Jak uczyć religii w szkole - Katecheza

Język informacji o sprawach wiary musi być dzisiaj wiarygodny, adekwatny do wieku, czytelny i przejrzysty. W katechizacji należy unikać jak ognia języka teologicznego, języka ambony, który w żaden sposób nie przystaje do szkolnej rzeczywistości. W szkolnej ewangelizacji katecheta powinien komunikować się z uczniami prostym, zrozumiałym językiem. Proces poznawczy dzieci i młodzieży cechuje aktualnie obrazowość. Dlatego też w pracy edukacyjnej warto korzystać z toku problemowego i eksponującego czy też z dydaktycznej zasady wielostronnego aktywizowania uczniów.

W szkolnej nauce religii bardzo ważny jest adekwatny dobór treści (wiadomości) do poruszanych tematów. W warunkach szkolnych, w których mamy do czynienia z uczniami wierzącymi, słabo wierzącymi, poszukującymi Boga lub wprost niewierzącymi, zanim zaczniemy mówić o Bogu, lepiej w początkowej fazie skoncentrować uwagę uczniów na wymiarze humanistycznym ludzkiego bytowania. Oczywiście, na etapie horyzontalnym nie można poprzestać. Katecheta ma otwierać ewangelizowanych uczniów, zwłaszcza obojętnych religijnie, na świat Bożej transcendencji. Dobrą formą w procesie przywracania młodzieży Trójjedynemu Bogu wydaje się antropologiczne ukierunkowanie szkolnej lekcji religii. Na etapie nauki religii chodzi bowiem o interpretację ludzkiej rzeczywiści w świetle Bożego Objawienia.

Wydaje mi się, iż najpełniej wyrabia się dobry warsztat katechetyczny, ucząc się na własnych błędach. Z moich obserwacji i doświadczenia wynika, że nie można nauczać Dobrej Nowiny w sposób autorytarny i moralizatorski. Taki sposób prowadzenia zajęć najczęściej prowadzi młodzież do religijnego zniechęcenia, a może i definitywnego odejścia ze wspólnoty Kościoła. Lekcja religii nie może być formą seminaryjnego wykładu. Dlatego każdy katecheta szkolny musi uczyć problemowo, świadomie "wbijać kij w mrowisko" - tak, aby zainteresować uczniów sprawami wiary.

Jeśli katecheta chce skutecznie ewangelizować młodzież, sam musi być człowiekiem zdrowej osobowości. Ktoś, kto ma problemy z samym sobą, kto często wchodzi w konflikt z otoczeniem - nie będzie nigdy dobrym katechetą. W praktyce katechetycznej widać nadto wyraźnie, jak ważną sprawą jest dojrzała osobowość katechety. Wiarygodne świadectwo ewangeliczne w środowisku szkolnym (lub parafialnym) zawsze uwarunkowane jest dojrzałym człowieczeństwem.

Każdy katecheta musi ponadto chcieć dobrze katechizować, wiedzieć, jak się to robi oraz umieć posiadaną wiedzę zastosować w praktyce. Ważny w pracy katechetycznej jest także umiejętny dobór metod i właściwe wykorzystanie pomocy dydaktycznych. W dobie dominacji obrazu nad słowem należy w ewangelizacji młodego pokolenia posługiwać się takimi metodami, jak: dyskusja, dylemat, pogadanka, burza mózgów, panel, bibliodrama, pokaz multimedialny.

Jednym z najpoważniejszych problemów w pracy z dziećmi i młodzieżą jest niezdolność wielu nauczycieli do zapewnienia elementarnej dyscypliny podczas zajęć. Zjawisko braku dyscypliny narasta tym bardziej na lekcji religii, która jest jedynie przedmiotem fakultatywnym. Jakąś "winą" katechety, będącą wyrazem nieudolności pedagogicznej, może być ewidentny brak takich kompetencji, które umożliwiłyby utrzymanie dyscypliny w klasie. Są jednak takie klasy, w których nie tylko katecheci mają poważne problemy wychowawcze.

Nie bez znaczenia jest praktyczna zdolność katechety do kreowania pozytywnej atmosfery w czasie lekcji. Destruktywne zachowanie młodzieży może również zrodzić w zachowaniu samego katechety postawę obronnej agresji. Przecież agresja najczęściej rodzi agresję. Dlatego każdy katecheta tym usilniej powinien uczyć ewangelizowaną młodzież wzajemnego szacunku dla siebie oraz wobec grona nauczycielskiego. Nie jest to zadanie łatwe, ale przynajmniej potencjalnie możliwe do częściowej realizacji w warunkach środowiska szkolnego.

Rzeczywistość aż nadto dobitnie pokazuje, że młodzieży należy stawiać rozsądne wymagania. Katecheza bez wymagań nigdy nie będzie dobrą katechezą (np. katecheza bez zeszytów, bez sprawdzania obecności, bez wystawiania ocen).

Szkolne nauczanie religii to chyba najcięższy chleb w pracy duszpasterskiej kapłana, a także ogromny wysiłek dla świeckich katechetów. Może on jednak smakować, jeśli ewangelizacja środowiska szkolnego będzie podejmowana dzień po dniu z pedagogiczną miłością, której źródłem jest Jezus Chrystus.

ks. Jan Goraj SDB Don BOSCO - magazyn salezjański grudzień 2007 Wasze komentarze: marzena aneta: 18.01.2023, 15:57 Jak uczyć religii w szkole dziękuję proszę o dobrych katechetów mających wiare i dobre katechetki mające wiare i ich mężów i żony dziękuję proszę o miłość uczciwość sprawiedliwość na świecie dziękuję modlitwa ma moc nie ma modlitw nie wysłuchanych modlitwa ma moc modlitwa cuda czyni miłość cuda czyni nadzieja cuda czyni pokora cuda czyni sprawiedliwość cuda czyni uczciwość cuda czyni ufność cuda czyni wiara cuda czyni wiara to jest pewność bez dowodu wiara to jest droga którą docieramy do marzeń dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję marzena aneta: 27.10.2022, 18:33 Boże kocham Cię proszę o dobrych katechetów mających wiarę i dobre katechetki mające wiarę dziękuję Boże proszę o miłość uczciwość sprawiedliwość na świecie dziękuję modlitwa ma moc modlitwa cuda czyni miłość cuda czyni nadzieja cuda czyni pokora cuda czyni sprawiedliwość cuda czyni uczciwość cuda czyni ufność cuda czyni wiara cuda czyni wiara to jest pewność bez dowodu wiara to droga którą docieramy do marzeń dziękuję (1) Autor Treść Nowości św. Agnieszka z Montepulciano Modlitwa do św. Agnieszki z Montepulciano Litania do św. Agnieszki z Montepulciano Do La Salette przybywają pielgrzymi z całego świata Drugi znak - wielki smok (Ap 12,3-6) Czy apostolskie zalecenie powstrzymywania się od krwi dziś już nie obowiązuje? Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna