Kogo można nazwać dzielnym?Odwaga, nieustraszoność, nieugiętość, niezłomność kojarzą się z dzielnością, a ta u starożytnych Greków oznaczała cnotę i pokrywała się z cnotami głównymi: umiarem, to znaczy panowaniem nad sobą, z męstwem, mądrością, sprawiedliwością. Historia polska dostarcza wielu przykładów tak pojętej dzielności.Ileż trzeba było mieć w sobie męstwa, odwagi, opanowania, aby dowodząc 16-to osobową grupą partyzantów pod bokiem trzy i półtysięcznego garnizonu niemieckiego rozbić 18 stycznia 1943 roku więzienie w Pińsku i uwolnić więzionych tam oficerów "Wachlarza". Dokonał tego "Ponury" mjr Jan Piwnik, którego prochy rok temu spoczęły w Wąchocku. Wraz z uczestnikami udanój akcji bojowej czynem tym wypełnił słowa przysięgi obowiązującej członków Związku Walki Zbrojnej, będącego poprzednikiem Armii Krajowej. Tekst przysięgi brzmiał:
W obliczu Boga Wszechmogącego i Przysięga zawiera uznanie wszechmocy Boga i Krzyża jako znaku zbawienia oraz podkreśla wartość dzielności i mądrości - cnót, które mają wpływ na wierność Ojczyźnie, stanie na straży honoru Polski, na podejmowanie walki o wyzwolenie kraju z niewoli, na złożenie ofiary ze swego życia. Żołnierze AK przysięgali "w obliczu Boga Wszechmogącego i Najświętszej Maryi Panny Królowej Korony Polskiej", wiedzieli bowiem, że tam zawsze znajdą źródło ludzkiej dzielności, potrzebnej w niesamowitych czasach grozy i wojny. Obecnie młodzi rycerze Niepokalanej nie składają tego typu przysięgi. Czy to oznacza, że nie mają być dzielnymi ludźmi? Dzielność obowiązuje nie tylko w dniach wielkiej historii Narodu. Można ją też określić jako bohaterstwo codziennego życia, tak bardzo nam potrzebne. Jest ono równie wspaniałe, jak bohaterstwo walki zbrojnej. Kogo więc można teraz nazwać dzielnym człowiekiem?Na takie miano zasłuży z pewnością ten, kto swą przedsiębiorczość, śmiałość, zaradność, energię poświęci wartościom moralnym.Nie każdy bowiem ludzki czyn, choćby wymagający odwagi i pomysłowości, można nazwać dzielnym. Nie jest przejawem dzielności postępowanie cwaniaka, oszusta, złodzieja czy człowieka wykorzystującego powierzone mu stanowisko dla własnej korzyści. Trzeba pamiętać, że dzielność jest fundamentem charakteru, a od ludzi z charakterem zależy zbudowanie lepszego świata, takiego, w którym zapanuje prawdziwe braterstwo, w którym człowiek wartościowy zostanie uznany. Praca nad własnym charakterem sprzyja wyrabianiu dzielności i przyczynia się do osiągnięcia szczęścia. Najcenniejszym momentem w kształtowaniu charakteru jest świadome kontrolowanie swojego postępowania, które wymaga wielkiej dzielności, gdyż do samooceny własnych czynów potrzebna jest głęboka pokora. Nieustannie należy uprzytamniać sobie, że praca nad charakterem nigdy się nie kończy. W miarę osiągania sukcesów będzie coraz łatwiejsza, będzie dostarczać więcej radości, będzie czynić człowieka szczęśliwym, ale nigdy nie można jej uznać za ukończoną. I Ewangelia zaleca, aby człowiek stale się przemieniał. Praca nad sobą wymaga szczególnie otwarcia się ku Bogu, aby ułatwić Mu działanie w nas. Jeśli młodzi rycerze Niepokalanej mają ambicję osiągnąć coś w życiu, jeżeli mają być sprawnym narzędziem Niepokalanej w zdobywaniu świata dla Chrystusa, niechże będą dzielnymi ludźmi. Niechaj ich ideałem stanie się dzielny człowiek, dzielny na każdym odcinku życia: w domu, szkole, w pracy zarobkowej, w poczynaniach społecznych. Ważne jest, aby młodzi zrozumieli, że dzielność trzeba rozwijać przez odpowiednie ćwiczenia i wyrabianie nawyków. W tym może pomóc książka ks. Olgierda Nassalskiego Jak pracować nad charakterem, wydana w Katowicach 1987 (Księgarnia św. Jacka). Niezawodnej pomocy zawsze udzieli Niepokalana, będąca przy tym naszym ideałem, wzorem wszystkich cnót. Jadwiga Janicka Rycerz Niepokalnej, nr 396
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2023 Pomoc Duchowa |