Dobrze być blisko Chrystusa

Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam przemienił się wobec nich. Jego odzienie stało się lśniąco białe tak, jak żaden folusznik na ziemi wybielić nie zdoła. I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza. Nie wiedział bowiem, co należy mówić, tak byli przestraszeni. I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie. I zaraz potem, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli przy sobie, tylko samego Jezusa. A gdy schodzili z góry, przykazał im, aby nikomu nie rozpowiadali o tym, co widzieli, zanim Syn Człowieczy nie powstanie z martwych. Zachowali to polecenie, rozprawiając tylko między sobą, co znaczy powstać z martwych.. (Mk 9,2-10) Dla wierzących w Chrystusa czas Wielkiego Postu staje się okazją do refleksji i zadumy nad sensem życia. Wielokrotnie usłyszymy słowa: "nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię". Post, jałmużna i modlitwa mogą ułatwić każdemu z nas proces pogłębienia wiary i nawrócenia. Umartwienie duszy i ciała sprzyja wrażliwości sumienia na potrzeby naszych bliźnich. Jałmużna uczy nas współodpowiedzialności za życie każdego człowieka. Przez modlitwę nie tylko upraszamy Bożego miłosierdzia, ale okazujemy wdzięczność Panu Bogu za wszelkie dary od Niego otrzymane. Post uczy ciszy, spokoju, przywraca wewnętrzną równowagę i otwiera nas bardziej na Boga i ludzi. W centrum staje Krzyż Chrystusowy, na którym dokonało się zbawienie świata. Pójście śladami męki Chrystusa w rozważaniach duchowych pobudza nas do działania: zostawmy na czas Wielkiego Postu sprawy tego świata i kształtujmy sumienie, by godnie przygotować się do tajemnicy Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa. Tęsknota za szczęściem, zdrowiem, ukochaną osobą, majątkiem czy awansem w pracy potrafią pozbawić nas realizmu życia. Oczekujemy, że wszystko zmieni się, gdy osiągniemy swój upragniony cel. Ale możemy zatracić siebie i nie dostrzec, że prawdziwe szczęście jest w Bogu, który jest na wyciągnięcie dłoni. Trzeba jedynie wspiąć się ponad własny egoizm, zmienić nawyki, a wówczas stanie się cud przemiany i zobaczymy nagle Chrystusa w drugim człowieku - cierpiącego, bliskiego i spragnionego nade wszystko naszej miłości. Jezus wziął ze sobą Piotra, Jakuba i Jana na górę Tabor. Tam przemienił się na ich oczach tak, że doświadczyli bliskości Boga. Kędy zobaczyli z nim także Mojżesza i Eliasza, odczuli radość i pokój serca. Ustami Piotra mówili: "Rabbi-Panie, dobrze nam tu być". Chcieli trwać ze swym Mistrzem, ciesząc się, że żyją w bliskości Boga, który przyszedł do nich w osobie Chrystusa. I nas zaprasza Jezus Chrystus, byśmy żyli z Nim razem w Jego Kościele - który dla wierzących stał się namiotem spotkania z Bogiem. Trzeba jednak na nowo uwierzyć w Chrystusa, przemienić się mocą Jego łaski pojednania, pozbyć się tego, co zniewala nasze sumienie, czyli grzechu. Wstąpmy więc na górę Pana - do Kościoła - wznieśmy się ponad przeciętność, zrzucając z siebie pychę, a przyoblekając się w pokorę. Wtedy z radości nasze usta będą wołać: "Panie, dobrze nam tu być". ks. Zbigniew Stanisław Iwański Tekst pochodzi z Tygodnika Idziemy, 4 marca 2012 Wasze komentarze: Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy. Autor Treść Nowości Robert z Newminster Modlitwa do św. Roberta z Newminster ks. Emil Kapaun Lepiej być żywym tchórzem niż martwym bohaterem Nadchodzi Harmagedon (Ap 16,10-16) Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie (Łk 10, 25-37) Najbardziej popularne Tajemnica Szczęścia Godzina Łaski Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Modlitwa o Cud Poprzednia [ Powrót ] Następna

[ Strona główna ]

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt