św. Tadeusz

Św. Juda Tadeusz wymieniany jest w ewangelicznych spisach apostołów, a także w opisie Ostatniej Wieczerzy (J 14,22). Jest znany jako autor jednego z listów skierowanego do gmin chrześcijańskich. W swym liście poucza chrześcijan, żeby nie dawali się uwieść przez przeciwników wiary chrześcijańskiej i przekazuje praktyczne wskazówki jak się wobec nich zachować. Tradycja podaje, że głosił Chrystusa w Mezopotamii i Persji, gdzie poniósł śmierć męczeńską, zabity pałkami. Ciało św. Judy Tadeusza zostało z czasem przewiezione do Rzymu. Znajduje się w bazylice św. Piotra, gdzie do dziś doznaje wielkiej czci.

Kult św. Judy Tadeusza był żywy w wielu krajach - także w Polsce. Odbierał i nadal odbiera cześć jako patron od spraw trudnych i beznadziejnych. W wielu kościołach naszej Ojczyzny odbywają się raz w tygodniu specjalne nabożeństwa ku czci św. Judy Tadeusza z odczytaniem próśb i podziękowań. Do dzisiaj w Warszawie - gdzie kult św. Judy Tadeusza szczególnie się rozwinął w okresie dwudziestolecia międzywojennego i drugiej wojny światowej - w Kościele Św. Krzyża gromadzą się rzesze wiernych na cotygodniowe nabożeństwo ku jego czci. Tu też znajduje się obraz przedstawiający Świętego z obrazem Pana Jezusa, bowiem według legendy miał on wizerunkiem Pana Jezusa uzdrowić króla Abgara w Edessie. Obraz św. Judy Tadeusza utrzymany w manierze malarstwa wschodniego ikonowego namalowany został przez Pię Górską około 1938 roku. Ikonografia przedstawia także Judę Tadeusza z pałką lub włócznią w ręku, od których miał ponieść śmierć męczeńską.

Modlitwy do św. Judy Tadeusza

Modlitwa do św. Judy Tadeusza

Litania do św. Judy Tadeusza

Koronka do św. Judy Tadeusza

Nowenna do św. Judy Tadeusza