Chorzy i uzdrowieni - Jezus

Jezus po wyjściu z synagogi przyszedł z Jakubem i Janem do domu Szymona i Andrzeja. Teściowa zaś Szymona leżała w gorączce. Zaraz powiedzieli Mu o niej. On podszedł do niej i podniósł ją ująwszy za rękę, tak iż gorączka ją opuściła. A ona im usługiwała. Z nastaniem wieczora, gdy słońce zaszło, przynosili do Niego wszystkich chorych i opętanych; i całe miasto było zebrane u drzwi. Uzdrowił wielu dotkniętych rozmaitymi chorobami i wiele złych duchów wyrzucił, lecz nie pozwalał złym duchom mówić, ponieważ wiedziały, kim On jest. Nad ranem, gdy jeszcze było ciemno, wstał, wyszedł i udał się na miejsce pustynne, i tam się modlił. Pośpieszył za Nim Szymon z towarzyszami, a gdy Go znaleźli, powiedzieli Mu: Wszyscy Cię szukają. Lecz On rzekł do nich: Pójdźmy gdzie indziej, do sąsiednich miejscowości, abym i tam mógł nauczać, bo na to wyszedłem. I chodził po całej Galilei, nauczając w ich synagogach i wyrzucając złe duchy. (Mk 1,29-39) Ileż to razy człowiek w swoich modlitwach prosi Boga o zdrowie. "Bo zdrowie jest najważniejsze" - można często usłyszeć. Lęk przed chorobą odzywa się szczególnie teraz, gdy mamy zamieszanie związane z nowymi zasadami refundacji leków. Zdrowie jest wartością niezaprzeczalną i uznawaną przez wszystkich. Potwierdza to Ewangelia, która ukazuje wielką łaskawość Jezusa dokonującego uzdrowień. Każdy pragnąłby w gabinecie spotkać zamiast lekarza takiego cudotwórcę, który jak za dotknięciem różdżki odejmuje wszystkie choroby. Ale tak się nie dzieje, opisy zaś uzdrowień mogą rozbudzać wyobraźnie i marzenia: "Dlaczego dla mnie Pan Bóg nie uczyni cudu? Przecież i dzisiaj interweniuje". Dość, by spojrzeć po wotach zawieszonych w różnych sanktuariach, nie mówiąc już o "specjalistycznym" sanktuarium w Lourdes. Pan Bóg pragnie tego, co najcenniejsze, a więc ludzkiego zbawienia. Życie doczesne i zdrowie, które od niego otrzymaliśmy, posiadamy tylko na jakiś czas. Pod tym względem wszyscy jesteśmy równi - z upływem czasu zdrowie po prostu tracimy. Różnica dotyczy tylko tempa i sposobu. Niektórzy od początku ledwo ciągną, inni - siły tracą stopniowo, ale są i tacy, którzy do samej śmierci są wolni od przypadłości zdrowotnych. Spotkania z osobami chorymi przekonują mnie, że cierpienie jest jak katalizator dla rozwoju wiary. Potrafi w niezwykły sposób człowieka uszlachetnić i otworzyć na Boga. Podczas udzielania sakramentu chorych w jednej z modlitw prosimy Boga, żeby wejrzał na oblicze chorego i rozpoznał w nim oblicze swojego cierpiącego Syna. Wiemy, jak burzliwy może być czas dojrzewania nastolatków, zanim staną się ludźmi dorosłymi i odpowiedzialnymi. Podobnie dojrzewanie w wierze osób chorych nie dokonuje się bez buntu. Nie od razu przyjmują z pełną akceptacji uległością swoją sytuację. Nieraz rodzi się pretensja albo złość. Należy jednak odkryć w końcu to, co jest najważniejsze. Niech na tej drodze pomagają nam tylekroć powtarzane słowa modlitwy: "bądź wola Twoja". Dobrze pamiętać, że modlitwa chorych i cierpiących zawsze była bezcenna dla Kościoła. Tylekroć ofiarowywali swoje cierpienia w konkretnych intencjach. Dlaczego my mamy się od niej uchylać? Tylekroć sami korzystaliśmy z jej owoców (czy o tym wiemy, czy nie). Może teraz przychodzi dla nas czas, gdy mamy ten dług wdzięczności spłacić innym? ks. Grzegorz Chojnicki Autor jest doktorem teologii, wikariuszem parafii św. Włodzimierza w Warszawie Tekst pochodzi z Tygodnika Idziemy, 5 lutego 2012 Wasze komentarze: Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy. Autor Treść Nowości św. Agnieszka z Montepulciano Modlitwa do św. Agnieszki z Montepulciano Litania do św. Agnieszki z Montepulciano Do La Salette przybywają pielgrzymi z całego świata Drugi znak - wielki smok (Ap 12,3-6) Czy apostolskie zalecenie powstrzymywania się od krwi dziś już nie obowiązuje? Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna