Twierdził, że Męka Jezusa Chrystusa to największe dzieło Bożej miłości... "Pragnął on, aby jego uczniowie wiedli życie 'na wzór Apostołów', troszcząc się o ducha głębokiej modlitwy, pokuty i samotności dla osiągnięcia wewnętrznej więzi z Bogiem i bycia świadkami Jego miłości"... (Konstytucje Zgromadzenia Pasjonistów, 1)... "Temu, kto schowa się w niezdobytej twierdzy woli Bożej, żaden wiatr, ani burze nie zachwieją spokoju ducha"... (św. Paweł od Krzyża).19 października - Wspomnienie liturgiczne św. Pawła od Krzyża (Pawła Franciszka Danei), kapłana i założyciela pasjonistów (Zgromadzenia Męki Pana Naszego Jezusa Chrystusa), mistyka, misjonarza (zm. 18 października 1775). Urodził się 3 stycznia 1694 w Ovada w prowincji Aleksandrii (Włochy). Był chłopcem ogromnej wrażliwości, zdolnym tak do wielkiego zapału, jak i do silnych depresji. Dzięki wierze i czytaniu Pisma Świętego odnalazł pewną stałość, która dojrzewała poprzez liczne próby życiowe. Paweł przeżył bowiem śmierć dziewięciorga spośród piętnaściorga rodzeństwa, lecz przede wszystkim musiał długo trudzić się, zanim zrealizował swoje powołanie, które jasno pojął w wieku 23 lat. Najpierw jako młodzieniec zaciągnął się do wojska, aby walczyć z Turkami. Potem zrozumiał, że Bóg żąda od niego czegoś innego. Już w 1717 poczuł, że jest wezwany, aby żyć w samotności, prowadząc życie pokutnicze w wielkim ubóstwie. Od Benedykta XIII otrzymał pozwolenie na gromadzenie towarzyszy. Po obłóczynach przyjął imię Paweł od Krzyża. Nieco później pozyskał takich, którzy jak on oddali się gorliwemu posługiwaniu kaznodziejskiemu. W 1737 Paweł założył pierwszy zakonny dom pasjonistów (Zgromadzenia Męki Pana Naszego Jezusa Chrystusa). Regułę zakonną nowego zgromadzenia zatwierdził 15 maja 1741 pap. Benedykt XIV. Choć był wspierany przez miejscowego biskupa, to jednak często czuł się nie rozumiany w swoich najbardziej autentycznych intencjach. Pasjoniści charakteryzują się stylem życia odosobnionego, prowadzonego w domach zwanych "ritiri" [odosobnienie] oraz wytrwałym rozważaniem tajemnicy męki Pańskiej. Tylko kontemplacja tajemnicy paschalnej Chrystusa może bowiem umożliwić - według Pawła - przejście od lęku przed sądem Bożym do ufności w Jego miłosierdzie. Wychodząc od prymatu "słowa krzyża" w życiu wewnętrznym, Paweł od Krzyża, śladem Pawła z Tarsu, głosił Ewangelię jako "słowo pojednania", poprzez sprawowanie ojcostwa duchowego i przepowiadanie, które on i jego towarzysze przyjęli jako cel apostolski, nie uzyskawszy zatwierdzenia jako zakon ani jako kongregacja ze ślubami uroczystymi. W 1771 powstało zgromadzenie żeńskie. Ostatnie lata spędził w Rzymie, gdzie mistyczka Róża Calebresi stała się jego powiernicą. Paweł od Krzyża zmarł 18 października 1775. Cechą specyficzną jego mistyki była jej pasyjność. Twierdził, że Męka Jezusa Chrystusa to największe dzieło Bożej miłości. Jego beatyfikacji (1 października 1853) i kanonizacji (29 czerwca 1867) dokonał pap. Pius IX. Relikwie spoczywają w rzymskiej bazylice świętych braci męczenników Jana i Pawła w Rzymie (Basilica dei Santi Giovanni e Paolo al Celio). Przyczynki do lektury: "Kiedy Boski Oblubieniec ukazuje wam łono swej boskiej miłości, padnijcie z miłością do Jego stóp, zamilczcie i kochajcie, a nawet przeżywajcie całe życie miłości, życie Boże i święte. Jakże słodko jest upaść w ten sposób! Również Maria Magdalena, zatwardziała w swym zakochaniu, widząc słodkiego Jezusa upadła z miłości do Jego Boskich stóp. O słodki upadku! U Jego stóp kochała i milczała, i słuchała przeświętego słowa Jezusa, i płonęła z miłości. Miłość przemawiała bardziej milczeniem niż językiem: Oblubieniec chce, abyście i wy tak czynili. Ach, jakże Ci zalecam tę Boską samotność, tę świętą pustynię, o której tak wiele Ci mówiłem. Ach, jakże Cię proszę, byś trwała zamknięta w tej pustyni, ukryta przed wszystkimi! Nie zapominaj, by uczynić swoimi boleści Umiłowanego. Miłość jest wewnętrznym życiem, które czyni własnymi boleści ukochanego, którym jest słodki Zbawiciel. Zanurzam Twe serce w drogocennej krwi Jezusa, wręcz wkładam je w najsłodsze serce Jezusa, aby je spalił, spopielił w tych świętych płomieniach. Niech Jezus uczyni Cię tak świętą, jak tego bym pragnął, i niech Ci błogosławi" (Paweł od Krzyża, "List do zakonnic"). Oprac. ks. Stanisław Tylus SAC
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |