Czy chcesz naprawdę żyć?

     Z powodu grzechu pierworodnego świat, czyli przede wszystkim relacje, jakie istnieją pomiędzy ludźmi, są skażone namiętnościami: pożądliwością ciała, pożądliwością oczu i pychą tego życia (zob. 1 J 2,16). Do nich można sprowadzić wszystkie pragnienia i oczekiwania, które rządzą ludźmi. Pożądliwość ciała to wszystkie rozkosze i przyjemności. Pożądliwość oczu to chęć posiadania majątku, tytułów, godności. Pycha tego życia to wyniosłość, chęć bycia ważniejszym, wspanialszym od innych, pragnienie władzy itd. Gdy żyjemy w świecie, to te pożądliwości przychodzą w całym tym strumieniu myśli, nurtują nas i pobudzają. Niestety łatwo je przyjmujemy za swoje.

     W naszym wnętrzu toczy się walka pomiędzy "ego", czyli takim "ja", które troszczy się o zaspokojenie tych namiętności, a prawdziwym "ja", czyli tożsamością, której pragnie dla nas Bóg. On przez to, że tchnął w nasze nozdrza tchnienie życia, spowodował, że człowiek nie może zrealizować siebie w pełni inaczej niż przez szczerą i bezinteresowną miłość, nawet jeśli by pozyskał najwspanialsze dobra tego świata. Ostatecznie polega to na upodobnieniu się do Boga i udziale w komunii z Nim. Święty Augustyn na początku "Wyznań" napisał: "Niespokojne jest moje serce, Boże, póki nie spocznie w Tobie". Nic poza Bogiem nie jest w stanie nas zaspokoić, dać nam poczucia szczęścia, radości w pełni. Tylko w Nim możemy prawdziwie żyć.

     Bóg nas wzywa do bliskości ze sobą i chociaż Jego głos jest bardzo delikatny, to Jego wołanie nie daje nam spokoju, nie pozwala nam zaspokoić się żadnymi gadżetami. Święty Benedykt w Prologu stawia pytanie: "Czy chcesz żyć?". To jest podstawowe pytanie, przed którym stoimy: czy chcesz naprawdę żyć?

     Powstańmy więc wreszcie, skoro Pismo Święte zachęca nas słowami: Teraz nadeszła dla nas godzina powstania ze snu (Rz 13,11). Otwórzmy nasze oczy na przebóstwiające światło, a nasze uszy na głos Boży, który nas codziennie napomina wołając: Obyście usłyszeli dzisiaj głos Jego: nie zatwardzajcie serc waszych (Ps 96,8). I znowu: Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów (Ap 2,7). A co mówi? Pójdźcie, synowie, słuchajcie mnie, nauczę was bojaźni Pańskiej. Biegnijcie, dopóki macie światłość życia, aby ciemności śmierci was nie ogarnęły (Ps 34[33],12; J 12,35).

     Pośród licznego tłumu, któremu Pan mówi te słowa, szuka On sobie współpracownika i raz jeszcze powtarza: Któż jest człowiekiem, co miłuje życie i pragnie widzieć dni szczęśliwe? (Ps 33,13 Wlg). Jeśli słysząc to, odpowiesz: "Ja", rzecze ci Bóg: Skoro chcesz mieć prawdziwe i wieczne życie, powściągnij swój język od złego, od słów podstępnych twe wargi. Odstąp od złego, czyń dobro; szukaj pokoju, idź za nim (Ps 34[33],14-15). Gdy tak będziecie postępować, oczy Moje zwrócone będą na was, a uszy moje otwarte na prośby wasze. I zanim mnie wezwiecie, powiem: "Oto jestem" (Iz 58,9). Cóż dla nas milszego, bracia najdrożsi, nad ten Boży głos zaproszenia? Oto w swej łaskawości Pan sam ukazuje nam drogę życia (RegBen Prol 8-20).

     Prawdziwe "ja", które Bóg w nas stwarza, jest odpowiedzią na Boże wezwanie. Aby dać odpowiedź, trzeba najpierw usłyszeć to wezwanie, a potem wybrać i pójść za nim, jednak wymaga to pójścia całym sobą, ze wszystkimi tego konsekwencjami. Między "ego" a "ja", które Bóg w nas stwarza, nie ma żadnego kompromisu. Trzeba sobie zdać sprawę z ogromnej siły "ego", które chce swego zgodnie z namiętnościami panującymi na świecie. Wydaje mu się, że jeżeli nie zdobędzie tutaj na świecie swojego miejsca zgodnie z tymi namiętnościami, będzie niczym. Dlatego chce wszystko zagarnąć dla siebie, zdobywać, wykazać się, być lepszym i większym od innych. Jednak zamiast dać nam radość, nas niszczy. Inni okazują się lepsi, więksi… i u nas pojawia się zazdrość, a z nią zgorzknienie. I nawet, jeżeli osiągnęliśmy wszystko, okazuje się to ostatecznie pustką.

     Napędzane pragnieniami "ego" jest piekielną siłą w nas. Jest to siła demoniczna. Ktoś może nawet zniszczyć swoje życie lub życie najbliższych tylko po to, by postawić na swoim. Można tego doświadczyć w różnych dziedzinach. Właściciel czy przełożony wyższego szczebla często uważa się za mądrzejszego i koniecznie musi przeforsować swoje pomysły wbrew nawet oczywistym racjom. Jest to typowe działanie "ego": moje pomysły są najlepsze. Może to być czasami zupełnie głupia idea, działająca na niekorzyść firmy, ale skoro on jest szefem, to musi pokazać, że jest najmądrzejszy i wszyscy się muszą liczyć z jego zdaniem. Szczególnie dramatycznie ujawnia się to w relacjach małżeńskich i rodzinnych. Rodzice uparcie trzymający się swoich wyobrażeń i sterowanych przez nie pragnień decydują się na rozwód. Niszczą nie tylko swoje małżeństwo i szczęście, ale także nie zważają na dobro swoich dzieci, a często wręcz wykorzystują je w walce ze współmałżonkiem. Tak działa diabelska, demoniczna siła "ego", rządzi nią książę tego świata i sprawia, że jesteśmy na jego pasku. Ostatecznie "ego" przeminie razem ze światem. Przetrwa natomiast "ja", które Bóg w nas stwarza i dostąpi ono pełni życia.

Włodzimierz Zatorski OSB

Droga w zawierzeniu
Wydawnictwo Benedyktynów TYNIEC

Wasze komentarze:

Piotr stk: 07.05.2019, 22:49  Boże Pomóż mi wytrwać w tej pracy, zarabiać i żyć jak człowiek.

(1)

Autor Treść

Nowości Nowenna przed uroczystością Niepokalanego Poczęcia NMP - dzień 4 Nabożeństwo Pierwszych Sobót Miesiąca bł. Rafał Chyliński Modlitwa do bł. Rafała Chylińskiego Litania do bł. Rafała Chylińskiego Modlitwa do św. Bibianny

Najbardziej popularne Godzina Łaski 2023 Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Modlitwa o Cud

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna