Nazywano go apostołem zjednoczenia Europy (po schizmie) i czczono jako cudotwórcę...Jan Kapistran głosił słowo Boże na Śląsku i w Krakowie... zasłynął nie tylko swoimi kazaniami; w 1456 z jego inicjatywy wyruszyła odsiecz dla oblężonego przez Turków Belgradu, zakończona wielkim zwycięstwem wojsk chrześcijańskich...23 października 1456 - W Ilok nad Dunajem (dziś Sremska Mitrovica k. Belgradu, Serbia) zmarł Jan Kapistran, prawnik, franciszkanin, spowiednik, wybitny kaznodzieja, reformator zakonu, doradca i legat papieski, święty. Urodził się 24 czerwca 1386 w Capestrano w Abruzzach (Włochy) jako syn "barona z Północy. Po studiach prawniczych w Perugii, przez króla Neapolu Władysława Andegaweńskiego został mianowany doradcą i kancelistą, a w 1413 zarządcą w kilku miastach. W czasie nieustających wojen włosiach dostał się do niewoli u kondotiera Malatesty. W więzieniu przeżył wizję i pod jej wpływem zmienił życie. Po wyjściu na wolność wstąpił do braci mniejszych obserwantów, gdzie przejął się ideami św. Bernardyna ze Sieny swego mistrza propagującego kult Imienia Jezus i Matki Najświętszej. Jako kapłan głosił z wielką gorliwością Słowo Boże w całej prawie Europie. Dużo czasu poświęcał spowiadaniu i organizowaniu dzieł charytatywnych, zwłaszcza szpitali. Nie przyjął godności biskupiej. Wysoko cenili jego mądrość papieże i wielokrotnie wysyłany był przez nich jako legat dla załatwiania trudnych spraw politycznych. Wiele zdziałał słowem, piórem i przykładem dla pierwotnej reguły zakonnej. Był generalnym inkwizytorem na Włochy w walce z odłamem fraticellich, w obronie wiary przed Saracenami. Działał w Ziemi Świętej, na Bliskim Wschodzie, głosił słowo Boże w Bawarii, Turyngii, w Austrii w Wiedniu, w Czechach i na Morawach, na Śląsku i w Krakowie. W 1453 Jan Kapistran przybył do Krakowa. Według Jana Długosza, który miał możliwość oglądać go, był on łysy, niskiego wzrostu i "suchego ciała". Miał długą brodę oraz sięgające kolan ręce. Charyzmatyczny kaznodzieja przemawiał z beczki ustawionej na rynku w pobliżu kościoła św. Wojciecha. Gdy głosił kazanie zamierało życie w mieście. Duchowym efektem jego pobytu była deklaracja około 100 osób wstąpienia do obserwanckiej gałęzi zakonu franciszkanów. Pod Wawelem powstał klasztor i kościół pod wezwaniem św. Bernardyna z Sieny, stąd powszechna nazwa tego zgromadzenia - bernardyni. 10 lutego 1454 Jan Kapistran udzielił sakramentu małżeństwa królowi Kazimierzowi Jagiellończykowi z Elżbietą Rakuszanką. Na Soborze we Florencji przyczynił się do pojednania Ormian. Od 1454 całkowicie poświęcił się organizowaniu walki przeciw zalewającym Bałkany Turkom. Głosił kazania, prosił, werbował tercjarzy i narażał się na niebezpieczeństwo śmierci. Żołnierzy zachęcał do walki słowami: "Czy będziecie się posuwać naprzód, czy się cofać, bić czy być pobitymi, wzywajcie imienia Jezusa". Był duchowym przywódcą krzyżowców, dowodził bitwą statków na Dunaju, żeby przełamać blokadę Belgradu. Mimo swych 70 lat nie obawiał się przebywać 11 dni i 11 nocy wśród żołnierzy, zagrzewając do oporu zagrożone miasto. 22 i 23 lipca 1456 dokonał w Imię Jezusa wypadu, który zmusił Turków do ucieczki i rozstrzygnął o zwycięstwie pod Belgradem. Po tym zwycięstwie papież Kalikst III ustanowił święto Przemienienia Pańskiego. Zostały po nim liczne kazania i obfita korespondencja. Napisał rozprawę pt. "O władzy Kościoła" - o świeckiej władzy papieża. Przede wszystkim jednak pozostawił pamięć wielkiego kaznodziei, który z Imieniem Jezus na ustach kroczył przez kraje Europy, jednając zwaśnionych, rozbudzając gorliwość, zapobiegając wielorakiej nędzy i dokonując niezwykłych rzeczy. Jego kazania przyciągały ogromne tłumy wiernych. Kazania jego poparte były żarliwą wiarą oraz praktykami pokutnymi - nosił na ciele włosienicę, wszędzie chodził pieszo, nie nosił obuwia, spał od dwóch do czterech godzin na dobę. Według przekazów kazania odbywały się na wolnym powietrzu gdyż mogły zgromadzić nawet do 100 tys. ludzi. Słuchacze porwani jego słowami często rozpalali stos na którym spalano rzeczy kuszące i do złego prowadzące jak karty i kości do gry, maski karnawałowe, itp. Nazywano go apostołem zjednoczenia Europy (po schizmie) i czczono jako cudotwórcę. Papież Aleksander VIII kanonizował go 16 października 1690. Oprac. ks. Stanisław Tylus SAC
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |