Modlitwa do św. Efrema

Wspomnienie liturgiczne 9 czerwca

Św. Efrem, diakon, doktor Kościoła. Urodził się około 306 r. w Nisibis (Mezopotamia). Jako nauczyciel przyjął święcenia diakonatu. Gdy w roku 363 miasto zdobyli Persowie, wyemigrował do Edessy. Był wybitnym egzegetą, kaznodzieją. Jego spuścizna literacka - pieśni, poematy, hymny, komentarze - wskazująca na rozległą kulturę teologiczną, jest ogromna. W wielu tekstach wyraża przywiązanie i cześć do Matki Bożej. Nazwano go "harfą Ducha Świętego". Z utworów pełnych żarliwości i poetyckiego natchnienia wyłania się osobowość wrażliwa, ciepła, o urzekającej pobożności. Jest największym poetą syryjskim, jednym z największych poetów chrześcijańskich. Zmarł 9 czerwca 373 r. Jest patronem Asturii. W ikonografii św. Efrem przedstawiany jest w stroju mnicha lub diakona. Jego atrybutem jest księga lub zwój oraz krowa. Rzadko występuje w sztuce religijnej zachodniej. Modlitwa do św. Efrema Panie Boże Wszechmogący, wezwałeś św. Efrema, aby ci służył z oddaniem we wspólnocie chrześcijańskiej wybierając życie dziewicze i ubogie. Przez Jego modlitwy pomóż nam - tak jak on - żyć w Twojej obecności, i działać na rzecz zbawienia rodziny ludzkiej. Prosimy o to przez Chrystusa Pana naszego. Amen. Modlitwy ułożone przez św. Efrem Panie i władco mojego życia, oddal ode mnie lenistwo, przygnębienie, żądzę władzy i puste słowa. Daj swemu słudze ducha czystości, pokory, cierpliwości i miłości. Tak mój królu, pozwól mi ujrzeć moje grzechy i nie sądzić bliźniego. Albowiem Ty jesteś błogosławiony teraz i na wieki. Amen. * * * Panie Jezu Chryste, Królu Królów, który masz władzę nad życiem i śmiercią. Ty znasz to, co jest ukryte i utajone, i żadne myśli ani pragnienia nasze nie są zamknięte przed Tobą. Obroń mnie od kłamstwa, albowiem przed Tobą zgrzeszyłem. Życie moje upływa z dnia na dzień, a grzechy moje są liczne. O Panie, Boże duszy i ciała, któremu znana jest cała kruchość duszy mojej i ciała, dodaj mi siły w mej słabości. O Panie, podtrzymaj mnie w mojej niedoli. Daj mi wdzięczną duszę, abym łaski Twej nigdy wzywać nie przestał. O Panie hojny najbardziej! Nie zważaj na wielość grzechów moich, lecz wybacz mi wszystko, co złe uczyniłem. O Panie, nie gardź modlitwą moją, modlitwą nieszczęśliwego grzesznika. Łaskawością swoją podtrzymuj mnie nieustannie, tak jak chroniłeś mnie dawniej. Niech Twoja łaska uczy mnie mądrości, błogosławieni, którzy postępują jej drogami, tacy bowiem otrzymają koronę chwały. Mimo niegodności mojej sławię Cię i wychwalam, albowiem nie zna granic Twoje nade mną zmiłowanie. Ty jesteś moją pomocą i tarczą. Imię majestatu Twojego pochwalone niech będzie na wieki, bo Twoja jest chwała, nasz Boże. Amen. Wasze komentarze: Brak komentarzy Autor Treść Poprzednia [ Powrót ] Następna

[ Strona główna ]

Polityka Prywatności Kontakt - formularz | Kontakt