Rafał Kalinowski - człowiek heroicznej wiary i miłości

Atmosfera ciszy i skupienia panująca w czerneńskim klasztorze pozwala wszystkim tu przybywającym przeżyć szczególne spotkanie z Bogiem, który rozlewa swoje miłosierdzie poprzez swoich wybranych. Ci, którzy już od dawna przybywają do grobu o. Rafała w Czernej, ze wzruszeniem stwierdzają, że chwile, które mogą przeżyć w cieniu jego duchowej obecności, są szczególne i niezapomniane...

O. Rafał Kalinowski miał w sobie coś szczególnego, co pociągało. W wypowiedziach jego przyjaciół, również tych obojętnych pod względem religijnym, znajdujemy świadectwa, że w jego obecności wszyscy czuli się bezpiecznie, że oddziaływał na nich w sposób szczególny.

O o. Rafale Kalinowskim mówiło się najczęściej jako o patriocie, powstańcu, zesłańcu, nauczycielu. Relacje na temat jego życia duchowego były bardzo skąpe. Jego kanonizacja uświadomiła nam ponadto, iż był to człowiek heroicznej wiary, nadziei i miłości, człowiek modlitwy i umartwienia, gorliwie pragnący zbawienia dusz.

Jego droga do świętości była tak długa, jak jego życie. Żywa wiara, wyniesiona z domu rodzinnego, poddana została ciężkiej próbie w okresie studiów uniwersyteckich. W pełni dojrzałości fizycznej i duchowej zapukał do klasztoru w Grałzu i rozpoczął nowy etap życia. Wszystko, co dotąd przeżył (radość i cierpienie), ofiarował Bogu. Dalsze swe życie w całości i bez zastrzeżeń powierzył woli Stwórcy.

Jako zakonnik odznaczał się wielką sumiennością w przestrzeganiu przepisów zakonnych. Tego samego żądał od innych. W okresie przeorstwa w czerneńskim klasztorze młodzieńcy rozpoczynający tu życie zakonne mieli możność ubogacenia swojej osobowości przez osobisty z nim kontakt (od 1882 r. klasztor pełni funkcję nowicjatu polskiej prowincji karmelitów bosych).

Dzięki kanonizacji polska prowincja karmelitów bosych otrzymała wspaniały dar dobroci Bożej w postaci nowego Świętego, który już wiele razy dał dowody skuteczności swego wstawiennictwa.

Józef Kalinowski (Rafał to jego imię zakonne) ur. się 1 września 1835r. w Wilnie. Ojciec Andrzej Kalinowski, absolwent Uniwersytetu Wileńskiego, całe życie zajmował się kształceniem i wychowaniem młodzieży. W roku 1843 Józef wstąpił na Uniwersytet Szlachecki w Wilnie. Naukę na tym Uniwersytecie zakończył maturą w roku 1850, a następnie przeniósł się Instytutu Agronomicznego w Hory - Horkach, skąd, za zgodą ojca, przeniósł się na Akademie Inżynierską do Petersburga, wstępując jednocześnie do wojska rosyjskiego. Ukończył studia w stopniu podporucznika i objął pierwszą posadę w Mikołajewskiej Szkole Inżynierskiej. Po wybuchu powstania styczniowego w roku 1863 czynił starania o zwolnienie z wojska rosyjskiego. Ukaz carski z 1863 r. pozwolił mu wrócić do zajęć cywilnych. Uważał, że powstanie nie ma szans powodzenia, gdyż znał dobrze sytuacje militarną wojsk rosyjskich, stacjonujących na tym terenie. W grudniu 1863 Józef Kalinowski uznając, że powstanie zbrojne już się zakończyło zaprzestał wszelkiej działalności w tym względzie oczekując aresztowania. Nastąpiło to w nocy z 24/25 marca 1864 w Wilnie. Skazany został na karę śmierci przez rozstrzelanie. Dzięki zabiegom rodziny i protekcji znajomych z okresu służby w wojsku carskim, zmieniono wyrok na 10 lat katorgi w Usolu. Ukaz amnestyjny z roku 1866 zmniejszył karę o połowę. Kolejny ukaz uwolnił go od ciężkich robót i nakazał osiedlić się w guberni irkuckiej. Tam zamieszkał w plebani kościoła katolickiego. W 1872 r. opuścił Irkuck i udał się do Smoleńska, gdzie 2 lutego 1874 r., po 10 latach wygnania, otrzymał pismo pozwalające mu na powrót do byłego Królestwa Polskiego.

Udał się do Linzu, gdzie znajdowała się siedziba Prowincjała Karmelitów Bosych. Po odbyciu próby 26 listopada 1876 roku i po uzyskaniu wymaganych przez prawo dyspens, przywdział habit zakonny w domu nowicjackim w Gratzu.

Zakonna droga o. Rafała prowadziła poprzez Węgry, gdzie studiował filozofię i teologię oraz złożył uroczyste śluby zakonne przyjmując imię o. Rafała od św. Józefa, do Czernej koło Krakowa, gdzie z rąk bp. Albina Dunajewskiego otrzymał w czterdziestym szóstym roku życia, dnia 15 stycznia 1882 r.. święcenia kapłańskie. Wkrótce, przełożeni mianowali go pomocnikiem magistra nowicjuszy, następnie przeorem klasztoru w Czernej. Kiedy przełożeni podjęli decyzję założenia Niższego Seminarium w Wadowicach, o. Rafał został mianowany jego przełożonym.

Postępująca choroba uniemożliwiła mu jednak kierowanie budową nowego ośrodka. W październiku 1898 r. zrzekł się urzędu i wrócił do Czernej. Po roku prowincjał mianuje go wikariuszem prowincjalnym klasztoru Karmelitanek bosych w Galicji. Od grudnia 1906 r. zaczął poważnie chorować. Zmarł 15 listopada 1907 r., w domu w Wadowicach. Zwłoki jego przywieziono do Czernej, gdzie 20 listopada pochowano je na zakonnym cmentarzu.

Podczas II pielgrzymki do Polski w roku 1983 papież Jan Paweł II zaliczył go w poczet błogosławionych a w 199łr. w poczet świętych, ustanawiając wspomnienie liturgiczne na dzień 20 listopada (dzień jego pogrzebu).

Święty Rafał Kalinowski jest patronem wszystkich powstańców, zesłanych i deportowanych z kraju, a zwłaszcza Sybiraków.

Zbigniew Stromski W Rodzinie, nr 238 Wasze komentarze: marzena aneta: 20.11.2023, 06:02 Rafał Kalinowski człowiek heroicznej wiary i miłości dziękuję Rafale Kalinowski kocham Cię bardzo mocno proszę módl się za nami dziękuję Rafale Kalinowski kocham Cię bardzo mocno proszę o miłość prawde sprawiedliwość szacunek szczerość szacunek uczciwość szacunek ufność szacunek wiare szacunek zdrowie na całym świecie dziękuję Rafale Kalinowski kocham Cię bardzo mocno proszę dla mnie o dobrą spowiedź świętą dobrego domu kupno małego dobrą małego mieszkania sprzedaż urode zdrowie pieniądze dobrego kawalera męża w moim wieku mam czterdzieści pięć lat niepalącego pobożnego polaka religijnego uczciwego z którym będę żyć w cielesnej czystości w zgodzie prawo jazdy samochód dziękuję modlitwa ma moc nie ma modlitw nie wysłuchanych modlitwa ma moc modlitwa cuda czyni miłość cuda czyni nadzieja cuda czyni pokora cuda czyni sprawiedliwość cuda czyni szczerość cuda czyni szacunek cuda czyni uczciwość cuda czyni ufność cuda czyni wiara cuda czyni wiara to jest pewność bez dowodu wiara to jest droga którą docieramy do marzeń dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję (1) Autor Treść Nowości Nowenna przed uroczystością Niepokalanego Poczęcia NMP - dzień 4 Nabożeństwo Pierwszych Sobót Miesiąca bł. Rafał Chyliński Modlitwa do bł. Rafała Chylińskiego Litania do bł. Rafała Chylińskiego Modlitwa do św. Bibianny Najbardziej popularne Godzina Łaski 2023 Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Modlitwa o Cud Poprzednia [ Powrót ] Następna