ks. Eugeniusz Feldo(1950 - 1981)7 września 1981 - W Brazylii utopił się ks. Eugeniusz Feldo SAC (ur. 28 stycznia 1950 w Oleśnicy, w archidiecezji wrocławskiej). Miejsce śmierci ks. Eugeniusza, to plaża w Itaipuaçu nad Oceanem Atlantyckim, które dziś jest odległą dzielnicą miasta Maricá. Obecnie na tym terenie działa pallotyńska parafia MB Fatimskiej.Ks. Eugeniusz przebywał w Brazylii jedynie 33 dni, przygotowując się do pracy. Pallotyńscy misjonarze w Brazylii bardzo wiązali z nim nadzieje, gdy chodziło o rozwój polskiej misji i nadal wierzą, że jego ofiara z życia stała się zasiewem dla nowych powołań kapłańskich i misyjnych. Bardzo wielu ludzi przeżywało boleśnie śmierć kapłana, składając osobiście (niekiedy z płaczem) lub telefonicznie swoje wyrazy współczucia. Był osobiście nawet abp Niterói José Gonçalves da Costa (2001). Pogrzeb odbył się w niedzielę 13 września. Pochowany został na cmentarzu Parque da Colina w Niterói, na terenie parafii pallotyńskiej pw. MB Fatimskiej (w dzielnicy Pendotiba). 14 września o godz. 19.30 została odprawiona msza pogrzebowa, której przewodniczył abp Gonçalves da Costa z Niterói. Obecni byli: ks. Benedykt Grzymkowski, rektor PMK w Brazylii (przyjechał z Kurytyby), polscy księża z Rio de Janeiro, księża diecezjalni i zakonni z Niterói, siostry zakonne i tłumy ludzi z 2 archidiecezji (Niterói, Rio de Janeiro). Abp Gonçalves da Costa we wrześniu 1981 odwiedził osobiście rodziców ks. Feldy w Radomiu. W Polsce uroczystości pogrzebowe odbyły się 14 września 1981 w pallotyńskim kościele w Radomiu, z udziałem rodziców ks. Feldy, brata, krewnych, przyjaciół i wiernych. Mszy koncelebrowanej przewodniczył ks. prowincjał Henryk Kietliński. Uczestniczyli w niej księża z Pallotyńskiego Sekretariatu Misyjnego, wspólnoty radomskiej i sąsiednich placówek pallotyńskich. Nabożeństwa żałobne odbyły się także w Ożarowie, Warszawie i Ołtarzewie. Jako kapłan chętnie włączał się w pracę duszpasterską i rekolekcyjną, ciesząc się każdym człowiekiem pozyskanym dla Chrystusa. Do życia wspólnotowego wnosił poczucie braterstwa, koleżeńskiej więzi, pogody ducha. Zawsze interesował się sprawami Kościoła i Stowarzyszenia. Odznaczał się dużą wrażliwością na potrzeby i krzywdy ludzkie. Zawsze był gotów spieszyć z pomocą i nigdy nie potrafił odmówić proszącym o przysługę. Pracując jako zaopatrzeniowiec budów w Ożarowie Mazowieckim i w Warszawie, wydatnie przyczynił się do ich powstania. Oprac. ks. Stanisław Tylus SAC
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |