszej świadomości właściwe zrozumienie pokory jako prawdy o sobie i Bogu. Panuje dziś obsesja bycia "panem samego siebie", bycia w jakimś sensie "bogiem*. To ja mam decydować o wszystkim, co mnie dotyczy. Taki jest cel wielu aktywności. Zdrowie zależy od tego (i tylko od tego), jak będę się odżywiał, jaka będzie moja sportowa aktywność. Sukcesy w pracy mają zależeć od mojej siły przebicia, a szczęście rodzinne od zasobności portfela, dlatego o jak najgrubszą jego formę muszę zabiegać. Niewiele, albo nic, nie zostawiam "przypadkowi", a na pewno nie Bogu. To właśnie jest pycha: "ja wiem najlepiej, co dla mnie jest dobre". Na tym przecież polegał już pierwszy grzech naszych prarodziców.

Jezus, przychodząc na świat, chce nam pomóc stanąć w prawdzie o sobie. Nie chodzi Mu przecież o nasze upokorzenie i przyznanie się do słabości. To ma być "tylko" (albo "aż") początek naszego odkupienia. Tylko uznanie grzechu może nas otworzyć na Jego łaskę. W Ewangelii dzisiejszej obrazuje to aż do przesady przykład niezwykłego połowu. Doświadczony rybak, pracujący całą noc według najlepszej swojej wiedzy, słyszy polecenie od nieznajomego Nauczyciela. To przykład niezwykłej pokory: mimo zmęczenia, mimo braku nadziei (próbowali tego przecież całą noc) zarzuca sieci i otrzymuje niezwykły, bogaty dar, z pewnością przewyższający jego najśmielsze oczekiwania. Jednak ten połów możliwy jest dopiero po słowach Piotra: "jestem człowiek grzeszny". Przyjęcie laski Bożej zaczyna się od uznania prawdy o sobie, prawdy nawet najgorszej. Tylko Bóg może z tej zaakceptowanej prawdy o sobie wyprowadzić tak niewyobrażalne owoce. Tylko trzeba uwierzyć.

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości św. Agnieszka z Montepulciano Modlitwa do św. Agnieszki z Montepulciano Litania do św. Agnieszki z Montepulciano Do La Salette przybywają pielgrzymi z całego świata Drugi znak - wielki smok (Ap 12,3-6) Czy apostolskie zalecenie powstrzymywania się od krwi dziś już nie obowiązuje?

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

[ Powrót ]