bł. Józef Jankowski

W Sucharach otrzymał 2 sierpnia 1936 święcenia kapłańskie z rąk bpa Antoniego Laubitza, sufragana gnieźnieńskiego. Po święceniach ostatni rok teologii kończył w Ołtarzewie (1936-37) i był moderatorem krucjaty eucharystycznej chłopców, a po zakończeniu studiów seminaryjnych prefektem szkół w Ołtarzewie i w okolicy (Moszna, Laski), opiekunem postulantów, a także biblioteki seminaryjnej. W końcu I 1939 został sekretarzem Komitetu Pomocy Dzieciom. Gdy 7 września 1939 wszyscy profesorowie i klerycy wyruszyli z Ołtarzewa przez Warszawę na wschód Polski, on pozostał na miejscu, stając się duszpasterzem żołnierzy i ludności cywilnej, szukającej w domu seminaryjnym schronienia i żywności. Odprawiał dla nich msze w kaplicy (w parku), spowiadał, uspokajał i zachęcał do męstwa. Podczas walk spieszył z pomocą duchową rannym żołnierzom polskim na pobojowisku, narażając przy tym własne życie. Na najwyższym szczycie domu ołtarzewskiego umieścił obraz MB Częstochowskiej, aby ona sama wzięła go w swą opiekę i broniła od nieszczęść i zniszczenia. I mimo że w pobliżu trwała walka, w czasie której dom przechodził kilkakrotnie z rąk do rąk, to jednak nikt z mieszkańców nie został nawet ranny, budynek nie poniósł szkody. Kiedy w połowie września wkroczyli do domu Niemcy, ks. Józef pozostał na miejscu jako dozorca domu i opiekun chorych oraz aprowizator szpitala wojennego.

Po walkach stopniowo zaczęli powracać do Seminarium rozproszeni alumni i profesorowie. W listopadzie 1939 rozpoczęły się wykłady z teologii. Początkowo w schronie, a gdy w grudniu Niemcy zlikwidowali szpital wojskowy i opuścili Ołtarzew, w budynku uruchomiono studium teologiczne - od września 1940 również dla kleryków z różnych seminariów diecezjalnych i zakonnych. Ks. Jankowski został w nim spowiednikiem i ekonomem. Wyżywienie licznej grupy seminarzystów w czasie okupacji wymagało wiele pracy, pomysłowości i zaufania Bożej Opatrzności. Starał się też wygospodarowywać środki, którymi obdzielał rodziny wielodzietne i ludzi biednych. Wypełniał także obowiązki duszpasterskie względem okolicznej ludności. Rada Prowincjalna 31 marca 1941 wybrała go na stanowisko mistrza nowicjatu, które miał objąć od sierpnia.

Jednak 16 maja 1941 wraz z innymi współbraćmi został aresztowany przez gestapo. Podczas wielogodzinnych przesłuchań w Ołtarzewie (jak i później na Pawiaku) brał na siebie całą odpowiedzialność za powód aresztowania, chcąc ratować innych, a aresztowanych uwolnić. Gdy go zabierano z Ołtarzewa (razem z nim zostali wywiezieni: ks. F. Kilian, kleryk S. Sadowski, 4 braci i 2 osoby świeckie - jedną z nich był kucharz Antoni Boniecki, ur. 6 lutego 1874 w Święcicach. W Auschwitz nosił numer obozowy 16880. Tam też poniósł śmierć.), powiedział do najbliżej stojących osób: "Do widzenia w niebie". Powodem aresztowania mogło być czytanie i rozprowadzanie patriotycznych ulotek, o czym doniósł Alfons Stefan Mayer, uchodźca z Poznańskiego, były powstaniec wielkopolski, przed wojną znany kolporter prasy pallotyńskiej, którego przygarnął do domu rektor ks. Stanisław Wierzbica. Po aresztowaniu Niemcy ustanowili Mayera zarządcą domu (gestapo usunęło go z Ołtarzewa 19 czerwca).

Osadzony na Pawiaku (dziś nieistniejący budynek przy ul. Dzielnej), był bity. Stamtąd wysłał kartkę do rodziny ze słowami: "Jestem szczęśliwy", a 28 maja przewieziono go do obozu koncentracyjnego w Auschwitz, dokąd dotarł następnego dnia. Napisał stamtąd 6 listów do matki, w których pocieszał rodzinę co do stanu swego zdrowia i prosił o modlitwę, a także o pomoc materialną dla siebie i innych współwięźniów, których adresy przekazywał. Za wszystko dziękował w imieniu własnym i obdarowanych. Wyniszczony obozowymi warunkami, ciężką pracą i głodem, po dotkliwym pobiciu przez kapo komanda pracy Babice (Krott - znany z okrucieństwa i nienawiści, zwłaszcza w stosunku do duchownych), na wpół żywy został przyniesiony do baraku, gdzie zmarł następnego dnia 16 października 1941. Istnieje też duże prawdopodobieństwo, że został dobity zastrzykiem przez pseudolekarza Alfreda Stössela. Zwłoki jego zostały spalone w krematorium. Informacje o tym przekazał pielęgniarz obozowego szpitala ks. Konrad Szweda (RP 7(1966) 247). Ks. Józef nosił numer obozowy 16895.

Został beatyfikowany 13 czerwca 1999 w Warszawie przez papieża Jana Pawła II w gronie 108 Męczenników II Wojny Światowej, wraz z drugim pallotynem, ks. Józefem Stankiem.

Błogosławiony ks. Józef Jankowski cieszy się też żywym kultem w Ołtarzewie, gdzie na reliefie bocznego ołtarza Męczenników II Wojny Światowej znajduje się jego podobizna wyrzeźbiona na tle krematoryjnego pieca przez prof. Wojciecha Durka. Ponadto jego ołtarz znajduje się we wschodniej nawie kościoła w Ołtarzewie. Wykonawcą ołtarza jest Wiaczesław Borecki, absolwent ASP w Kijowie, który dostosował go do innych ołtarzy w kościele. Uroczystego poświęcenia ołtarza dokonał 15 października 2000 Józef kard. Glemp. Przy tej okazji ogłosił też bł. Józefa Jankowskiego patronem miasta i gminy Ożarów Mazowiecki oraz dekanatu Laski.

Został też ogłoszony patronem miasta i gminy Brusy oraz szkoły podstawowej w miejscu jego urodzin (22 października 2003). Miejscem kultu jest też sanktuarium w Licheniu, gdzie dolny kościół stał się centralnym sanktuarium kultu 108 Męczenników II Wojny Światowej.

Kolejne miejsce kultu błogosławionego powstało w miejscowości Męcikał. Tam 16 października 2011 bp pelpliński Jan Bernard Szlaga poświęcił mu kościół filialny na terenie parafii Brusy. W kazaniu bp Szlaga podkreślił obecność bł. Józefa Jankowskiego w życiu wspólnoty parafialnej jako przewodnika w dążeniu do świętości. W kościele znajduje się witraż bł. Józefa - artysta oprócz sylwetki męczennika wyeksponował obóz koncentracyjny w Auschwitz i makietę świątyni parafialnej w Brusach.

Nową kaplicę w Sucharach pw. bł. ks. Józefa Jankowskiego poświęcił 30 października 2016 bp bydgoski Jan Tyrawa. Bł. Józef właśnie tutaj odbywał studia seminaryjne i przyjął święcenia kapłańskie. W uroczystości poświęcenia kaplicy wzięli udział pallotyni, a wśród nich księża pracujący kiedyś w Sucharach z ks. prowincjałem Adrianem Galbasem, pallotynki, księża z dekanatu i wywodzący się z Suchar. Obecni byli przedstawiciele władz lokalnych i samorządowych, ze starostą powiatu noteckiego oraz liczna delegacja parafian z Brus - rodzinnej miejscowości bł. ks. Józefa. W homilii biskup wskazał na rolę wiary w życiu człowieka i całych społeczeństw.

Modlitwa do bł. ks. Józefa Jankowskiego

Modlitwa do bł. Józefa Jankowskiego

Modlitwa do 108 błogosławionych męczenników

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości Modlitwa do Matki Bożej Loretańskiej Litania do Najświętszej Maryi Panny Madonna z Loreto Sługa Boża Wincenta Jadwiga Jaroszewska Myśli serca o dzieciach "Maria" w klasztorze

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2024

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna