Pierwszym feralnym lotem ze sportowcami na pokładzie była katastrofa samolotu Fiat 212, którego pasażerami było 18 piłkarzy drużyny Torino. Wypadek zdarzył się 18 maja 1949 r., gdy drużyna wracała z towarzyskiego meczu z Benficą Lizbona. Samolot leciał nad granicą francusko-włoską, pogoda nagle się pogorszyła. Pilot miał bardzo ograniczoną widoczność. Kilka minut po godz. 17 samolot uderzył w mur okalający bazylikę na wzgórzu Superga. Śmierć poniosło wielu wybitnych piłkarzy, z Valentino Mazzolla na czele. Torino w tym czasie było czołową drużyną we Włoszech; w sezonie 1947/48 strzelili aż 125 bramek, zdobyli trzy mistrzostwa z rzędu, a czwarte było już w drodze (wygrane już bez piłkarzy będących na pokładzie pechowego samolotu). W sumie zginęło 31 osób, nikt nie przeżył. Za przyczynę tragedii uznano złe warunki pogodowe i błąd pilota.

     Kolejną katastrofą samolotu z udziałem sportowców był nieszczęśliwy lot piłkarzy Czerwonych Diabłów. W lutym 1958 r., w Jugosławii, Manchester United rozgrywał swój rewanżowy mecz z Crvena Zvezda Belgrad w ramach Europejskiego Pucharu Mistrzów. Angielski zespół zremisował 3:3 i uzyskał awans do półfinału najważniejszych klubowych rozgrywek kontynentu. Nic nie zapowiadało, że za kilka godzin radość z awansu przerodzi się w ból i cierpienie. Atmosfera na pokładzie G-LZU AS 57-609 linii Elizabethan, wówczas jednego z najlepszych samolotów pasażerskich, była doskonała. Niezbędne okazało się jednak lądowanie w Monachium i uzupełnienie braków paliwa. Tankowanie miało potrwać tylko 20 minut. Po zatankowaniu samolotu nastąpiły problemy ze startem; dwie próby były nieudane, za trzecim razem samolot przy ogromnym rozpędzie nie wzniósł się w powietrze. Uderzył w pobliski budynek. Maszyna rozpadła się na dwie części i stanęła w płomieniach. Wszystkie osoby siedzące na końcu maszyny - w sumie 24 - zginęły. Było wśród nich 7 piłkarzy i 8 dziennikarzy, pozostali byli pracownikami Manchesteru United. Piłkarze, którzy nie przeżyli wypadku, byli bardzo młodzi, najstarszy z nich miał 26 lat. Byli przyszłością angielskiej piłki. Za gwiazdę tamtego zespołu uchodził Duncan Edwards, 21-letni wówczas obrońca, któremu zapowiadano światową karierę. W katastrofie ocalały dwie znakomite piłkarskie osobowości: zaczynający wielką karierę Bobby Charlton i wielki trener Matt Busby, który 10 lat po tragedii w Monachium doprowadził Manchester United do triumfu w Pucharze Mistrzów Krajowych. O tamtejszym wypadku w Monachium, ze względu na słabo rozwinięte mass media, społeczność międzynarodowa usłyszała dopiero następnego dnia po katastrofie.

     14 lat po tragedii w Monachium rozbił się samolot z urugwajskimi rugbistami. Wypadek miał miejsce w Andach. Z 40 osób wypadek przeżyły aż 32. Jednak pomoc do poszkodowanych dotarła dopiero po wielu dniach żmudnych poszukiwań. Ostatecznie udało się uratować 16 osób. W lipcu 1989 r. miała miejsce następna katastrofa samolotu, na którego pokładzie, wśród 178 pasażerów, byli holenderscy piłkarze pochodzenia surinamskiego, którzy lecieli rozegrać towarzyskie spotkanie z reprezentacją tego kraju. Prawie wszyscy pasażerowie zginęli. Jednym z nich był bramkarz Ajaxu - Lloyd Doesburg. Przeżyło zaledwie 11 osób, wśród nich 3 piłkarzy, lecz tylko jeden z nich - Radjin de Haan kontynuował piłkarską karierę. Za przyczynę tej tragedii uznano złą pogodę i błąd pilota, który niepoprawnie ocenił wysokość lotu i uderzając w drzewo doprowadził do wypadku.

     Cztery lata później drużyna narodowa Zambii leciała na mecz z Senegalem. Do wypadku doszło w nocy z 27 na 28 kwietnia 1993 r. Maszyna, którą lecieli piłkarze, już w czasie międzylądowania w Kongo miała problemy z silnikiem, jednak mimo tego kontynuowano lot. W powietrzu zapalił się jeden z silników i samolot zatonął w Atlantyku. Zginęła cała drużyna, łącznie 30 osób, wśród nich były piłkarz Lecha - Derby Mankinka.

     Warto wspomnieć także o słynnej katastrofie lotniczej na Okęciu w 1980 r., w której zginęło 14 bokserów amerykańskich.

     Znakomity niegdyś polski piłkarz, Wacław Sąsiadek, wspomina także groźbę katastrofy, do jakiej mogło dojść, kiedy polska reprezentacja w piłce nożnej wracała z meczu z Albanią w 1950 r. Po starcie piorun uderzył w samolot i zapaliła się kabina pilotów. Cudem udało się ugasić pożar. Samolot zmuszony był do awaryjnego lądowania w Budapeszcie, bez nawigacji radiowej. Lądowanie się powiodło.

     Katastrofy lotnicze nie zdarzają się zbyt często, ale ich skutki są tragiczne - pochłaniają jednorazowo bardzo wiele ofiar. Okazuje się, że od tego typu nieszczęść nie jest zwolniony ani świat sportu, ani też - jak pokazała ostatnia tragedia - świat polityki i dyplomacji.

Grzegorz Sowa


Tekst pochodzi z Tygodnika Katolickiego

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości św. Ekspedyt Modlitwa do św. Ekspedyta Litania do św. Ekspedyta św. Elfeg św. Leon IX Urodziny jeżyka Jasia

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna