ks. Stanisław Niewiarowski

Święcenia kapłańskie przyjął 19 czerwca 1958 w Ołtarzewie z rąk bpa Zygmunta Choromańskiego. Od 1 września 1959 przebywał na studium pastoralnym w Gdańsku, a następnie przynależał do domu w Częstochowie. Tam ukończył w czerwcu 1961 ogólnokształcące liceum korespondencyjne, a w latach 1961-68 studiował historię Kościoła na Wydziale Teologicznym KUL. W 1968 uzyskał stopień magistra i licencjata historii Kościoła. W tym czasie pracował w duszpasterstwie w Ząbkowicach Śląskich (1964-67). Od 1 września 1968 był wikariuszem w parafii Szczytno, a od 1 września 1972 duszpasterzem w Ożarowie Mazowieckim.

Ksiądz Stanisław dołączył 20 lipca 1973 do pierwszej grupy misyjnej pallotynów w Rwandzie. Od września 1974 pracował w parafii Mugombwa. Po powrocie z misji w 1979 przebywał w Hodyszewie, Kielcach (opieka nad kandydatami do stowarzyszenia i promotor powołań), Wadowicach i Przedborowej, a od 1 września 1984 w Częstochowie i przynależał do Sekretariatu Miłosierdzia Bożego. Podejmował stąd rekolekcje.

Od 2002 przebywał w Bielsku-Białej. Zmarł 22 grudnia 2012 o godz. 8.40 w Hospicjum św. Jana Ewangelisty w Szczecinie. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 28 grudnia w Szczecinie. Mszy koncelebrowanej w kościele pw. św. Jana Ewangelisty przewodniczył ks. prowincjał Adrian Galbas. Towarzyszyli mu ks. Lesław Gwarek, ks. prałat Aleksander Ziejewski, wikariusz metropolity szczecińsko-kamieńskiego, ks. Marian Mądry, dziekan dekanatu Ząbkowice Śląskie, uczeń zmarłego oraz współbracia obydwu polskich prowincji pallotyńskich. Obecna była najbliższa rodzina, przyjaciele i znajomi ks. Stanisława. Kazanie wygłosił ks. Eugeniusz Leśniak, przyjaciel zmarłego i dyrektor Hospicjum św. Jana Ewangelisty. Na zakończenie prowincjał Galbas odczytał testament duchowy ks. Stanisława. Został pochowany na cmentarzu Centralnym w Szczecinie, w kwaterze pallotyńskiej.

Ksiądz Stanisław był apostołem i szafarzem Bożego Miłosierdzia. Podczas rekolekcji czy misji przybliżał ludziom obraz Boga pełnego dobroci i miłosierdzia, a Bóg posługiwał się nim, aby dotknąć człowieka swoim miłosierdziem. Mówiła o tym już św. Faustyna Kowalska: "Kapłanom, którzy głosić będą i wysławiać miłosierdzie Moje, dam im moc przedziwną i namaszczę ich słowami, poruszę serca, do których przemawiać będą". Po Bogu najdroższa była mu Ojczyzna.

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości Nowenna do bł. Jerzego Matulewicza - dzień 6 św. Ildefons z Toledo Modlitwa do św. Ildefonsa z Toledo Modlitwa do bł. Wincentego Lewoniuka i Męczenników z Pratulina Modlitwa do św. Marianny Cope Św. Józef Oblubieniec Matki Bożej w nauczaniu Jana Pawła II

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2024

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna