Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Przedmiot Miłosierdzia Bożego

Przedmiotem Miłosierdzia Bożego są wszyscy ludzie, a zwłaszcza godni największej litości grzesznicy.

Siostra Faustyna zapisuje:

"Dziś powiedział mi Pan: Napisz dla dusz strapionych: Gdy dusza ujrzy i pozna ciężkość swych grzechów, gdy się odsłoni przed jej oczyma cała przepaść nędzy, w jakiej się pogrążyła, niech nie rozpacza, ale z ufnością niech się rzuci w ramiona Mojego miłosierdzia jak dziecko w objęcia ukochanej matki. Dusze te mają pierwszeństwo do Mojego miłosierdzia".

Jeszcze wsześniej dobry Jezus dyktował jej:

Córko moja, napisz, ze im większa nędza, tym większe ma prawo do Miłosierdzia Mojego.

Kiedy indziej Chrystus tak mówi:

Jestem święty po trzykroć i brzydzę się najmniejszym grzechem. Nie mogę kochać duszy, którą plami grzech, ale kiedy ona żałuje, to nie ma granicy dla Mojej hojności, jaką mam ku niej. Miłosierdzie Moje ogarnia ją i usprawiedliwia. Nie jest chyba znane w Piśmie Św., ani też w pismach ascetycznych wyrażenie: "ściganie grzesznika przez Miłosierdzie Boże".

Natomiast Jezus każe siostrze Faustynie napisać:

Miłosierdziem Swoim ścigam grzeszników na wszystkich drogach ich i raduje się Serce Moje, gdy oni wracają do Mnie... Powiedz grzesznikom, ze zawsze czekam na nich, wsłuchuję się w tętno ich serca, kiedy uderzy dla Mnie.

Zaś od siebie s. Faustyna dodaje:

"Kiedy uklękłam do modlitwy, dał mi Pan poznać, jak cierpi dusza odrzucona od Boga... poznałam, jak taka dusza rani Najmiłosiemiejsze Serce Jezusa. Nie chce to biedne stworzenie przyjąć zmiłowania Bożego; im Bóg duszę więcej ściga Swoim Miłosierdziem, tym będzie dla niej sprawiedliwszy".

Jeżeli ten pościg za duszą grzesznika nie zawsze przynosi pożądane rezultaty, to dlatego, że działaniu miłosierdzia staje na przeszkodzie szatan. Szatan - to istota, która z natury swej nie znosi, dokładniej wręcz nienawidzi Miłosierdzia Bożego. Siostra Faustyna tak o tym mówi:

"Chwała Miłosierdzia Bożego już rozbrzmiewa, mimo wysiłków nieprzyjaciół i samego szatana, który tak bardzo nienawidzi Miłosierdzia Bożego, a dzieło to najwięcej mu wydrze dusz, dlatego duch ciemności kusi nieraz gwałtownie osoby dobre, aby utrudniały dziełu temu". A na innym miejscu powie: "Teraz poznałam, że szatan najwięcej nienawidzi Miłosierdzia, jest to dla niego największą męką".

Jeżeli szatanowi uda się skutecznie stanąć na drodze Miłosierdzia Bożego, zamykają się drzwi do owego Miłosierdzia.

"Trzeba, aby grzesznik uchylił choć trochę drzwi serca swego na promień łaski Miłosierdzia Bożego... Ale nieszczęsna dusza, która zamknęła drzwi Miłosierdziu Bożemu nawet w ostatniej godzinie. Te dusze pogrążyły Jezusa w Ogrodzie Oliwnym w smutek śmiertelny, wszak z Jego Najlitościwszego Serca wypłynęło miłosierdzie Boże".

Według wyraźnego polecenia, jakie otrzymała siostra Faustyna, w Koronce do Miłosierdzia Bożego prosi się także o miłosierdzie dla świata całego: "Miej miłosierdzie dla nas i dla świata całego". Otóż ten "świat cały" to też coś nowego jako przedmiot Bożego Miłosierdzia. Powtarza się to wyrażenie w Dzienniczku szczególnie często.

Toteż siostra Faustyna dowiaduje się od Chrystusa, że dusze wybrane, zwłaszcza w klasztorach, są tam - "na obronę przed sprawiedliwością Ojca Niebieskiego i na wypraszanie miłosierdzia dla świata całego".

Zgodnie z tym pragnieniem Jezusa, modli się ona o to, żeby Miłosierdzie Boże odmieniło świat cały.

Grzesznik, jako przedmiot Bożego Miłosierdzia, raz jeden jest nazwany "naczyniem miłosierdzia". Siostra Faustyna modli się mówiąc: "Niech Twoja litość nad naczyniem miłosierdzia zasłynie".

W Dzienniczku jest też mowa o "cudzie miłosierdzia" i "o trybunale miłosierdzia". Obydwa określenia odnoszą się do sakramentu pokuty i do jego skutków. Siostra wyznaje: "Kiedy odejdę od kratki, obudzę w duszy mojej wielką wdzięczność... za ten cudowny i niepojęty cud miłosierdzia, który się dokonuje w duszy".

Całe doczesne życie ludzkie - to "czas miłosierdzia". I tym właśnie różni się życie człowieka od istnienia upadłych aniołów. "Aniołom upadłym nie dałeś czasu do pokuty, nie przedłużyłeś im czasu miłosierdzia".

Natomiast godzina trzecia każdego dnia, czyli czas konania Jezusa - to Godzina Miłosierdzia dla całego świata. Zbawiciel nakazuje:

O trzeciej godzinie błagaj Mojego miłosierdzia... Jest to godzina wielkiego miłosierdzia dla całego świata.

Wszystko, co zostało powiedziane tutaj, a szczególnie w Dzienniczku o naturze, przymiotach miłosierdzia, lecz przede wszystkim o tym, czym jest ono dla człowieka i całego świata, znalazło swój wyraz w Litanii, która nosi tytuł: "Miłość Boża kwiatem - a miłosierdzie owocem" (949). Tak więc Miłosierdzie Boże jest największym przymiotem Boga, tajemnicą niepojętą, odpocznieniem serc, rozkoszą dusz świętych, źródłem szczęścia. Jest obecne w usprawiedliwieniu nas przez Jezusa Chrystusa, w ustanowieniu Kościoła, w Hostii świętej i w sakramencie chrztu. Po każdym wezwaniu następują słowa: ufam Tobie. Czyż może być coś wspanialszego?

 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2023 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej