Hymn do Najświętszej Maryi Panny Ostrobramskiej

Królująca z wysoka
nad murami naszymi
Rzuć promienny blask oka, 
spojrzyj matko ku ziemi!
Tu w błagalnym rozgwarze 
płynie modła w przestrzeni,
Tu sieroty, nędzarze,
tu na duszy strapieni;
Ich nadzieja jedyna 
Twoja miłość matczyna.
Znasz, co w myślach się mieści,
i co w sercach nam pała;
Znasz tajniki boleści, 
bo Tyś sama bolała!
Wiesz kto ulgi udziela: 
niechże Syn Twój,
Bóg-Człowiek,
Choć promykiem wesela 
łzy osuszy nam z powiek;
Niech się wstawi do 
Syna Twoja litość matczyna.

Władysław Syrokomla