Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Scenariusz katechezy dla młodzieży o ciele

dusza bez ciała to chała!

Scenariusz spotkania lub katechezy dla młodzieży. Czas trwania: około 120 minut. Cele dydaktyczne: uczestnik rozumie, na czym polega chrześcijański szacunek dla ciała i wie, jakie są jego źródła. Środki dydaktyczne: kilka sztuk kartonowych drzwiczek (mają symbolizować drzwiczki do tabernakulum), materiały reklamowe kosmetyków (do zabrania ze sklepu), niewielkie szablony do wpisywania w kształcie opakowań na różne kosmetyki, arkusze dużego papieru, klej biurowy, papierowa taśma klejąca (lakiernicza), przybory do pisania i kolorowania (kredki lub farby), stare, klasyczne liczydło (opcjonalnie), ilustracja - szablon liczydła, markery, egzemplarze Nowego Testamentu, papier.

1. Wyjątkowe mieszkanie

WSTĘP Przygotowując spotkanie, przejdź się po różnych sklepach: ze sprzętem sportowym, ze zdrową żywnością, z ładnymi i wygodnymi ubraniami. Zajrzyj (choćby z ciekawości) do solarium, klubu fitness i innych miejsc, w których możesz swojemu ciału dostarczyć przyjemności, okazać mu troskę, szacunek, chęć pielęgnacji i utrzymania w zdrowiu. Trochę więcej czasu poświęć na wędrówkę po sklepach z kosmetykami. Przyjrzyj się upiększającym ciało środkom, a także osobom kupującym kremy, płyny, balsamy. Koniecznie zabierz ze sklepów dostępne ulotki i przejrzyj je na spokojnie, choćby reklamowane środki kompletnie cię nie interesowały. Zwróć uwagę na działanie kosmetyków, obiecywane efekty, a także na zdjęcia wydrukowane na ulotkach, na hasła reklamowe, na kolorystykę. Zebrane materiały przydadzą się w czasie spotkania.

Przed spotkaniem weź także gorący prysznic lub długą kąpiel w wodzie z dodatkiem przyjemnie pachnącego płynu. Odpręż się. Wtedy będziesz wiedział, jak poprowadzić spotkanie. Jak wczuć się w jego klimat i podzielić się nim z innymi. Po co to wszystko? Ponieważ spotkanie będzie o CIELE! Ale o tym na razie wiesz tylko ty. W żadnym wypadku nie zdradzaj wcześniej tematu spotkania; chyba, że musisz, ale wtedy jest niebezpieczeństwo, że spalisz spotkanie...

Przywitaj uczestników. Zwrócić uwagę na ich ciekawe fryzury czy oryginalne ubranie. Możesz ich zapytać o samopoczucie. Szczera troska pomaga znosić ból czy poprawić kiepski nastrój. (Piszisc ten scenariusz, kicham z powodu pyłków. Brrrrr...)

Rozpoczynając spotkanie, powiedz: "Kiedy wchodzimy do kościoła, odruchowo szukamy tabernakulum, czyli miejsca, gdzie jest obecny Chrystus w Najświętszym Sakramencie. Zawsze świeci się tam małe, czerwone światełko - znak obecności Pana. Wyobraźmy sobie, że ktoś zwrócił się do nas z niecodzienną propozycją - zaprojektowania drzwiczek do tabernakulum. To będzie dzisiaj naszym pierwszym zadaniem. (Wiem, wiem, że taki projekt musi być wpisany w całość wystroju wnętrza świątyni, ale to akurat nie jest nam potrzebne. Cel tego ćwiczenia jest jasno określony i możliwy do wykonania). AKTYWIZACJA Podziel uczestników na kilkuosobowe grupki i przedstaw im zadanie: "Naszym zadaniem jest wykonanie prostego projektu wystroju drzwiczek do tabernakulum. Mają one symbolizować obecność Boga w tym miejscu, wyrażać tę obecność kolorami, wzorami, pomysłem plastycznym. Wystrój ma pomóc w adorowaniu Chrystusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie i w pewnym sensie ma sprawić, żeby Bogu było przyjemnie tam zamieszkiwać".

Rozdaj szablony drzwiczek, przybory do kolorowania. Wyraźnie określ czas potrzebny na wykonanie ćwiczenia. Pilnuj tego czasu i przypominaj grupie, ile już go upłynęło. Zachęcaj, aby nie wymyślali zbyt długo projektu, ale aby w miarę szybko wybrali pomysł i potem ewentualnie udoskonalili go.

Po zakończeniu pracy poproś o uprzątnięcie sali (zwłaszcza, jeśli uczestnicy korzystali z farb). Następnie przeznacz dłuższą chwilę na prezentację dokonań, na uważne przyjrzenie się pracom, odczytanie ich symboliki i przesłania. Poproś o umieszczenie prac na widocznym miejscu.

PUENTA Powiedz: "W naszej pracy skupiliśmy się na wykonaniu projektu drzwiczek tabernakulum. Tabernakulum znajduje się w świątyni. Tam mieszka Chrystus w Najświętszym Sakramencie. Tam jest dom Boży. Ale trzeba tu zaznaczyć, że pierwszym tabernakulum, pierwszym miejscem zamieszkania Chrystusa na świecie było ciało kobiety. (Gdybyś w tym momencie pokazał projekt drzwiczek, na których będzie naklejone zdjęcia brzucha kobiety w stanie błogosławionym, efekt prezentacji byłby bardziej czytelny; zyskałbyś również efekt zainteresowania i zaskoczenia.) W jej wnętrzu nabierał kształtów człowieka. Uczył się być człowiekiem, dzielić nasz los. Od samego początku uświęcił proces rozwoju człowieka. Uświęcił także ludzkie ciało, jako najgodniejsze mieszkanie dla Boga.To z tego właśnie powodu chrześcijaństwo ma tak wielki szacunek dla ciała".

Dlaczego Słowo stało się ciałem? Odpowiedź zawiera się w KKK 456-460.

2. Szacunek

WSTĘP Przechodząc do kolejnej części spotkania, krótko opowiedz o tym, że byłeś w różnych miejscach, także w sklepie z kosmetykami. Nie daj się wciągać w wymianę opinii na ich temat. Trzymając w ręce kilka ulotek, opowiedz o swoich wrażeniach, zaznaczając wyraźnie, że nie jest to reklama sklepu czy kosmetyków, ale wprowadzenie w tematykę spotkania. Sklepy z kosmetykami, salony fryzjerskie, solaria itp. to miejsca służące pięknu ciała. Zauważenie tego piękna oraz w ogóle szacunek dla ciała bardzo mocno zaakcentowany jest w chrześcijaństwie. Wystarczy sięgnąć do listów św. Pawła, aby się o tym przekonać.

Następnie postaw pytanie: "Z jakich jeszcze powodów chrześcijanie mają tak wielki szacunek dla ciała? Dlaczego tak o nie dbają?" Daj chwilę na zastanowienie.

AKTYWIZACJA Podziel uczestników na kilkuosobowe grupy. Każdej grupie wręcz papierowe szablony w kształcie pojemników na kosmetyki (Kształty tubek na kremy, pudełeczek, saszetek itp. Można do tego celu wykorzystać ulotki reklamowe. Przygotowując szablony, wykaż się pomysłowością!)

Zadanie dla grup jest następujące: w pole szablonu uczestnicy mają wpisać odpowiedź na pytania: Z jakich innych powodów chrześcijanie mają tak wielki szacunek dla ciała? Dlaczego tak o nie dbają? Szablony należy przykleić na arkuszu papieru w formie słoneczka lub w inny sposób. Na środku może być kolorowe zdjęcie z gazety. Arkusz warto wyeksponować, przyklejając go na ścianie lub rozkładając na podłodze. Poproś jedną osobę o przeczytanie wypisanych propozycji.

PUENTA Powiedz: "Wypisaliśmy wiele motywów szacunku dla ciała. Wszystkie są dla nas zaproszeniem do troski o ciało, do uznania, że nie jest ono tylko opakowaniem dla duszy, ale istotnym wymiarem człowieczeństwa. Bez ciała nie ma człowieka, ale jego piękno lub upośledzenie nie decyduje o wartości samego człowieczeństwa".

3. Liczydło

WSTĘP Powiedz: "Chrześcijańskie podejście do ciała ma głębokie korzenie biblijne. Wyrasta ze sposobu, w jaki Jezus traktował ciało człowieka, zwłaszcza człowieka chorego na ciele i duszy.

Przeczytaj głośno Mk 2,1-12.

AKTYWIZACJA Powiedz: "Chory z Ewangelii miał szczęście. Miał czterech bliskich ludzi, którzy podjęli trud przyniesienia go przed oblicze Jezusa. Ponadto ci ludzie byli pomysłowi - znaleźli rozwiązanie w trudnej sytuacji. Chory człowiek miał na kogo liczyć. Zastanów się przez chwilę, czy masz cztery bliskie ci osoby, które są przy tobie w trudnych chwilach, na które możesz liczyć, gdy choroba dosięgnie twoje ciało lub duszę? Które mogłyby ci pomóc w chwili kryzysu. Które modlą się za ciebie. Które towarzyszą ci w chorobie i bólu. Które nie zostawią cię, gdybyś został sparaliżowany...."

Pokaż uczestnikom prawdziwe liczydło lub jego szablon. Liczydło należy pozbawić kulek i rozdać uczestnikom po 4 papierowe krążki - "ziarna", na których wpiszą imiona ludzi, na których mogą liczyć w trudnych chwilach (Warto uruchomić wyobraźnię i zrobić to ćwiczenie w innej, ciekawszej formie, może z kalkulatorem? Ech, co za czasy...). Ziarna można nabić na druty (gdy jest taka możliwość) lub przykleić na szablonie liczydła.

Wyjaśnij uczestnikom zadanie: "Na ziarenkach wypisujemy imiona ludzi, na których możemy liczyć w czasie choroby. Imiona ludzi, którzy "zaniosą" nas w swoich modlitwach przed Jezusa, aby prosić o nasze uzdrowienie".

Może się zdarzyć, że ktoś nie ma takich osób. Wtedy może napisać imiona tych, na których chciałby liczyć lub innych bliskich sobie ludzi. Po napisaniu imion na krążkach mocujemy je na liczydle (przez nabicie na drut lub naklejenie na szablon).

Powstaje w ten sposób zbiór ludzi, na których możemy liczyć w czasie nieszczęścia lub choroby duszy czy ciała. Teraz czas na chwilę dziękczynnej modlitwy za te osoby. A także o to, aby i na nas można było liczyć, gdy komuś będzie trudno.

Liczydło warto umieścić w widocznym miejscu, a następnie przejść do puenty.

PUENTA Powiedz: "Zatrzymaliśmy się przy osobach, które pomagają człowiekowi choremu. Pretekstem do tego był fragment z Ewangelii. Oprócz wątku mądrej pomocy wnosi on do naszej refleksji na temat ciała nowy wymiar. Oto ludzie przynoszą chromego, aby mógł odzyskać zdrowie, a człowiek ten najpierw otrzymuje odpuszczenie grzechów. Jakby Chrystus chciał zaznaczyć - najpierw ulecz duszę, a potem łatwiej będzie wprowadzić porządek w wymiar cielesny. Nie darmo zatem modlimy się o zdrowie duszy, aby ono udzieliło się ciału, aby obdarzyło je pokojem".

4. Ciało i uwielbienie

AKTYWIZACJA Wymienione cechy zaprezentuj na dużych, czytelnych planszach. Następnie podziel uczestników na cztery grupy i każdej z nich przydziel jedną cechę. Następnie przedstaw zadanie do wykonania: "Zadaniem będzie ułożenie krótkiego tekstu w stylu hip-hopowym lub raperskim opowiadającego o tym, co trzeba zrobić, aby ludzkie ciało już teraz przynajmniej trochę cechowało się tym, co w całej pełni otrzyma w darze od Boga po swoim zmartwychwstaniu". Zaznacz bardzo mocno, żeby skupić się na uchwyceniu tego, co istotne w posiadaniu danej cechy, jej przejawach, przygotowaniu ciała, a nie koncentrować się zbyt mocno na wątku literacko-artystycznym. ( Gdy młodzież nie jest w stanie wymyślić tekstu, musisz zastosować inną metodą. Na przykład colage ze starych gazet wyrażający daną cechą, "przepis kucharski" na jej przygotowanie, jakąś sytuacją, w której można dostrzec obecność - zapowiedź tej cechy).

Po upływie czasu niezbędnego na napisanie tekstu przychodzi kulminacyjna chwila prezentacji piosenki. Pracę każdej grupy nagradzamy oklaskami. Teksty po przeczytaniu można przykleić na większym arkuszu papieru. PUENTA Powiedz: "Wprawdzie dar uwielbionego ciała będzie w pełni DAREM, czyli zupełnie darmo daną łaską od Boga, na którą zapracować nie możemy, ale okazując szacunek naszemu ciału, możemy przygotować je na otwarcie się na dar wielbienia Boga w ciele, a także - w jakimś sensie - już go doświadczyć".

5. Ciało i sakramenty

WSTĘP Powiedz: "Wypisaliśmy w trakcie spotkania nasze argumenty za tym, że warto szanować ludzkie ciało. Jest ich tak wiele, że nie sposób przeanalizować ich w czasie jednego spotkania. Omówiliśmy więc trzy motywy, jakimi kieruje się chrześcijaństwo, otaczając szacunkiem ciało człowieka. Pierwszy - to Wcielenie Syna Bożego, który stał się człowiekiem za sprawą narodzin z Kobiety. Wiemy także, z jaką troska Jezus traktował ciała ludzi dotkniętych chorobą i cierpieniem, że chętnie uzdrawiał te ciała, sięgając także do głębi ludzkiej duszy. Szacunek należy się ciału także dlatego, że doświadczy ono Bożego daru zbawienia i nie pozostanie na wieki w prochu ziemi, ale powstanie na nowo przy zmartwychwstaniu w czasie ostatecznym, aby dopełniać swoją przemienioną istotą pełnię człowieczeństwa. Do wspomnianych argumentów dorzućmy jeszcze jeden". Przypomnij dla pewności w gronie uczestników siedem sakramentów świętych. Krótko powtórzcie na forum grupy, na czym polega ich udzielanie, jaki jest ich sens i znaczenie we wspólnocie Kościoła oraz dla poszczególnego człowieka, który je przyjmuje.

AKTYWIZACJA Podziel uczestników na kilkuosobowe grupy i przedstaw im zadanie do wykonania: za pomocą gry i gestów samych dłoni i palców (Można wykorzystać tutaj także przedmioty będące w zasięgu ręki na sali (rękawiczki, pisaki, papier...). Można zrobić teatrzyk cieni lub posłużyć się inną metodą). trzeba ukazać celebrację udzielania sakramentów świętych oraz to, jaką rolę odgrywa w tym ciało człowieka. Po zastanowieniu i małej próbie w grupach - czas na przedstawienie na forum, które nagradzamy oczywiście oklaskami. PUENTA Powiedz: "Działanie Chrystusa obejmuje całą historię człowieka, od narodzenia do śmierci. W chrześcijańskich sakramentach dostrzegamy siedem znaków, związanych z najważniejszymi momentami życia ludzkiego: narodzinami, dojrzewaniem, małżeństwem, posiłkiem, chorobą, przeżyciem winy i podjęciem odpowiedzialności społecznej. Z chrześcijańskiego punktu widzenia te momenty zostają nie tylko uznane za najważniejsze w życiu, ale też w typowo chrześcijański sposób kwalifikowane. Poprzez wiarę człowiek włącza je w historię Boga, który jest Miłością i stał się człowiekiem. Człowiek łączy swoją historyczność, materialność i społeczność z historią wiernego, miłującego Boga. Nie musi być odtąd żadnej sytuacji - materialnej ani psychicznej - która rozwinęłaby się w pustkę bezsensu czy trwogę rozpaczy. W tej perspektywie należy rozumieć służbę chrześcijaństwa każdej cielesności: chorej, zagrożonej, wyrywającej się z grzechu i wszelkiego zniewolenia. Na pewno Kościół nie musi się wstydzić tego, co zrobił i robi dla tak rozumianej cielesności. Jeśli zdarzały się prądy czy pojawiali się ludzie, których przygnębiała cielesność, to dlatego, że mieli za mało otwarcia na Ducha Świętego. Nie można bowiem zapomnieć, że podczas całej historii zbawienia działanie Ducha Świętego uwidaczniało się zwłaszcza tam, gdzie występowała słabość ludzkiego ciała. W mocy Ducha to, co kruche, delikatne i czasowe, przemienia się w silne, piękne i trwałe. Jan Paweł II powie, że pełni Ducha Bożego towarzyszą wielorakie dary, dobra zbawienia, szczególnie przeznaczone dla ubogich i cierpiących, dla tych, którzy ku owym darom otwierają serca - nieraz poprzez bolesne doświadczenia własnej egzystencji, ale przede wszystkim z tą wewnętrzną gotowością, jaką daje wiara (Dominum et vivificantem, nr 16)" (Ks. Ireneusz Mroczkowski, Duch ciała, w: AZYMUT, dodatek religijno - społeczny do "Gościa Niedzielnego").

 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2024 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej