Koniec świata

Biblia jasno wskazuje, że sąd Jest realną możliwością już w czasie teraźniejszym świata, a nie dopiero przy jego ostatecznym końcu. Z pojawieniem się Jezusa na ziemi już rozpoczęły się czasy ostateczne. Właściwie już jest sąd, który zbliża się i ciągle narasta. Osiągnie swój pułap w czasie Paru-zji, czyli wielkiego powrotu Chrystusa na ziemię (Mk 13, 26). Paruzja oznacza moc Majestatu, blask świętości (Mt 17, 2) Chrystusa Króla w kontraście do ubóstwa i bezbronności Dziecka z Betlejem.

Unikając metafor i literackiej plastyki natchnionych proroków trzeba przyjąć, że Sąd Ostateczny obejmuje wszystkich. Każdy człowiek jest grzesznikiem (1 J 1, 8). Chrystus będzie sądził świat, "bo Ojciec nikogo nie sądzi, lecz cały sąd dał Synowi" (J 5, 22). Sądu można uniknąć, odwołując się do Miłosierdzia Bożego. Dzień i miejsce Sądu są nieznane (Mt 24, 36). Dlatego nikt z ludzi nie ma możliwości poznać "daty" końca świata. Egzekwując swoje Prawo, Bóg będzie zdecydowanie oddzielał sprawiedliwych od przewrotnych (Mt 25, 32). Ujmie się za dziećmi oraz ubogimi i prześladowanymi. Wyroki wydane przez Boga będą jawne dla wszystkich osób, ludów i narodów w dziejach. Sąd Ostateczny jest całkowitym zamknięciem doczesności, a odsłonięciem nowości Królestwa Bożego. Objawi nie tylko Bożą sprawiedliwość, ale i miłosierdzie, i mądrość Bożej Opatrzności.

Eschatologia sugeruje, że Sąd Ostateczny jest nie tyle wydawaniem nowych wyroków Bożych, ile raczej ujawnieniem tajników ludzkich serc. Stanie się tylko ogłoszeniem i utrwaleniem podziału, który już dawno dokonał się w ludzkich sercach. Świat obecnie istniejący będzie zniszczony. Zostanie.jednak odnowiony, tzn. przeistoczony - oparty na zupełnie innych prawach i wymiarach nieznanych tzw. "naukom ścisłym". Wszystkie cechy nowego świata będą dostosowane do właściwości nowego ludzkiego ciała - już zmartwychwstałego.