Odpowiedź na najważniejsze pytaniaJan Paweł II podkreśla, że "ostatecznej odpowiedzi na każde pytanie człowieka, zwłaszcza na jego pytania religijne i moralne, udziela jedynie Jezus Chrystus. Więcej: sam Jezus Chrystus jest odpowiedzią" (Veritatis splendor, 2). Odpowiedź na najbardziej dramatyczne pytania o sens życia, cierpienia i śmierci można znaleźć tylko przez przylgnięcie z wiarą do osoby Jezusa Chrystusa, który jest "obrazem Boga niewidzialnego" (Kol 1, 15), "odblaskiem Jego chwały" (Hbr 1,3), "drogą i prawdą, i życiem" (J 14,6). Jan Paweł II podkreśla, że "ostatecznej odpowiedzi na każde pytanie człowieka, zwłaszcza na jego pytania religijne i moralne, udziela jedynie Jezus Chrystus. Więcej: sam Jezus Chrystus jest odpowiedzią" (Veritatis splendor, 2). Stając się prawdziwym człowiekiem, Bóg objawił ludzkości całą prawdę o sobie oraz o sensie życia i powołania każdego człowieka: "Tajemnica człowieka wyjaśnia się naprawdę dopiero w tajemnicy Słowa Wcielonego" (Gaudium et spes, 22); "Poza tą perspektywą tajemnica osobowego istnienia pozostaje nierozwiązywalną zagadką. Gdzież indziej człowiek mógłby szukać odpowiedzi na dramatyczne pytania, jakie stawia sobie w obliczu bólu, cierpienia niewinnych i śmierci, jeśli nie w świetle promieniującym z tajemnicy męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa?" (Fides et ratio, 12). Skoro Jezus Chrystus objawił całą prawdę o Bogu i o sensie ludzkiego życia, sprawą pierwszorzędnej wagi jest jej poznawanie przez systematyczną lekturę Pisma św., Katechizmu Kościoła Katolickiego, przyswajanie nauki Kościoła, a przede wszystkim przez nawiązanie osobistej relacji z Jezusem Chrystusem w wytrwałej, codziennej modlitwie i w sakramentach oraz przez życie zgodne z zasadami moralnymi i Ewangelią. "Bogu objawiającemu należy okazać posłuszeństwo wiary" (Dei verbum, 5). Ten akt wiary, zawierzenia siebie objawiającemu się Bogu jest momentem decydującym o wiecznym szczęściu człowieka, o jego zbawieniu: "Patrz! Kładę dziś przed tobą życie i szczęście, śmierć i nieszczęście (...). Wybierajcie więc życie, abyście żyli wy i wasze potomstwo, miłując Pana, Boga swego, słuchając Jego głosu, lgnąc do Niego; bo tu jest twoje życie" (Pwt 30, 5. 19-20). Człowiek ma wolność wyboru i może Boga odrzucić - ale wtedy dokonuje się w jego życiu największy duchowy dramat zniewolenia przez grzech, złe duchy i śmierć. Prorok Jeremiasz w następujących słowach wyraził tragedię odrzucenia Boga przez człowieka: "Niebo, niechaj cię na to ogarnie osłupienie, groza i wielkie drżenie! (...) Bo podwójne zło popełnił mój naród: opuścili Mnie, źródło żywej wody, żeby wykopać sobie cysterny, cysterny popękane, które nie utrzymują wody" (Jr 2, 12-13). Decyzja wiary w Boga, zawierzenie siebie Bogu angażuje całą osobę i jest aktem, poprzez który człowiek osiąga wolność i niezniszczalne szczęście. Jan Paweł II podkreśla, że wolność "nie tylko towarzyszy wierze - jest jej nieodzownym warunkiem. Więcej, to właśnie wiara pozwala każdemu jak najlepiej wyrazić swoją wolność. Innymi słowy, wolność nie wyraża się w dokonywaniu wyborów przeciw Bogu. Czyż można bowiem uznać, że autentycznym przejawem wolności jest odmowa przyjęcia tego, co pozwala na realizację samego siebie? Akt wiary jest najdonioślejszym wyborem w życiu człowieka; to w nim bowiem wolność dochodzi do pewności prawdy i postanawia w niej żyć" (Fides et ratio, 13). Autentyczne życie wiarą wyraża się w codziennym zawierzaniu całego swojego życia Chrystusowi w wytrwałej modlitwie oraz w sakramentach pokuty i Eucharystii. Życie wiarą jest także związane z trudem podporządkowywania całego swojego postępowania przykazaniom Dekalogu, Ewangelii i zasadom moralnym. Tylko przez takie życie otwiera się przed człowiekiem droga zbawienia. Pan Bóg mówi nam, że Jego miłość "nie wejdzie w duszę przewrotną, nie zamieszka w ciele zaprzedanym grzechowi" (Mdr 1, 4). Bóg jednak nie pozostawia grzeszników samym sobie. Nieustannie apeluje do nich, wzywa ich do nawrócenia, do przyjęcia daru Bożego miłosierdzia. Przebaczenie, wyzwolenie z niewoli największych grzechów staje się możliwe tylko mocą Jezusa Chrystusa. Trzeba z całkowitą, dziecięcą ufnością przyjść do Jezusa obecnego w sakramencie pokuty i wyznać Mu wszystkie swoje grzechy. Taka jest istota orędzia miłosierdzia Bożego. Zmartwychwstały Jezus przypomina nam, że jest On "miłością i miłosierdziem samym" (Dz. 1024). Zachęca: "Niech się nie lęka zbliżyć do Mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jak szkarłat" (Dz. 699); "Większe jest miłosierdzie moje aniżeli nędze twoje i świata całego. (...) Dla ciebie pozwoliłem otworzyć włócznią najświętsze serce swoje i otworzyłem ci źródło miłosierdzia; przychodź i czerp łaski z tego źródła naczyniem ufności. Uniżonego serca nigdy nie odrzucę" (Dz. 1485); "Otworzyłem swe serce jako żywe źródło miłosierdzia, niech z niego czerpią wszystkie dusze życie, niech się zbliżą do tego morza miłosierdzia z wielką ufnością" (Dz. 1520); "Łaski z mojego miłosierdzia czerpie się jednym naczyniem, a jest nim ufność. Im dusza więcej zaufa, tym więcej otrzyma" (Dz. 1578). Prawdę o nieskończonym Bożym miłosierdziu trzeba z radością przyjąć, żyć nią na co dzień i głosić wszystkim ludziom. ks. Mieczysław Piotrowski TChr
Publikacja za zgodą redakcji |
Nowenna przed Świętem Podwyższenia Krzyża Świętego - dzień 4
8 września - Święto Narodzenia Matki Bożej - Matki Bożej Siewnej
Modlitwa do Matki Boskiej Siewnej
Modlitwa na święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
Litania na Narodzenie Najświętszej Maryi Panny
Uzdrowienie głuchoniemego (Mk 7, 31-37)
Modlitwa o Cud
Tajemnica Szczęścia
Modlitwy do św. Rity
Litania do św. Józefa
Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi
Godzina Łaski 2023| [ Strona główna ] |
|
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |