Bazylika św. Cecylii na Zatybrzu w RzymieKościół św. CecyliiZ szerokiej tętniącej życiem alei Trastevere wchodzimy w plątaninę zatybrzańskich zaułków, pełnych średniowiecznych i późniejszych domów, gdzie znajduje się bazylika św. Cecylii.Przez monumentalną, barokową bramę zaprojektowaną w 1725 roku przez Ferdinanda Fugę, również twórcę fasady, wchodzimy na dziedziniec ukwiecony kolorowymi klombami. Wśród nich ustawiony jest ogromny, marmurowy wazon z epoki cesarstwa rzymskiego, stanowiący główną część fontanny.
W głębi dziedzińca znajduje się świątynia będąca przykładem połączenia różnych stylów i odległych od siebie epok. Portyk z XII wieku, który wsparty jest na jońskich kolumnach, poprzedza fasadę. Kościół posiada też piękną romańską dzwonnicę. Na temat życia św. Cecylii zdania historyków są podzielone, a źródła podają różne daty jej śmierci. Według jednych zginęła śmiercią męczeńską za czasów biskupa Rzymu Urbana, który działał w latach 222-230 za panowania Aleksandra Sewera. Według innych św. Cecylię zgładzono za Marka Aureliusza lub za Juliana Apostaty. Natomiast fakt, że świętą pochowano na cmentarzu św. Kaliksta każe przyjąć, że zginęła przed IV wiekiem. Sześćset lat po śmierci św. Cecylii dochodzi do niezwykłego wydarzenia. Zatybrzańska świątynia, mocno nadwerężona wiekiem miała zostać poddana gruntownemu remontowi. Zamierzał tego dokonać opiekun świątyni, kardynał Paolo Sfondrati. W archiwum watykańskim odnalazł list papieża Paschalisa I, w którym przekazuje on opowieść o odnalezieniu ciała świętej Cecylii w katakumbach.
Sw. Cecylia podobno leżała na boku z podgiętymi nogami i z ranami na szyi od cięć katowskiego miecza. Święta Cecylia po śmierci wyglądała tak, jakby była pogrążona we śnie. Taką ją zobaczył rzeźbiarz Stefano Maderno, który zaraz ją naszkicował. Później na tej podstawie wykonał sugestywną rzeźbę. Umieszczono ją pod głównym ołtarzem, zaś kopia znalazła się w katakumbach św. Kaliksta. Postacią świętej interesowali się liczni znani malarze jak Dolci, Rubens, Veronese, Rafael, Domenichino i Reni. Ludzie związani z muzyką obierają św. Cecylię za swoją patronkę. Według tradycji świątynia lub oratorium nad domem, w którym mieszkała święta i Walerian, oddany został testamentem papieżowi. Zbudował go Urban I w 230 roku a przebudował Paschalis I. Następne przeróbki, które zmieniły wystrój kościoła miały miejsce w 1725 i 1823 roku. Antyczne fundamenty i pozostałości widoczne są w podziemiach do dziś. Z prawej nawy świątyni korytarz prowadzi do caldarium, gdzie zachowały się ołowiane rury. Jest to kaplica św. Cecylii. Znajdują się w niej dwa obrazy Guida Reniego, przedstawiające próbę ścięcia św. Cecylii oraz św. Cecylię i Waleriana. W krypcie pod świątynią znajdują się sarkofagi św. Cecylii, Waleriana, Tyburcjusza i Maksyma, a także papieży: Lucjana i Urbana. Stąd schodzi się do odkrytych w latach 1899-1901 pozostałości dużej willi z II i IV wieku z mozaikowymi posadzkami i fragmentami rzymskiej łazienki. Baldachim nad ołtarzem głównym pochodzi z 1283 roku i jest dziełem Arnolfa di Cambio. W absydzie kościoła znajdują się mozaiki z IX wieku ukazujące świętych: Cecylię, Waleriana, Pawła, Piotra i Agatę. Zostały one wykonane przez mistrzów bizantyjskich. Kaplica Ponzianich ozdobiona jest freskami z XIV wieku ze szkoły umbryjskiej. W głębi prawej nawy znajduje się kaplica a w niej fresk z XII lub XIII wieku ukazujący scenę znalezienia ciała św. Cecylii. Warto wiedzieć!
Pytania
Opracowała JADWIGA KNIE-GÓRNA
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |