|
Rachunek sumienia w oparciu o regułę św. Benedykta
- Przede wszystkim kochać Boga z całego serca i z całej mocy (Imprimis Dominum Deum diligere ex toto corde, tota anima, tota virtute).
- Następnie bliźniego, jak siebie samego (Deinde proximum tamquam se ipsum).
- Następnie: nie zabijać (Deinde non occidere).
- Nie cudzołożyć (Non adulterari).
- Nie kraść (Non facere furtum).
- Nie pożądać (Non concupiscere).
- Nie świadczyć fałszywie (Non falsum testimonium dicere).
- Szanować wszystkich ludzi (Honorare omnes homines).
- Nie czynić nikomu tego, co tobie niemiłe (Et quod sibi fieri non vult, alio ne faciat).
- Wyrzekać się samego siebie, aby iść za Chrystusem (Abnegare semetipsum sibi, ut sequatur Christum).
- Ciało poskramiać (Corpus castigare).
- Nie szukać przyjemności (Delicias non amplecti).
- Kochać post (Ieiunium amare).
- Ubogich wspierać (Pauperes recreare).
- Nagich przyodziewać (Nudum vestire).
- Chorych nawiedzać (Infirmum visitare).
- Zmarłych grzebać (Mortuum sepelire).
- Cierpiącym pomagać (In tribulatione subvenire).
- Smutnych pocieszać (Dolentem consolari).
- Zerwać ze sposobem postępowania tego świata (Saeculi actibus se facere alienum).
- Niczego nie przedkładać nad miłość Chrystusa (Nihil amori Christi praeponere).
- Nie działać pod wpływem gniewu (Iram non perficere).
- Nie zachowywać urazy (Iracundiae tempus non reservare).
- Nie kryć w sercu podstępu (Dolum in corde non tenere).
- Nie dawać fałszywego znaku pokoju (Pacem falsam non dare).
- Nie schodzić z drogi miłości (Caritatem non derelinquere).
- Nie przysięgać, aby przypadkiem nie dopuścić się krzywoprzysięstwa (Non iurare, ne forte periuret).
- Prawdę wyznawać sercem i ustami (Veritate ex corde et ore proferre).
- Złem za zło nie odpłacać (Malum pro malo non reddere).
- Krzywdy nie wyrządzać, a wyrządzone cierpliwie znosić (Iniuram non facere, sed et factas patienter sufferre).
- Miłować nieprzyjaciół (Inimicos diligere).
- Złorzeczącym nie złorzeczyć, ale raczej ich błogosławić (Maledicentes se non remaledicere, sed magis benedicere).
- Dla sprawiedliwości znosić prześladowanie (Persecutionem pro iustitia sustinere).
- Nie być pysznym (Non esse superbum).
- Ani pijącym zbyt dużo (Non vinolentum).
- Ani żarłokiem (Non multum edacem).
- Ani ospałym (Non somnulentum).
- Ani leniwym (Non pigrum).
- Nie szemrać (Non murmuriosum).
- Nie obmawiać (Non detractorem).
- Nadzieję swoją w Bogu pokładać (Spem suam Deo committere).
- Widząc w sobie jakieś dobro, przypisywać je Bogu, nie sobie (Bonum aliquid in se cum viderit, Deo adplicet, non sibi).
- Zło zaś uznawać zawsze za własne dzieło i sobie je przypisywać (Malum vero semper a se factum sciat et sibi reputet).
- Lękać się dnia sądu (Diem iudicii timere).
- Drżeć przed piekłem (Gehennam expavescere).
- Całą duszą pragnąć życia wiecznego (Vitam aeternam omni concupiscentia spiritali desiderare).
- Śmierć nadchodzącą mieć codziennie przed oczyma (Mortem cottidie ante oculos suspectam habere).
- W każdej chwili strzec swego postępowania (Actus vitae suae omni hora custodire).
- Uważać za rzecz pewną, że Bóg patrzy na nas na każdym miejscu (In omni loco Deum se respicere pro certo scire).
- Złe myśli przychodzące do serca natychmiast rozbijać o Chrystusa i wyjawiać je ojcu duchownemu (Cogitationes malas cordi suo advenientes mox ad Christum allidere et seniori spiritali patefacere).
- Strzec ust swoich od złej i przewrotnej mowy (Os suum a malo vel pravo eloquio custodire).
- Nie mieć upodobania w wielomóstwie (Multum loqui non amare).
- Nie wypowiadać słów czczych lub pobudzających do śmiechu (Verba vana aut apta non loqui).
- Nie lubować się w nadmiernym lub głośnym śmiechu (Risum multum aut excussum non amare).
- Słuchać chętnie czytania duchownego (Lectiones sanctas libenter audire).
- Często znajdować czas na modlitwę (Orationi frequenter incumbere).
- Dawne swoje grzechy codziennie ze łzami i wzdychaniem na modlitwie wyznawać Bogu (Mala sua praeterita cum lacrimis vel gemitu cottidie in oratione Deo confiteri).
- A na przyszłość poprawić się z tych grzechów (De ipsis malis de cetero emendare).
- Nie spełniać zachcianek ciała (Desideria carnis non efficere).
- Nienawidzić własnej chęci (Voluntatem propriam odire).
- Poleceń opata we wszystkim słuchać, nawet jeśliby on, co nie daj Boże, sam inaczej postępował, mając wówczas w pamięci ten nakaz Pana: "Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie" Mt 23,2 (Praeceptis abbatis in omnibus oboedire, etiam si ipse aliter, quod absit, agat, memores illud Dominicum praeceptum: "Quae dicunt, facite, quae autem faciunt, facere nolite" Mt 23,2.
- Nie pragnąć, aby nas nazywano świętymi, zanim nimi nie zostaniemy; lecz najpierw świętym zostać, by ta nazwa odpowiadała prawdzie (Non velle dici sanctum, antequam sit, sed prius esse, quod verius dicatur).
- Przykazania Boże codziennie w czynach wypełniać (Praecepta Dei facits cottidie adimplere).
- Kochać czystość (Castitatem amare).
- Nikogo nie nienawidzić (Nullum odire).
- Nie zazdrościć (Zelum non habere).
- Nie czynić niczego z zawiści (Invidiam non exercere).
- Nie lubić kłótni (Contentionem non amare).
- Unikać wyniosłości (Elationem fugere).
- Starszych szanować (Et seniores venerare).
- Młodszych miłować (Iuniores diligere).
- W duchu miłości Chrystusowej modlić się za nieprzyjaciół (In Christi amore pro inimis orare).
- Jeśli zdarzy się jakaś kłótnia, pojednać się przed zachodem słońca (Cum discordante ante solis occasum in pacem redire).
- I nigdy nie tracić ufności w miłosierdzie Boże (Et de Dei misericordia numquam desperare).
Oto są środki postępu duchowego. Jeżeli zasady te będziemy nieustannie, we dnie i w nocy wypełniać i jeżeli w dzień sądu zyskają one uznanie, wówczas otrzymamy od Pana nagrodę, którą On sam obiecał: "Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało... jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują" (1 Kor 2,9).
Quae haec sunt instrumenta artis spiritalis. Quae cum fuerint a nobis die noctuque incessabiliter adimpleta et in die iudicii reconsignata, illa mercedes nobis a Domino reconpensabitur, quam ipse promisit: "Quod oculus non vidit necauris audivit, quae praeparavit Deus his, qui diligunt illum" (1 Cor 2,9).
|
|