Bestia była wielka jak słoń i rącza jak jeleń. Łeb miała ogromny i okolony bujną, czarną grzywą. Niewiele więcej o niej wiadomo, bo mało kto przeżył spotkanie z potworem i mógł cokolwiek o nim powiedzieć. Pewnego dnia bestia zawitała do królestwa położonego prawie na końcu świata i zaczęła pożerać jego mieszkańców. Trzeba było coś począć. Książę Tal wyruszył z trzema towarzyszami - sir Aardem, sir Bolbem i sir Delfem - by uwolnić królestwo od potwora.
Na widok bestii konie czterech śmiałków wpadły w popłoch, zaczęły wierzgać i stawać dęba. Dwóch jeźdźców wyleciało z siodeł i zległo na ziemi. Jeden w mgnieniu oka zerwał się i wdrapał na drzewo, drugi leżał jak trusia - udawał nieboszczyka. Potwór ryknął, kwiknął i przepadł w ciernistych zaroślach. Nikt go nie ścigał.
Pytanie: Przeanalizuj informacje zawarte w poniższych zdaniach i odgadnij, kto schronił się na drzewie, kto leżał na ziemi i udawał nieboszczyka, a kto utrzymał się w siodle.
1. Jeżeli sir Bolbo wdrapał się na drzewo, to sir Delfo i książę Tal utrzymali się w siodłach.
2. Jeżeli sir Delfo uciekł na drzewo, to sir Aard i książę Tal utrzymali się w siodłach.
3. Jeżeli sir Aard leżał na ziemi i udawał nieboszczyka, to książę Tal i sir Bolbo utrzymali się w siodłach.
4. Jeżeli sir Aard utrzymał się w siodle, to sir Bolbo utrzymał się w siodle, a sir Delfo leżał na ziemi i udawał nieboszczyka.
5. Jeżeli książę Tal nie szukał ratunku na drzewie, to uczynił to albo sir Bolbo, albo sir Delfo.
6. Jeżeli sir Bolbo leżał na ziemi i udawał nieboszczyka, to książę Tal i sir Delfo utrzymali się w siodłach.
Zagadkę wyszukał Sławek
Poprzednia