św. Jan Calabria(1873 - 1954)Urodzony w Weronie we Włoszech po odbyciu służby wojskowej wstąpił do seminarium duchownego. W 1898 r. jeszcze jako kleryk założył Pobożne Stowarzyszenie Opieki nad Ubogimi Chorymi. W 1901 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Był duszpasterzem w Weronie, gdzie zasłynął jako opiekun najbiedniejszych i chorych. W 1907 r. założył Dom dla Dobrych Chłopców, który dał początek zgromadzeniu Ubogich Sług Bożej Opatrzności. W trzy lata później założył żeńską gałąź zgromadzenia. W celu niesienia pomocy najuboższym utrzymywał braterskie stosunki z protestantami i prawosławnymi. Znany był ze swej dobroci i mądrości. Zmarł na wylew krwi do mózgu 4 grudnia 1954 r. Przed śmiercią ofiarował swe życie Bogu za papieża Piusa XII. W 1988 r. Jan Paweł II beatyfikował Jana Calabrię, a 11 lat później ogłosił go świętym. "Widzimy w nim jaśniejący wzór płomiennej wiary, autentycznej miłości, ducha ofiary, umiłowania ubóstwa, gorliwej troski o dobro dusz, wierności Kościołowi. (...) Był żywą ewangelią, przenikniętą bez reszty miłością: miłością do Boga i miłością do braci, zwłaszcza najuboższych" - mówił Jan Paweł II w dniu jego kanonizacji, 18 kwietnia 1999 r. Wojciech Świątkiewicz
Tekst pochodzi z Tygodnika
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |