Złoty Jubileusz ks. Jerzego Buxakowskiego

Uroczystej koncelebrowanej Mszy św. w Bazylice katedralnej przewodniczył biskup diecezjalny Jan Bernard Szlaga. Już od ołtarza w imieniu własnym oraz biskupa pomocniczego Piotra Krupy powitał wszystkich zgromadzonych. Witał księży arcybiskupów: abpa Mariana Przykuckiego ze Szczecina, arcybiskupa-seniora , abpa Edmunda Piszczą z Olsztyna, metropolitę warmińskiego, biskupa Andrzeja Śliwińskiego z Elbląga, Prezbiterium Kościoła Pelplińskiego oraz tych, którzy z tej ziemi wyrośli, a teraz pracują w różnych wspólnotach diecezjalnych czy zakonnych.

Witał wszystkich zgromadzonych, którzy dzisiaj są bardzo bliscy Księdzu Infułatowi i razem z nim chcą zanieść Panu Bogu dziękczynienie za 50 lat jego kapłaństwa.

Powitał siostrę Księdza Jubilata, jego domowników i najbliższą rodzinę, wspólnoty zakonne. Pozdrowił wszystkich, którzy przynieśli Księdzu Jubilatowi dar swojej obecności, dar swojej modlitwy.

Śpiew chóru kleryckiego stanowił przepiękne tło sprawowanej liturgii i pobudzał do żarliwej modlitwy.

W homilii Ksiądz Biskup wymieniał wszystkie tytuły Księdza Jubilata - kapłan, doktor teologii, doktor habilitowany teologii, profesor, kanonik, prałat, protonotariusz apostolski, przewodniczący komisji i sekretarz wielu komisji, stowarzyszeń, działacz harcerski w "Sokole". Ileż tych tytułów. Ale ten dzisiejszy Drogi Księże Infułacie - mówił - jest z nadania Bożego.

Dokonało się to dokładnie tu, w tej bazylice katedralnej przed pięćdziesięciu laty. Wtedy Ksiądz Jubilat przyniósł do tej katedry - mówił Ksiądz Biskup - wszystkie swoje najbardziej osobiste postanowienia, swoje dziecięce, młodzieńcze i kleryckie marzenia, ażeby nieść to przez życie jako kapłan.

Dzień 2 października 1949 r. to nie był dzień święceń rocznika Księdza Infułata. On * wcześniej został wybrany i wyświęcony, aby podjąć ważne zadania w Kościele. Skierowany został na studia specjalistyczne z teologii dogmatycznej na Uniwersytecie Jagiellońskim u ks. prof. Ignacego Różyckiego, czekało bowiem seminarium duchowne tak straszliwie zranione "pelplińską jesienią". Potem była Brodnica, okres wspaniałej pracy z młodzieżą. I od 1 lutego 1956 r. nieprzerwana praca w Pelplinie.

Ksiądz Biskup wspominał, że osobiście uczestniczył w Mszy św. sprawowanej przez Księdza Infułata w kaplicy Collegium Marianum 2 lutego 1956 r. Przeżywaliśmy tę Mszę św. - mówił - z ogromnym uczuciem wdzięczności, że oto otrzymujemy nowego przewodnika, który będzie nas prowadził przez tajemnice wiary.

Na 43 lata służby kapłańskiej Księdza Jubilata w Pelplinie złożyło się studium własne, różne wykłady, szesnaście lat pracy na stanowisku rektora seminarium. Przechodziły pokolenia kapłanów. Obecnie od kilku lat Ksiądz Infułat pełni urząd dyrektora Instytutu Formacji Kapłańskiej. Przez cały czas kontynuuje pracę naukową, dydaktyczną. Powstało wiele artykułów, publikacji książkowych. Szczególnie trzeba podkreślić wielki udział w pracy społecznej w służbie rodzin, w służbie duszpasterstwa służby zdrowia, w służbie dzieci nienarodzonych. Ogromny to rozdział i ogromne, niekwestionowane zasługi. Wydany ostatnio podręcznik Wprowadzenie do teologii duszpasterstwa rodzin jest pomnikiem tego duszpasterstwa. Kłody rzucano pod nogi kapłanom, aby duszpasterstwo się załamało, aby załamał się Kościół, ale dzięki bohaterom wiary, wiara trwa.

Na zakończenie Ksiądz Biskup odczytał list z życzeniami od Ojca Świętego i nawiązał do trwającego w Rzymie Synodu Biskupów Europy oraz decyzji Ojca Świętego, który ogłosił patronkami Europy św. Katarzynę ze Sieny, św. Brygidę Szwedzką i św. Edytę Stein.

Po odśpiewaniu przez chór hymnu do Ducha Świętego Ksiądz Biskup poświęcił krzyż i nałożył go Jubilatowi.

Po Komunii św. abp Marian Przykucki, w bardzo serdecznej i emocjonalnej wypowiedzi, mówił o latach współpracy z Księdzem Infułatem, szczególnie w ramach Komisji Episkopatu ds. Rodzin, gdy trzeba było bronić prawa do życia. Ksiądz Infułat cieszył się wielkim autorytetem i miał zawsze kościelne, jasne stanowisko /gdy o tym mówił, w katedrze rozległy się oklaski/. Praca ta miała wymiar ogólnopolski.

Wzruszony Księdz Infułat w swoim wyznaniu wyrażał wielkie dziękczynienie za chrzest święty, za rodziców (gdy mówił o ojcu zaginionym w dalekiej Karagandzie i o matce, głos mu się załamał), za ocalenie w czasie wojny, za ludzi których spotykał na swojej drodze (m. in. wspomniał ks. Franciszka Sawickiego, któremu zawdzięczał skierowanie na studia specjalistyczne i żyjącego ks. prof. Pawła Mullera). Za wszystkie dary łaski Bożej, a przede wszystkim za sakrament kapłaństwa zawdzięczany świątobliwemu księdzu biskupowi Kazimierzowi Józefowi Kowalskiemu. Z wdzięcznością wspominał Ksiądz Infułat biskupa Bernarda Czaplińskiego. Dziękował arcybiskupowi Marianowi Przykuckiemu i obecnemu biskupowi pelplińskiemu Janowi Bernardowi Szladze. Dużo serdecznych słów poświęcił seminarium, biskupowi Piotrowi Krupie, ks. rektorowi Wiesławowi Meringowi, dyrektorowi Tadeuszowi Brzezińskiemu oraz niezmordowanym siostrom zakonnym.

Na koniec, nawiązując do obecności pocztu sztandarowego Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół" z Brodnicy, wspominał ile temu środowisku zawdzięcza. Przede wszystkim to, że zachował i wciąż rozwija wiarę w młodzież.

Po błogosławieństwie i procesjonalnym przejściu do zakrystii długo trwało składanie Księdzu Jubilatowi okolicznościowych życzeń.

Życzenia i wspomnienia wypełniły też spotkanie w seminaryjnym refektarzu letnim, w którym uczestniczyli obecni na uroczystości księża arcybiskupi i biskupi oraz pozostali goście.

STANISŁAW TOMASZ PESTKA Pismo Katolickie Pielgrzym nr 22/99 Wasze komentarze: Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy. Autor Treść Nowości Nowenna przed uroczystością Niepokalanego Poczęcia NMP - dzień 6 św. Barbara Modlitwa do św. Barbary Litania do św. Barbary św. Jan Damasceński Modlitwa do św. Jana Damasceńskiego Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2024 Poprzednia [ Powrót ] Następna