Coco ChanelMŁODOŚĆ PROJEKTANTKIFrancuski obraz "Coco Chanel" w reżyserii Annę Fontaine poświęcony został legendarnej projektantce mody, urodzonej w 1893 r. Gabrielle Chanel, znanej pod pseudonimem Coco. Jako sierota z biednej rodziny wychowała się w domu prowadzonym przez zakonnice. Jak utrzymują biografowie projektantki, zawdzięczała im dyscyplinę, zamiłowanie do nauki krawiectwa i poczucie, że w życiu musi wszystko zawdzięczać własnej pracy. W późniejszych projektach Coco inspirowała się często prostotą strojów zakonnych. Przyszła projektantka szybko zorientowała się, że aby coś osiągnąć, musi wejść do .wpływowego towarzystwa ówczesnej elity francuskiej. Została więc przyjaciółką bogatego arystokraty i hodowcy koni Balsana i zaczęła myśleć o założeniu własnych butików. W filmie Chanel, podczas pobytu w posiadłości Balsana, rozmyśla nad swoją przyszłością. Romans z bogatym angielskim przedsiębiorcą Arturem Capelem, zwanym Boyem, pozwolił jej rozwinąć skrzydła. To on bowiem pożyczył jej pieniądze na otwarcie pierwszych butików w Paryżu i innych miastach. Film kończy się po tragicznej śmierci Boya, w momencie rozpoczęcia burzliwej kariery Chanel, która po I wojnie światowej zrewolucjonizowała kobiece stroje, nadając im prostszy i bardziej praktyczny charakter. Szkoda jednak, że francuska reżyserka nie spróbowała pokazać na ekranie całego życia Coco, która przez całe późniejsze lata przebywała w środowisku elity artystycznej, kulturalnej i nawet politycznej Francji i Europy. Jej krąg przyjaciół obejmował takie znane w modnym towarzystwie postacie, jak nasza rodaczka Misia Godebska, Gertruda Stein, Alicja B. Tokles, Picasso, Igor Strawiński, Baletmistrz Diagilew, książę z rodziny Romanowych, książę Westminsteru i wiele innych osobistości. Do tego dodajmy dwuznaczne zachowanie projektantki w czasie okupacji hitlerowskiej: Coco zadawała się z Niemcami i miała romans z wysokim oficerem Abwehry. Skończyło się to po wyzwoleniu potępieniem jej za kolaborację i dziesięcioletnim zesłaniem do Szwajcarii. Mimo olbrzymiej konkurencji Coco przed śmiercią w 1971 r. wróciła z sukcesem do panteonu mody. Życiorys Coco obfitował w momenty sławy, ale także czyny awanturnicze i wstydliwe. Anna Fontaine pokazała natomiast w starannie zrealizowanym filmie bohaterkę u progu kariery jako skrzywdzoną przez los ambitną dziewczynę, pochłoniętą melodramatycznymi problemami z mężczyznami. Może więc jest to dopiero wstęp do właściwego dzieła o życiu Coco Chanel, które powinno powstać. "Coco Chanel", Francja 2009. Reżyseria Annę Fontaine. Wykonawcy: Audrey Tautou, Benoit Poelvoorde, Alessandro Nivola, Marie Gilliain i inni. Dystrybucja - SPInka Mirosław Winiarczyk
Tekst pochodzi z Tygodnika
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |