Wybryk

     - Czy chłopiec jest z tobą? Mężczyzna, silny typ o łagodnym i serdecznym wyglądzie, odpowiedział:

     - Nie. Myślałem, że jest z wami.

     Kobieta zatrzymała się i zaczekała, aż przejdzie rozgadana grupa kobiet. Coraz bardziej zmartwiona zagadywała wszystkie: - Nie widziałyście mojego syna? Kręciły głową. Żadna go nie widziała.

     Zatrzymała się na środku drogi, a mężczyzna doszedł do niej. Kobieta była zaniepokojona i podenerwowana: - Skoro jest już mężczyzną, powinien być z tobą!

     Mężczyzna spokojniej odpowiedział: - Ale jest ciągle przywiązany do ciebie! - głos jednak zdradzał pewne zaniepokojenie.

     - Mogłeś zwrócić uwagę, nie?

     - Ja? Skoro ty zawsze bierzesz go w obronę!

     - Kto to mówi! To wy trzymacie zawsze razem! Mężczyzna i kobieta spojrzeli na siebie. Ich twarze złagodniały. - Wybacz mi!

     - Ty mi przebacz!

     Uścisnęli się. - Wracajmy, może się znajdzie? - Nie martw się - powiedział mężczyzna - jest bystry.

     Wrócili w kierunku miasta, które o zachodzie przybierało purpurowe i złote barwy.

     Był rok 12.

     Chłopiec miał na imię Jezus.

     A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśrót (J 1,14).