św. Pachomiusz Starszy - Święci

Wspominany w Martyrologium Rzymskim 9 maja św. Pachomiusz Starszy uważany jest za ojca monastycyzmu cenobitycznego, czyli wspólnego - w przeciwieństwie do życia pustelniczego - życia ascetów w klasztorze. Pochodził z Egiptu, był synem pogańskich wieśniaków. W młodości był żołnierzem legionów rzymskich. W tym czasie spotkał się z chrześcijanami, od których zaznał wiele miłości i dobra. Po zwolnieniu z wojska, przyjął chrzest i postanowił bez reszty oddać się Bogu. Udał się na pustynię, gdzie został uczniem starca Palemona. W latach 320-325 wybudował klasztor w Tabennisi, w którym zgromadził wielu mnichów i stanął na ich czele jako opat. W krótkim czasie powstało osiem nowych klasztorów męskich (w których przebywało kilka tysięcy (!) zakonników) i 2 żeńskie. Był pierwszym, który napisał dla mnichów "Regułę". Szczególny nacisk kładł w niej na ubóstwo i posłuszeństwo. Mnisi mieli utrzymywać siebie i ubogich z pracy ręcznej. Wspólnie zbierali się na modlitwę i posiłek. Nie przyjmowali święceń kapłańskich, by nie wyróżniać się od reszty braci. Korzystali z posługi okolicznych księży. Święty Hieronim przetłumaczył regułę na język łaciński w 404 r. Zarówno św. Bazyli jak i św. Benedykt czerpali z niej, tworząc własne zakony. Pachomiusz Starszy był surowym ascetą, stale zgłębiającym księgi Pisma Świętego. Szacunkiem darzył go św. Ata-nazy, któremu Pachomiusz podczas prześladowania udzielił schronienia. Wojciech Świątkiewicz Tekst pochodzi z Tygodnika Idziemy, 3 maja 2009 [ Powrót ]