Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Nie jesteś Bogiem

Krótka, rozkazująca forma V przykazania Dekalogu - Nie zabijaj! - nie pozostawia wątpliwości /Wj 20,13; Pwt 5,17/. Podobnie jednoznaczna jest formuła VI i VII przykazania. Te trzy zakazy stoją na straży podstawowych dóbr i praw człowieka: życia i zdrowia, ochrony miłości małżeństwa i rodziny oraz prawa własności. Wyjątki dotyczyły w Izraelu uśmiercania zwierząt, nieumyślnego zabójstwa, kary śmierci a także zabijania podczas walk i wojen z obcymi plemionami. Jak widać te formy zabijania - dopuszczalne w ST - obecne są i współcześnie.

Istotne było też przekonanie, że Bóg wobec określonych przestępstw daje prawo, aby winnego ukarać śmiercią /Kpł 20,10/. Czasem nawet sam ją wymierzał /Rdz 7,23; 19,24/. Chodzi więc o zakaz dowolnej eskalacji przemocy, krwawych samosądów, ślepej zemsty i bezkarnego zabijania /Jr 7,8-11; Oz 4,1-2/. Bibliści precyzują, że chodziło najpierw "o eliminację zabójstw wśród wolnych, pełnoprawnych obywateli Izraela."

W Nowym Testamencie dominuje już przekaz, że każde życie ludzkie jest święte, "wszyscy bowiem dla Niego żyją" /Łk 20,38/. Człowiek zawdzięcza własne życie nie tylko rodzicom, ale przede wszystkim Bogu, który jest Stwórcą. Życie jest Jego darem, co nie znaczy, że zawsze wspaniałym prezentem. Prezentem sprawia się przelotną przyjemność; z darem życia jest inaczej. Wymaga rozwoju od obdarowanego. Trzeba dorosnąć i odpowiedzieć, tzn. podjąć "dar jako zadanie" nieustannego odkrywania i dojrzewania do sensu życia. To bardzo trudne, ponieważ dziś świętość życia przegrywa z "jakością życia", tzn. w opinii wielu nie każde ludzkie życie warte jest "przeżycia". Narasta myślenie: "byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził" /Mt 26,24/. Ale nie jesteś człowieku Bogiem, który nawet Judaszowi dał wolność i szansę życia do końca. A nieuleczalnie chorzy, upośledzeni umysłowo, jeszcze nienaro-dzeni, głęboko zdeformowani niepełnosprawni nikogo nie zdradzili! Naprawdę, ciężkim grzechem jest myśleć o czyjejś egzystencji, jako "niemającej sensu" /J 9,1-3/.

Nawet wtedy, gdy życie jest ewidentnym cierpieniem, udręką i porażką - ma sens. Potrzeba cierpliwego, pokornego odkrywania tej tajemnicy. Wymaga ona pracy nad wiarą, modlitwy, systematycznego życia sakramentalnego. Współcześnie coraz częściej wydaje się, że lepiej w ogóle "nie istnieć", niż źle się urodzić. Spróbujemy się z tym wkrótce zmierzyć. Jan Paweł II uczył, że "cierpienie przygotowuje człowieka do lotu ku górze" i ma nawet społeczny sens: "cierpienie jest w świecie po to, aby wyzwalało miłość."

 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2024 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej