Jest patronem ministrantów, polskich dzieci i młodzieży..."Jego krótka droga życiowa z Rostkowa na Mazowszu przez Wiedeń do Rzymu była jak gdyby wielkim biegiem na przełaj do tego celu życia każdego chrześcijanina, jakim jest świętość"... (Jan Paweł II, 13 listopada 1988).18 września Święto liturgiczne św. Stanisława Kostki, jezuity-nowicjusza, patrona Polski (zm. Rzym 14/15 sierpnia 1568). Św. Stanisław jest z jednym z patronów Polski, a ponadto patronem ministrantów, polskich dzieci i młodzieży, stowarzyszenia pod nazwą Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży. 28 października 1550 w Rostkowie k. Przasnysza przyszedł na świat syn senatora i kasztelana zakroczymskiego Jana Kostki Stanisław. Czternastoletniego, obdarzonego talentem dyplomatycznym młodzieńca ojciec posłał do gimnazjum cesarskiego prowadzonego przez jezuitów w Wiedniu. Tu, po śmierci ces. Ferdynanda I, jego następca Maksymilian II, niechętny Towarzystwu Jezusowemu, kazał zamknąć szkołę i Stanisław wraz ze swoim nauczycielem Janem Bilińskim i starszym bratem Pawłem musiał się przenieść do wynajętego domu protestanckiego senatora Kimberka. Spokojny i pobożny młodzieniec uwielbiał naukę i modlitwę, poświęcając im wiele czasu i szybko dojrzewając wewnętrznie. W 1565 Stanisław poważnie zachorował i zaczął miewać niezwykłe widzenia mistyczne: pojawiła mu się Matka Boska i oddała mu w ręce Dzieciątko Jezus; atakował go diabeł pod postacią psa piekielnego; anioł udzielił mu Komunii św. Te i inne wizje sprawiły, że podjął energiczne starania o realizację powołania zakonnego. Chciał wstąpić do jezuitów, jednak nie pozwoliła mu na to rodzina. Wtedy uciekł z Wiednia i udał się do Dylingi, do św. Piotra Kanizjusza, prowincjała jezuitów w Niemczech. Ten wysłał obiecującego młodzieńca do Rzymu. Po przejściu pieszo Alp Stanisław spotkał się z generałem Towarzystwa Jezusowego, św. Franciszkiem Borgiaszem, który widząc jego determinację i głęboką pobożność, przyjął go na nowicjusza i obiecał udzielić mu święceń w 1568. Niestety, Stanisław nie dożył owego szczęśliwego dnia. Nieoczekiwanie zapadł na malarię i umarł tego samego roku, w wigilię Wniebowzięcia NMP. Miał osiemnaście lat. Niemal bezzwłocznie otoczyła go spontaniczna cześć wiernych. Proces kanoniczny trwał jednak długo. W latach 1602-04 Klemens VII zezwolił na kult. 18 lutego 1605 Paweł V zezwolił na wniesienie obrazu Stanisława do kościoła św. Andrzeja w Rzymie oraz na zawieszenie przed nim lampy i wotów; w 1606 ten sam papież uroczyście zatwierdził tytuł błogosławionego. Uroczystości beatyfikacyjne odbyły się najpierw w Rzymie w domu św. Andrzeja, a potem w Polsce. Był to pierwszy błogosławiony Towarzystwa Jezusowego. Klemens X zezwolił zakonowi jezuitów w 1670 na odprawianie Mszy św. i oficjum brewiarzowe o Stanisławie w dniu 13 listopada. Dekret kanonizacyjny wydał pap. Klemens XI w 1714. Jednak z powodu śmierci papieża obrzędu uroczystej kanonizacji dokonał dopiero 31 grudnia 1726 pap. Benedykt XIV. Wraz z naszym Rodakiem chwały świętych dostąpił tego dnia również św. Alojzy Gonzaga (zm. 1591). Pap. Jan XXIII uznał św. Stanisława szczególnym patronem młodzieży polskiej. Relikwie Świętego spoczywają w kościele św. Andrzeja na Kwirynale w Rzymie. Przez długi czas wspominano go 13 listopada. Ostatnio termin wspomnienia przesunięto w pobliże jesiennych modlitw za dzieci, młodzież i dzieła katechizacji. Św. Stanisław Kostka jest patronem Polski, nowicjuszy zakonnych, kleryków, uczącej się młodzieży, a także konających i osób o złym stanie zdrowia. Był pierwszym świętym spośród jezuitów. W ikonografii św. Stanisław Kostka przedstawiany jest w stroju jezuity. Jego atrybutami są: anioł podający mu Komunię, Dziecię Jezus na ręku, krucyfiks, laska pielgrzymia, lilia, Madonna, różaniec. W celi Stanisława, zamienionej na kaplicę, można uklęknąć przed piękną rzeźbą Piotra Le Gros Młodszego, obejrzeć akwarele Andrea Pozzo, ołtarz, ufundowany przez nowicjaty jezuickie całego świata, a wreszcie przeczytać piękny wiersz Cypriana Kamila Norwida, niegdyś mieszkańca i miłośnika Rzymu, na tablicy umieszczonej tu 13 listopada 1960, staraniem Sodalicji Mariańskiej alumnów Papieskiego Kolegium Polskiego i kosztem żeńskich zgromadzeń polskich:
"W komnacie, gdzie Stanisław święty zasnął w Bogu, Wzruszony pobytem w tym miejscu pisał ks. Wincenty Smoczyński: "Gdy uklękniesz pobożny pielgrzymie i ucałowawszy stopy Świętego, zaczniesz się modlić za siebie, za drogich twoich i za kraj, zobaczysz, że z trudnością przyjdzie ci powstać i wyjść z tego miejsca; długo go nie zapomnisz. A chociażbyś nie wiem jak mało miał czasu, to nie wyjedziesz z Rzymu, abyś tu jeszcze chociaż raz jeden nie przyszedł"... Św. Stanisław jest patronem Polski (od 1671) i Litwy, archidiecezji łódzkiej i warszawskiej, diecezji chełmińskiej i płockiej, Gniezna, Lublina, Lwowa, Poznania, Warszawy; studentów oraz nowicjuszy jezuickich, a także polskiej młodzieży. Św. Stanisławowi Kostce przypisuje się zwycięstwo Polski odniesione nad Turkami pod Chocimiem w 1621. W tym dniu ks. Mikołaj Oborski, jezuita, widział św. Stanisława na obłokach, jak błagał Matkę Bożą o pomoc. Król Jan Kazimierz przypisywał orędownictwu Świętego zwycięstwo odniesione pod Beresteczkiem (1651). Oprac. ks. Stanisław Tylus SAC
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |