Jeżeli winny nie prosi o przebaczenie

Pytanie niezmiernie dramatyczne. Taką sytuację trzeba tym bardziej widzieć w kontekście naszego spotkania z Bogiem. I znowu spojrzeć na Jego miłość i przebaczenie, pamiętając słowa św. Pawła: Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, że Chrystus umarł na nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami (Rz 5,8).

Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują, abyście się stali synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? (Mt 5,44-46).

Otóż przykazanie miłości nieprzyjaciół jest przede wszystkim wezwaniem do przebaczenia. Bez niego bowiem nie można mówić o miłości. Odnosi się to do wielu różnych sytuacji. Nie tylko do nieprzyjaciół jako takich. Najczęściej spotykamy się w życiu z arogancją, brutalnością, wulgarnym zachowaniem, czy "bezinteresowną nieżyczliwością". Zasada miłości nieprzyjaciół obejmuje te wszystkie przypadki.

Oczywiście, miłość nieprzyjaciół różni się bardzo od miłości przyjaciół i bliskich. Przede wszystkim jest to miłość zraniona i rana w niej pozostaje czymś żywym. Zarówno nieprzyjaciel, jak człowiek nieżyczliwy nie wychodzą do nas z miłością, inaczej nie byliby nieprzyjaciółmi. Jakże możliwa jest zatem miłość z naszej strony? Jest możliwa jako miłość nadziei. Ufamy, że wróg zmieni się i wzajemna miłość będzie możliwa. Z naszą miłością stajemy zatem wobec samego Pana Boga.

Tak uczynił sam Pan Jezus. Po ukrzyżowaniu, mimo szyderstw, jakie pod Jego adresem padały, modlił się: Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią (Łk 23,34). Podobne słowa wypowiada pierwszy męczennik, św. Szczepan: A gdy osunął się na kolana, zawołał głośno: "Panie, nie licz im tego grzechu!" Po tych słowach skonał (Dz 7,60).

Z dalszego tekstu Dziejów Apostolskich widać, jak "miłość nadziei" u św. Szczepana zaowocowała nawróceniem św. Pawła.

Doświadczenie doznanej wrogości podważa często w człowieku podstawową wiarę w sprawiedliwość, w dobro, w miłość, czyli ostatecznie wiarę w człowieka jako człowieka. Trzeba w tym widzieć wielką pokusę zwątpienia. Przede wszystkim zwątpienia w dobro w człowieku, w tajemnicę złożonego w nas Bożego dobra, o którym świadczy sumienie. Pokusa chce zredukować człowieka do tego, co zewnętrzne i co często jest wynikiem zranienia czy to przez brak miłości, zaakceptowania, czy przez niesprawiedliwość, złość innych, czy przez własną wybujałą ambicję, pychę, czy po prostu przez głupotę.

Przebaczenie w takim przypadku stanowi wyraz wiary w to, że w człowieku jest głębia, której być może on sam nie rozpoznaje, ale to właśnie ona jest prawdą, a nie to wszystko, co w ostateczności stanowi maskę w grze, jaka się toczy między ludźmi. Kiedy przyjdzie chwila śmierci, maska opadnie i pozostanie to, co jest prawdą: człowiek wezwany przez Boga, człowiek-ty wobec Boga-Ja. "Coś uczynił?" Właśnie wówczas temu człowiekowi potrzebne będzie nasze przebaczenie. Teraz może nim gardzić. Wówczas ta jego obecna pogarda będzie dawno minioną farsą. Pozostanie potrzeba otrzymania i przyjęcia przebaczenia.

Wydaje się, że sam Bóg wiele uzależnia od ludzkiego przebaczenia. Już w przypadku pierwszego opisanego grzechu wobec bliźniego - zabójstwa brata przez Kaina - Bóg mówi: Krew brata twego głośno woła ku Mnie z ziemi! (Rdz 4,10).

Kain otrzymuje znamię, aby go nikt nie zabił. Będzie od tego momentu dźwigał przekleństwo winy, która wymaga przebaczenia. W Nowym Testamencie Jezus daje apostołom władzę przebaczania grzechów: Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone... (J 20,23).

Do św. Piotra mówi: Cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie (Mt 16,19).

Jest to ogromna władza dana Kościołowi. Zawsze jednak w ostateczności spoczywa ona w ręku konkretnych ludzi. Ich działanie ma moc wiążącą w niebie. Przede wszystkim chodzi o posługę jednania.

Wszystko zaś to pochodzi od Boga, który pojednał nas ze sobą przez Chrystusa i zlecił nam posługę jednania. Albowiem w Chrystusie Bóg jednał ze sobą świat, nie poczytując ludziom ich grzechów, nam zaś przekazując słowo jednania (2 Kor 5,18n).

"Posługa jednania" jest zasadniczym zadaniem uczniów Jezusa. Chodzi przede wszystkim o pojednanie z Bogiem, ale ono nie jest możliwe bez pojednania braterskiego: Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu (Mt 18,35).

W samej Modlitwie Pańskiej mówimy: i przebacz nam nasze winy, tak jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili (Mt 6,12).

Po jej zakończeniu Pan Jezus dodaje: Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski (Mt 6,14).

Nasze pojednanie z Bogiem jest uzależnione od naszego przebaczenia innym. Królestwo Boże jest bowiem wspólnotą pojednanych z Bogiem i między sobą. Nie przebaczając, sami wyłączamy się ze wspólnoty pojednania.

Włodzimierz Zatorski OSB, Przebaczenie, Wydawnictwo Benedyktynów TYNIEC Wasze komentarze: marzena aneta: 30.12.2023, 21:48 jeśli winny nie prosi o wybaczenie który winny prosi o wybaczenie mało który najgorsze to że winny nie czuje się winny ale przyjdzie kryska na matyska dziękuję Pan Bóg cierpliwy ale sprawiedliwy dziękuję Boże Dobry kocham Cię bardzo mocno proszę o miłość prawde sprawiedliwość szczerość szacunek uczciwość ufność wiare zdrowie na całym świecie dziękuję Boże Dobry kocham Cię bardzo mocno proszę dla mnie o dobrego domu kupno małego dobrą małego mieszkania sprzedaż urode zdrowie pieniądze odzyskanie syna dobrego kawalera męża w moim wieku niepalącego pobożnego polaka religijnego uczciwego z którym będę żyć w cielesnej czystości w zgodzie prawo jazdy samochód dziękuję modlitwa ma moc nie ma modlitw nie wysłuchanych modlitwa ma moc modlitwa cuda czyni miłość cuda czyni nadzieja cuda czyni pokora cuda czyni sprawiedliwość cuda czyni szczerość cuda czyni szacunek cuda czyni uczciwość cuda czyni ufność cuda czyni wiara cuda czyni wiara to jest pewność bez dowodu wiara to jest droga którą docieramy do marzeń dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję ASIA: 19.01.2016, 18:55 Boze dopomóż MI PRZEBACZYC PO RAZ 10000,,,,,, MOJEJ MĘZOWI JEGO PODŁOSC GLUPOTE NISZCXZENIE ZYCIA NAJBLIZSZYCH SAMA NIE DAM RADY WIDAC MOJA WIARA JEST ZA MALA ALE CZY MOZNA BYC NAIWNYM I PRZEBACZAC CZLOWIEKOWI CIĄGLE PRZEZ 20 LAT??? CZY TO PRZEBACZENIE TO NIE PRZYZWOLENIE??????????? (1) Autor Treść Nowości Nowenna przed Świętem Podwyższenia Krzyża Świętego - dzień 3 bł. Ignacy Kłopotowski Modlitwa do bł. Ignacego Kłopotowskiego Litania do bł. Ignacego Kłopotowskiego Cud za wstawiennictwem ks. Ignacego Kłopotowskiego Modlitwa do św. Melchiora Grodzieckiego Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna