Urban V

Był Francuzem, na chrzcie otrzymał imię Wilhelm. Pochodził z rodziny hrabiów Wilhelma Grimoarda i jego małżonki Anielisy. W młodości wstąpił do benedyktynów w Chirac. W zakonie pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji, m.in. opata i wikariusza generalnego. Na francuskich uniwersytetach, m.in. w Tuluzie i Awinionie, wykładał prawo, a jako jego znawca wysyłany był z różnymi misjami dyplomatycznymi i kościelnymi przez papieży awiniońskich.

Po śmierci papieża Innocentego VI został wybrany 28 września 1362 r. na papieża. Mówiono, że był najlepszym z papieży rezydujących w Awinionie. Ten skromny zakonnik, który w chwili wyboru nie był nawet biskupem, podjął szereg reform, m.in. sprzeciwiał się kumulowaniu beneficjów kościelnych i obniżył dziesięcinę. W 1367 r. na prośbę cesarza Karola IV i Brygidy Szwedzkiej udał się z Awinionu do Wiecznego Miasta. Tam w 1368 r. koronował małżonkę Karola IV Elżbietę. Zgodził się na powołanie kilku uniwersytetów, wśród nich Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.

Powstanie w Rzymie, nadciągająca wojna między Francją i Anglią, a także naciski dworu francuskiego spowodowały, że we wrześniu 1370 r. powrócił do Awinionu. Tam też zmarł kilka miesięcy później, 19 grudnia. Relikwie bł. Urbana V znajdują się w opactwie benedyktyńskim św. Wiktora w Marsylii. Jego kult zaaprobował papież Pius IX w 1870 r

Modlitwa do bł. Urbana V

Modlitwa do bł. Urbana V

Zobacz więcej

Najbardziej znaczący papież okresu niewoli awiniońskiej