Asystencja w życiu salezjanina

W życiu młodego salezjanina, który uczestniczy w formacji początkowej, po ukończeniu studiów filozoficz- no-pedagogicznych przychodzi czas na asystencję. W przygotowaniu do życia salezjańskiego asystencja odgrywa bardzo ważną rolę. Dla młodego salezjanina jest to bardzo ważny moment w formowaniu jego postawy i duszy salezjańskiej ponieważ w tym okresie dochodzi do konfrontacji teorii z praktyką, ideałów z rzeczywistością. A zatem jest to dla nowego asystenta również czas oczyszczania i budowania bardziej trwałych fundamentów w postawie i życiu salezjańskim. Czas asystencji zakłada dwa cele:

W praktykę Systemu Prewencyjnego wpisuje się także postawa, którą Ksiądz Bosko nazywał asystencją. Święty Wychowawca rozumiał ją jako braterską obecność wśród młodzieży, ojcowskie i przyjacielskie towarzyszenie, aby wzrastała w dobru i aby chronić ją przed wszystkim, co mogłoby sprowadzić ją na złą drogę. Taka asystencja praktykowana przez salezjanina, dla młodego człowieka jest żywym i autentycznym świadectwem bliskiej obecności Boga Ojca oraz wyrazem Jego miłości jaką darzy swoich wiernych, a szczególnie ludzi młodych, a co w konsekwencji staje się rzeczywistym zadaniem jakie ma Zgromadzenie Salezjańskie: "być w Kościele znakami i nosicielami miłości Bożej do młodzieży, zwłaszcza uboższej". To właśnie czas asystencji, dwuletnich praktyk w dziełach salezjańskich, jest pięknym czasem dzielenia się z młodzieżą swoim świadectwem, jest wyzwaniem, czyli konfrontacją ideałów ze światem i realiami dzisiejszej młodzieżowej kultury. W tym czasie asystent zapoznaje się ze specyfiką dzieła salezjańskiego, do którego zostanie posłany, i poznaje życie salezjańskie "od środka" włączając się czynnie w duszpasterstwo.

Asystencja jest też w jakimś stopni ostatnim sprawdzianem i rozeznaniem zarówno dla asystenta jak i przełożonych i odpowiedzią na pytanie, czy droga powołania salezjańska jest tą właściwą? Praktykę asystencką odbywa się po czasie studiów w postnowicjacie, a przed studiami teologicznymi, w czasie których współbrat w formacji początkowej dojrzewa w decyzji by złożyć śluby wieczyste. Prawdziwe życie salezjańskie z jakim spotyka się asystent w tym czasie, pozwala mu na prawdziwe zweryfikowanie swojego powołania i oczyszczenie motywacji. Z pewnością, czas asystencji będzie okresem ubogacenia młodego współbrata w dojrzewaniu powołania salezjańskiego.

Po ukończeniu obecnego roku seminaryjno-akademickiego na praktykę asystencką zostanie wysłanych 16 alumnów z naszego seminarium. Cześć z nich wyruszy na placówki za granicą, aby poznawać w szerszym kontekście kulturowym prace salezjańską w innych krajach Europy.

Kl. Dawid Jakubiak SDB LENDA - Biuletyn Seminarium Duchownego Towarzystwa Salezjańskiego w Lądzie - czerwiec 2017 r. Wasze komentarze: ewa : 21.10.2017, 03:31 Gdy w moim życiu było tak ciemno i tak trudno , gdy brakowało mi sił i światła w byciu z chłopcami Ty Księże Bosko świeciłeś mi jak Gwiazda .Tak bardzo byłam Ci wdzięczna za To , co i w jaki sposób czyniłeś .Potrzebowałam Twojego Męskiego wsparcia ...tak bardzo mi go brakowało ...i byłęś ze mną . Pierwsze moje zbliżenie do Ołtarza Pańskiego w moim Kościele parafialnym było , aby ucałować Twoje Relikwie w Dzień Twojego Wspomnienia w Kościele .Proszę Cię i błagam, nie opuszczaj moich chłopców ...., a moją córką niech się zajmie Święta Bernadetta i Pani Fatimska. (1) Autor Treść Nowości św. Apoloniusz Modlitwa do św. Apoloniusza Modlitwa do św. Ryszarda Pampuri Kto zmartwił mamę? Wielkanocny ślub Katedra w Chartres Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna