Modlitwa do św. HelenyWspomnienie liturgiczne 18 sierpniaŚw. Helena, cesarzowa. Urodziła się w 255 r. w Drepanon w Bitynii (późniejsze Helenopolis). Była córką karczmarza. Została żoną (lub konkubiną - na co zezwalało ówczesne prawo rzymskie) Konstancjusza Chlorusa, zarządcy prowincji. W 274 r. urodziła syna Konstantyna. Osiem lat później jej mąż został wyniesiony do godności cesarza. Ze względów politycznych musiała usunąć się na ubocze. W 306 r. jej syn został obwołany przez legiony cesarzem. Swoją matkę Helenę wyniósł do godności augusty, cesarzowej. Przyjąwszy chrześcijaństwo stała się gorliwą jego protektorką. Fundatorka wielu kościołów w Rzymie, Konstantynopolu oraz Ziemi Świętej. Pod koniec życia (326) Helena udała się z pielgrzymką do ojczyzny Jezusa. Podczas podróży zmarła w Nikomedii (328). Od IV wieku tradycja przypisuje jej odnalezienie drzewa krzyża świętego. Jest patronką m.in. diecezji w Trewirze, Ascoli, Bambergu, Pesaro, Frankfurcie, miasta Bazylei; farbiarzy, wytwórców igieł i gwoździ.W ikonografii przedstawiana jest w stroju cesarskim z koroną na głowie lub w bogatym wschodnim stroju, czasami w habicie mniszki. Jej atrybutami są: duży krzyż stojący przy niej, krzyż, który otacza ramieniem, mały krzyż w dłoni, trzy krzyże, krzyż i trzy gwoździe, model kościoła. Krótka modlitwa do św. HelenyPanie Jezu Chryste, który dzięki św. Helenie chciałeś ubogacić Twój Kościół bezcennym skarbem i objawiłeś jej miejsce, w którym spoczywał Twój Krzyż, spraw za jej wstawiennictwem, aby Twoja Męka i śmierć okupiła dla nas nagrodę życia wiecznego. Amen.Modlitwa za wstawiennictwem św. HelenyDaj, o Panie, abym za przykładem świętej Heleny jak najwięcej zdziałał we wszystkim, co Twojej chwały dotyczy. Wszakże nagradzasz i najmniejszy datek, który Ci składamy, i odpłacasz dobrami wiekuistymi. Przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego. Amen.Hymn do św. HelenyŚwięta Heleno! o Matko cesarza,Co nowe światło nad Rzymem rozżarza, Dał chrzestny chryzmat pogańskiemu światu, Namaścił czoło ludu i senatu, A karty dziejów ropocząwszy nowe, Na Kapitolu wzniósł godło krzyżowe! Tyś chrześcijaństwa dała skarb jedyny: Krzyż, krwią przesiąkły Baranka bez winy, Zarzucon gruzem i nasypem ziemi. Dał się odkopać rękami Twojemi. Przez Cię ludzkości, co Chrystusa wyzna, Wrócona po Nim najdroższa puścizna. Naucz nas, Święta, kochać Krzyż ten stary Duchem miłości i duchem ofiary. Do ramion jego wołamy w niedoli: Niech nas przygarną, gdy nas serce boli!
|
[ Strona główna ] |
Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Polityka Prywatności Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |