Asystencja w życiu salezjanina"Asystencja jest etapem życiowej i intensywnej konfrontacji z działalnością salezjańską w praktyce wychowawczo-duszpasterskiej".W życiu młodego salezjanina, który uczestniczy w formacji początkowej, po ukończeniu studiów filozoficz- no-pedagogicznych przychodzi czas na asystencję. W przygotowaniu do życia salezjańskiego asystencja odgrywa bardzo ważną rolę. Dla młodego salezjanina jest to bardzo ważny moment w formowaniu jego postawy i duszy salezjańskiej ponieważ w tym okresie dochodzi do konfrontacji teorii z praktyką, ideałów z rzeczywistością. A zatem jest to dla nowego asystenta również czas oczyszczania i budowania bardziej trwałych fundamentów w postawie i życiu salezjańskim. Czas asystencji zakłada dwa cele:
W praktykę Systemu Prewencyjnego wpisuje się także postawa, którą Ksiądz Bosko nazywał asystencją. Święty Wychowawca rozumiał ją jako braterską obecność wśród młodzieży, ojcowskie i przyjacielskie towarzyszenie, aby wzrastała w dobru i aby chronić ją przed wszystkim, co mogłoby sprowadzić ją na złą drogę. Taka asystencja praktykowana przez salezjanina, dla młodego człowieka jest żywym i autentycznym świadectwem bliskiej obecności Boga Ojca oraz wyrazem Jego miłości jaką darzy swoich wiernych, a szczególnie ludzi młodych, a co w konsekwencji staje się rzeczywistym zadaniem jakie ma Zgromadzenie Salezjańskie: "być w Kościele znakami i nosicielami miłości Bożej do młodzieży, zwłaszcza uboższej". To właśnie czas asystencji, dwuletnich praktyk w dziełach salezjańskich, jest pięknym czasem dzielenia się z młodzieżą swoim świadectwem, jest wyzwaniem, czyli konfrontacją ideałów ze światem i realiami dzisiejszej młodzieżowej kultury. W tym czasie asystent zapoznaje się ze specyfiką dzieła salezjańskiego, do którego zostanie posłany, i poznaje życie salezjańskie "od środka" włączając się czynnie w duszpasterstwo. Asystencja jest też w jakimś stopni ostatnim sprawdzianem i rozeznaniem zarówno dla asystenta jak i przełożonych i odpowiedzią na pytanie, czy droga powołania salezjańska jest tą właściwą? Praktykę asystencką odbywa się po czasie studiów w postnowicjacie, a przed studiami teologicznymi, w czasie których współbrat w formacji początkowej dojrzewa w decyzji by złożyć śluby wieczyste. Prawdziwe życie salezjańskie z jakim spotyka się asystent w tym czasie, pozwala mu na prawdziwe zweryfikowanie swojego powołania i oczyszczenie motywacji. Z pewnością, czas asystencji będzie okresem ubogacenia młodego współbrata w dojrzewaniu powołania salezjańskiego. Po ukończeniu obecnego roku seminaryjno-akademickiego na praktykę asystencką zostanie wysłanych 16 alumnów z naszego seminarium. Cześć z nich wyruszy na placówki za granicą, aby poznawać w szerszym kontekście kulturowym prace salezjańską w innych krajach Europy. Kl. Dawid Jakubiak SDB LENDA - Biuletyn Seminarium Duchownego Towarzystwa Salezjańskiego w Lądzie - czerwiec 2017 r.
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |