II niedziela wielkanocna - Niedziela Bożego MiłosierdziaII niedziela wielkanocnaDz 5,12-16; Ps 118; Ap 1,9-1 la. 12-13.17-19; J20,29; J20,19-31 Niedziela Bożego Miłosierdzia Dzisiejsze Święto od niedawna istnieje w kalendarzu liturgicznym i dopiero toruje sobie drogę do naszej świadomości. Zawdzięczamy je Janowi Pawłowi II, który 7 czerwca 1997 r. powiedział: "Dziękuję Opatrzności Bożej, że dane mi było osobiście przyczynić się do wypełnienia woli Chrystusa przez ustanowienie święta Miłosierdzia Bożego". Miłosierdzie, o którym mówią liczne teksty biblijne, oznacza pełne miłości pochylenie się nad aktualną potrzebą człowieka, a wzorem takiej postawy dla chrześcijanina jest sam Bóg. Dlatego Chrystus zachęca: "Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny". (Łk 6,36) Na czym polega Miłosierdzie Boga? Posłuchajmy raz jeszcze Papieża: "Nic tak nie jest potrzebne człowiekowi jak Miłosierdzie Boże - owa miłość łaskawa, współczująca, wynosząca człowieka ponad jego słabość ku nieskończonym wyżynom świętości Boga". Czytania mszalne ukazują różne obszary zapotrzebowania na miłosierdzie. Do Apostołów (I czytanie) zbiegają się ludzie przynoszący całą biedę swoich bliskich - chorych, cierpiących, dręczonych przez złego ducha - i doczekują się ich uzdrowienia. Psalm jest wielką pieśnią sławiącą dobroć i miłosierdzie Boga, a słowa apokalipsy (II czytanie): "Byłem umarły a oto żyję na wieki" - można szerzej rozumieć jako wskazanie skutku działania miłosiernego Boga, bo jest nim przecież przemiana serca ludzkiego. Zupełnie wyjątkowym dowodem pełnego miłości pochylenia Boga nad człowiekiem jest znak, o którym mówi św. Jan Ewangelista. Chodzi o dar Zmartwychwstałego Chrystusa, czyli sakrament pojednania. Czy tak kojarzymy spowiedź wielkanocną, jako okazję zetknięcia się z przebaczającą nam zło Miłością Boga? Czy nie zagubił się nam ten wymiar sakramentu pokuty? Rutyna, bezmyślność, przyzwyczajenie tak często towarzyszą nam w życiu sakramentalnym! "Kościół nieprzerwanie prosi Boga o miłosierdzie dla wszystkich ludzi" - mówi Jan Paweł II. Świadomość, że miłujący Bóg przebacza nam grzechy, staje się dla człowieka źródłem otuchy i nadziei. Stanowi jednocześnie zobowiązanie: przecież nie tylko inni ludzie powinni świadczyć miłosierdzie względem mnie; także ja sam muszę się nim kierować w stosunku do bliźnich.
ks. Wiesław Mering Pismo Katolickie Pielgrzym nr 209
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2023 Pomoc Duchowa |