Modlitwa o nawrócenie drogich nam osób

Boże, wejrzyj okiem miłosierdzia na mojego (syna, córkę, zięcia, synową, wnuka, domownika, przyjaciela). Ulituj się nad nim (nią), nie opuszczaj go (jej); mimo, że on (ona) Cię opuściła). Nie wyrzekaj się go (jej), choć on (ona) się Ciebie wyrzekł(a).

Widzę, jak od lat ta najdroższa mi osoba idzie drogą występku, jak łamie Twoje przykazania, jak zatapia się w ułudzie i próżności tego świata, jak targa najświętsze więzy, które ją niegdyś z Tobą i z bliskimi jej ludźmi łączyły. Boże, jaki to niepojęty smutek widzieć duszę, która była promienna, dobra, uczciwa, a teraz pogrąża się powoli w coraz gęstszą ciemność, jak tonie w złym, jak zapada w mroku śmierci.

Jezu, to Ty jesteś tym Dobrym Pasterzem, który zostawia dziewięćdziesiąt dziewięć owiec, a idzie szukać jednej zagubionej. Znalazłszy ją, raduje się wielce. To Ty mówiłeś ze wzruszeniem o synu marnotrawnym, którego Ojciec przyjął bez słowa wyrzutu i przywrócił do swej łaski. Błagam Cię, pukaj uporczywie do sumienia tej biednej, a tak drogiej mi osoby. Napominaj ją, wstrząsaj nawet cierpieniem, byłeś ocalił jej duszę, jej życie. Nie daj jej zginąć na wieki. Na czas przyprowadź ją do konfesjonału, do Kościoła. Przywróć jej pokój, radość i szczęście dziecka Bożego. Jezu Miłosierny, weź ją w Swoją ojcowską opiekę. Amen.