"Wierzę... w ciała zmartwychwstanie". Kto zmartwychwstanie?

Chrystus powstał z martwych jako pierwszy spośród tych, co pomarli (por. 1 Kor 15,20)

W czasach Jezusa w przyszłe zmartwychwstanie wierzyli faryzeusze, natomiast wiarę tę odrzucali saduceusze. Wśród uczniów Chrystusa żywa była wiara w indywidualne zmartwychwstanie. Pięknym świadectwem tej wiary jest rozmowa Jezusa z Martą przed wskrzeszeniem Łazarza: "Marta rzekła do Jezusa: "Panie, gdybyś tu byl, mój brat by nie umarł. Lecz i teraz wiem, że Bóg da Ci wszystko, o cokolwiek byś prosił Boga". Rzeki do niej Jezus: "Brat twój zmartwychwstaniec Rzekła Marta do Niego: "Wiem, że zmartwychwstanie w czasie zmartwychwstania w dniu ostatecznymi Rzekł do niej Jezus: "Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?". Odpowiedziała Mu: "Tak, Panie! Ja wciąż wierzę, żeś Ty jest Mesjasz, Syn Boży, który miał przyjść na świat" (J 11,21-27).

Podczas tego dialogu Chrystus objawił bardzo ważną prawdę chrześcijańskiej wiary. To On jest tym, który na końcu czasów wskrzesi umarłych. Przywracając do życia niektórych umarłych, na przykład Łazarza czy młodzieńca z Nain, zapowiadał nie tylko swoje zmartwychwstanie, ale także powrót do życia wszystkich ludzi.

Chrześcijanin to człowiek, który jest świadkiem zmartwychwstania Chrystusa (por. Dz 1,22). Konsekwencją wiary w Jego powstanie z martwych jest dla człowieka nadzieja na własne zmartwychwstanie. Katechizm Kościoła Katolickiego przypomina: "My zmartwychwstaniemy jak On, z Nim i przez Niego" (KKK 995). Wiara w zmartwychwstanie jest wiarą w życie całego człowieka, z ciałem i duszą, w przyszłym świecie, gdy ostatecznie zostanie przezwyciężona śmierć. Od pierwszych wieków Kościoła wiara w zmartwychwstanie spotykała się z niezrozumieniem i dużymi oporami. Co prawda przyjmowano trwanie po śmierci elementu duchowego człowieka, jednak odrzucano przekonanie o możliwości powrotu do życia w ciele.

Zwychwstaniemy w dniu ostatecznym

Wierzymy głęboko, jako chrześcijanie i katolicy, w zmartwychwstanie tego ciała, które teraz posiadamy. Chrystus zmartwychwstał we własnym ciele. Uczniom pokazywał swoje ręce i nogi, noszące ślady gwoździ (por. Łk 24,39). Nie powrócił jednak do ziemskiego życia. Jego ciało zostało przekształcone w "chwalebne ciało" (Flp 3,21), "ciało duchowe" (1 Kor 15,44). Posiadało nowe właściwości; na przykład Chrystus zmartwychwstały mógł wchodzić do pomieszczeń, mimo że drzwi były zamknięte, mógł pozostawać nierozpoznany, mógł niespodziewanie znikać.

To, w jaki sposób dokona się nasze zmartwychwstanie, przekracza nie tylko ludzkie pojmowanie, ale także ludzką wyobraźnię. Zadatkiem przemienienia naszego ciała, które nastąpi podczas zmartwychwstania, jest udział w Eucharystii. Mocą Bożą podczas Mszy Świętej zwykły chleb przemienia się w Ciało Chrystusa, a wino w Jego Krew. To, co zniszczalne, Bóg przekształca w niezniszczalne.

Zmartwychwstanie umarłych związane jest z powtórnym przyjściem Jezusa na końcu czasów, nazywanym Paruzją. Nie wiemy jednak, kiedy to nastąpi. Ten dzień zna jedynie Bóg.

Odpowiedź na pytanie: "Kto zmartwychwstanie?" jest prosta. Zmartwychwstaną wszyscy ludzie, którzy umarli. Jednak po zmartwychwstaniu nie wszystkich spotka ten sam los. Chrystus zapowiedział, że "ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia; ci, którzy pełnili złe czyny - na zmartwychwstanie potępienia" (J 5,29). W chwili powszechnego zmartwychwstania nastąpi bowiem Sąd Ostateczny.

Przeprowadzane także w Polsce badania pokazują, że choć wielu ludzi wierzy w jakąś formę życia po śmierci, to jednak liczba tych, którzy w pełni przyjmują chrześcijańską naukę o zmartwychwstaniu, daleko odbiega od liczby ochrzczonych. Coraz częściej także wśród uważających siebie za katolików można spotkać ludzi, którzy pojmują zmartwychwstanie jako coś w rodzaju reinkarnacji.

Wielu również jest takich chrześcijan, którzy nie traktują swego życia na ziemi jako udziału w zmartwychwstaniu Chrystusa. Zapominają, że zjednoczeni z Chrystusem przez chrzest już w sposób rzeczywisty uczestniczą w życiu Jezusa Zmartwychwstałego, choć pozostaje ono "ukryte z Chrystusem w Bogu" (Kol 3,3). Każdy chrześcijanin posiada zadatek przyszłego zmartwychwstania. Będzie ono tylko ujawnieniem tego, co istnieje już w każdym z nas.