Niepokalana - Bramą Nieba

Tym stworzeniem jest kobieta. Każdy z nas mógłby powtórzyć za Adamem w odniesieniu do Maryi - ale w całkiem innym sensie - "Niewiasta, którą Ty, Panie, postawiłeś przy mnie" (Rdz 3,12). Tak, Maryja jest "niewiastą", którą Bóg postawił przy każdym człowieku, by osiągnął zbawienie. Maryja jest niewiastą, która nie dała się uwieść wężowi, ani też w zmowie z nim nie uwodzi człowieka, gdy chodzi o jego cel ostateczny. Niepokalaność Maryi od początku zakłada jasne, szczere, czyste jak kryształ odniesienie się Jej duszy do Prawdy. Maryja jest przede wszystkim i w sposób wybitny Niewiastą Prawdy. Właśnie dlatego, że cała jest Boża, a Bóg jest Prawdą. Dlatego Maryja jest drogą do Prawdy Bożej. A jest to droga obowiązkowa. Brama Nieba.

Dusza Maryi nie została nigdy skażona czymś grzesznym. Jaką wyszła z rąk Stwórcy, taką pozostała, owszem, wciąż wzrastała w doskonałości moralnej, aż do najwyższego szczytu - wzięcia do chwały niebieskiej z duszą i ciałem. Ta najwyższa niepokalaność nie powinna sprawiać wrażenia, że Maryja jest nam daleka, z powodu naszego grzesznego stanu. Taka niepokalaność w rzeczywistości służy całkowicie ludziom. Mamy ją uważać za niezawodne wsparcie w walce z potęgami zła, za przejasne światło prawdy, za niezrównany motyw nadziei i radości. Maryja mówi nam o całkowitym zwycięstwie nad złem, dlatego idąc za Nią - a stąd idąc za Chrystusem - możemy ufać, że zostaniemy oczyszczeni z grzechu i staniemy się również my "święci" i "niepokalani".

O Maryjo, jakież zwykłe stworzenie ludzkie jest więcej od Ciebie przyjacielem i świadkiem prawdy? Jakież stworzenie więcej niż Ty jest wrogiem zła i błędu? Naucz nas wierzyć nade wszystko w możliwość pełnej niepokalaności, nawet gdy nasze nędze - osobiste i społeczne - każą nam myśleć, że jest ona niemal nieosiągalna. Naucz nas wierzyć mocno w tę możliwość oraz dążyć do niej wytrwale i odważnie przez cały bieg naszego życia, aż do jej ziszczenia w niebie. Amen.