Przyjście ParakletaPodczas Ostatniej Wieczerzy Jezus zapowiedział przyjście Ducha Świętego tymi słowami: "Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze - Ducha Prawdy" (J 14,16-17), i nieco dalej: "A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem" (J 14, 26). Słowo "pocieszyciel", użyte w polskim tłumaczeniu Biblii jest tłumaczeniem greckiego "parakletos". Nie da się tego wyrazu przetłumaczyć jednym polskim słowem, nasz przekład "pocieszyciel" jest więc z konieczności niedoskonały. Parakletos, czy nieco spolszczając - "Paraklet", można tłumaczyć jako: obrońca, wspomożyciel, pomoc, doradca, pośrednik, pocieszyciel. Warto zdawać sobie sprawę z tej wielości znaczeń i nie odczytywać słów Jezusa o "pocieszycielu" na sposób zbyt sentymentalny.Jezus mówi o "innym Paraklecie", który zostanie posłany, ponieważ pierwszym Parakletem jest On sam. Jezus zapowiada uczniom swoje odejście, które dokona się przez mękę, zmartwychwstanie i wniebowstąpienie. Ale właśnie dzięki temu odejściu Jezusa będzie mógł przyjść "inny Paraklet" - Duch Święty. Przyjście Parakleta zainicjuje także nowy sposób obecności Jezusa w Kościele. Misja Syna Bożego i Ducha Świętego są ściśle ze sobą powiązane. Jezus począł się w łonie Maryi mocą Ducha Świętego i był Nim napełniony od początku do końca swego ziemskiego życia. Duch Święty zaś, kiedy przychodzi, wzbudza wiarę w Jezusa, pozwala przyjąć Go jako jedynego Pana i Zbawiciela, a także przypomina i aktualizuje paschalne misterium Chrystusa. Paraklet - Duch Święty przychodzi i działa na wiele sposobów, ale dwa najważniejsze z nich to słowo Boże i sakramenty. Niektórzy Ojcowie Kościoła nazywali słowo Boże "nasieniem Ducha Świętego". Podczas głoszenia słowa Bożego Duch Święty działa we wnętrzu człowieka, stwarzając w nim odpowiednią dyspozycję i gotowość do nawrócenia. Duch Święty przychodzi ponadto we wszystkich sakramentach, ale w specjalny sposób w chrzcie, bierzmowaniu i Eucharystii, które szczególnie łączą się z misterium Pięćdziesiątnicy, czyli Zesłaniem Ducha Świętego. W sakramencie chrztu Duch Święty odradza człowieka i stwarza w nim nową naturę Syna Bożego. Z kolei w bierzmowaniu jest On udzielony jako szczególny dar. Te dwa sakramenty przyjmuje się tylko raz w życiu, ale łaska w nich udzielona ma być wciąż odnawiana, a człowiek jest zaproszony, aby uczyć się współdziałania z Duchem Świętym. Szczególną rolę odgrywa tu Eucharystia, w której zawsze dokonuje się przyjście Parakleta. Każda Eucharystia jest nową Pięćdziesiątnicą. W uroczystość Zesłania Ducha Świętego Kościół modli się następującym wersetem śpiewu przed Ewangelią: Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca swych wiernych i zapal w nich ogień swojej miłości. Powinniśmy często powtarzać to wezwanie także w naszej modlitwie osobistej. ks. Maciej Zachara MIC Z Niepokalaną - wiosna 2008
Modlitwy |
Zagadki |
Opowiadania |
Miłość |
Powołanie |
Małżeństwo |
Niepłodność |
Narzeczeństwo |
Prezentacje |
Katecheza |
Maryja |
Tajemnica Szczęścia |
Dekalog |
Psalmy |
Perełki |
Cuda |
Psychotesty |
Polityka Prywatności |
Kontakt - formularz |
Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |