Niech żyje poczucie humoru!

     Poczucie humoru jest solą codzienności. Jeśli usuniesz poczucie humoru, usuniesz musowanie duszy. Pewnego dnia profesor Cagnotto (po włosku "zbir"), wchodząc do klasy, znalazł napis na tablicy: "Cagnotto osioł". Spokojnie zapytał: "Kto napisał swoje nazwisko obok mojego?". Pewnego dnia pracownik firmy specjalizującej się w zakładaniu klimatyzacji ciągle powtarzał, że chodzi o "produkt cywilizacji". Po jakimś czasie właściciel mieszkania powiedział z uśmiechem: "Ale ja nie chcę zachorować na cywilizowane zapalenie płuc!".

     Poczucie humoru oznacza wolność. Wiemy już, co mawiał pisarz rumuński Eugene Ionesco: "Tam, gdzie brakuje poczucia humoru, jest obóz koncentracyjny".

     Poczucie humoru wywołuje klęskę idoli. Nie bez powodu wszystkie dyktatury i rządy absolutne zawsze walczyły z satyrą i komikami.

     Poczucie humoru jest znakiem dojrzałości. "Pierwszy raz, gdy śmiejecie się z jakiegoś powiedzonka dotyczącego waszej osoby, możecie powiedzieć, że staliście się dorośli" (Ethel Barrymore). Malarz Giorgio De Chirico był przekonany, że "siłę intelektualną danego człowieka mierzy się dozą humoru, jaką jest w stanie wykorzystać". W odniesieniu do humoru i inteligencji, Helena Loewenthal, autorka sympatycznej książki Śledź w raju. Encyklopedia humoru żydowskiego, zauważa: "Śmiejąc się z siebie samych, unika się drwiny ze strony innych. To tak, jakby powiedzieć: Nie kpij ze mnie, potrafię to zrobić lepiej od ciebie". Dotąd mówiliśmy o tym, czym jest poczucie humoru. Zobaczmy teraz, jakie są jego cudowne konsekwencje. Poczucie humoru chroni przed katastrofizmem, pozwala dostrzec promień słońca tam, gdzie wszystko jest ciemne. Pewien malarz spadł z drugiego piętra, nie doznając obrażeń. Jakaś pani podaje mu szklankę wody. Malarz spogląda na szklankę wody i pyta: "Przepraszam, z którego piętra trzeba spaść, by otrzymać kieliszek koniaku?". Poczucie humoru czyni nas sympatycznymi. Pewnego dnia uczniowie uzgadniają, że w ściśle określonym momencie lekcji każdy zrzuci z ławki książkę. Gdy nadchodzi ustalony moment, książki spadają na ziemię. Nauczyciel, który właśnie pisał coś na tablicy, jest zaskoczony. Co zrobić? Mógł wybrać trzy rodzaje reakcji: ukarać uczniów, ale to byłoby związane z ryzykiem wiecznej nieprzyjaźni z nimi; mógł udawać, że nic się nie stało, ale to groziło w następnym dniu zrzuceniem przez każdego po dwie książki, albo wykorzystać poczucie humoru. I tak też uczynił. Doszedł do katedry i z uśmiechem na twarzy wziął książkę i zrzucił ją na ziemię, mówiąc: "Wybaczcie mi, że się spóźniłem!". Wszyscy wybuchnęli śmiechem.

     Można było powrócić do lekcji. Odtąd uczniowie z większą sympatią odnosili się do nauczyciela. Poczucie humoru jest siłą terapeutyczną. Uważał tale również Zygmunt Freud: "Poczucie humoru jest najpotężniejszym mechanizmem obronnym. Pozwala na zaoszczędzenie energii psychicznej... Żartobliwym powiedzeniem blokujemy wtargnięcie przykrych emocji". Nie mniej pewny jest psycholog Mario Farne: "Poczucie humoru posiada własności eliminujące niepokój, a więc polepsza w znacznym stopniu wynik egzaminów". Istnieją dziś tacy, którzy, doceniając powiązania pomiędzy nauką a humorem, myślą o wykorzystaniu go jako pomocy dla uczniów; czynią mniej nudnymi i niestrawnymi podręczniki dzięki wprowadzeniu dowcipów obrazkowych.

     Tak wielkie i tak korzystne są skutki poczucia humoru, że słynny rysownik amerykański Charles Schulz, autor Linusa i psa Snoopy, zwierzał się: "Gdyby było możliwe zrobienie podarku przyszłym pokoleniom, dałbym każdemu zdolność śmiania się z siebie samego". Poczucie humoru pozbawia wszystkich cech dramatycznych: pozwala zrozumieć, że nie ma spraw tak poważnych i szkodliwych, które by nie posiadały jakiegoś punktu dającego się zahaczyć i rozładować. Pozbawia cech dramatycznych sprawy najbardziej banalne. Pozbawia cech dramatycznych pracę: "Wiem, że praca nigdy nie zabiła nikogo, ale dlaczego ryzykować i stać się pierwszą ofiarą?" (Marco Abitrante). Pozbawia cech dramatycznych moralność: "Po grzechu Adama, nie można już więcej popełnić grzechu pierworodnego!" (Ernesto Carletti).

     Pozbawia cech dramatycznych małżeństwo: Ktoś spowiada się: "Ojcze, ożeniłem się." "Ale to nie grzech" - odpowiada kapłan. Penitent: "Ja jednak żałuję za to".

     Pozbawia cech dramatycznych sprawy nieprzewidziane. Gdy odbywał się w Wenecji ingres nowego patriarchy przyszłego papieża Jana XXIII, jakiś gołąb spuścił w locie swą "wizytówkę" na purpurową szatę. Przyszły papież powiedział: "Na szczęście krowy nie fruwają!". Pozbawia cech dramatycznych religię. Jakiś turysta przygląda się autom watykańskim i kiwając głową, mówi do przewodnika: "I pomyśleć, że wszystko zaczęło się od osiołka!".

     Pozbawia cech dramatycznych nawet śmierć: "Szkoda, że aby dostać się do nieba, trzeba wejść na karawan!" (Stanisław J. Lec).

     Czego jeszcze więcej potrzeba?

     Jednej tylko rzeczy: trzeba błagać dobrego Boga, aby do pięciu zmysłów, którymi już nas obdarzył, dodał jeszcze jeden: poczucie humoru.

     Bez niego bylibyśmy niezwykle biedni i nieszczęśliwi.

Pino Pellegrino

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości św. Agnieszka z Montepulciano Modlitwa do św. Agnieszki z Montepulciano Litania do św. Agnieszki z Montepulciano Do La Salette przybywają pielgrzymi z całego świata Drugi znak - wielki smok (Ap 12,3-6) Czy apostolskie zalecenie powstrzymywania się od krwi dziś już nie obowiązuje?

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna