Grób miłością rozsadzonyBóg, miłość, śmierć - to są trzy tajemnice, wokół których organizuje się ten świat. Każda z nich - w sobie właściwy sposób - jest przebudzeniem i nowym życiem. Kluczem do zrozumienia tych tajemnic jest miłość Boga, objawiona w Krzyżu Jednorodzonego Syna.W nim możemy dostrzec wypełnienie trudnych "spraw Ojca" i objawienie się całej Ewangelii życia. Dramat Golgoty - wraz z niezrozumiałym po ludzku krzykiem: "Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?" - nie jest bezsensownym finałem "spraw Ojca", lecz zaproszeniem każdego człowieka do współuczestnictwa w życiu Boga, który jest Ojcem Wszechmogącym i który jest Panem Życia i Śmierci. Dlatego światło Krzyża Jezusa nie zostaje przesłonięte przez mrok śmierci, ale "na jego tle Krzyż jaśnieje coraz mocniej i wyraźniej, jawi się jako centrum, sens i cel całej historii i każdego ludzkiego życia" (EV 50). Dla głębszego zrozumienia tajemnicy Boga, a zarazem zagadki życia człowieka, nie wystarczy samo spotkanie z Ukrzyżowanym. Wiemy dobrze - choćby z relacji św. Mateusza - że ci, którzy przechodzili obok Jezusa wiszącego na krzyżu, przeklinali Go mówiąc: "Ty, który burzysz przybytek i w trzech dniach go odbudowujesz, wybaw sam siebie, jeśli jesteś Synem Bożym, zejdź z krzyża" i "Zaufał Bogu: niechże Go teraz wybawi, jeśli Go miłuje" (Mt 27,40.43). Spotkanie z Ukrzyżowanym domaga się aktu wiary w miłość potężniejszą od śmierci i "rozsadzającą grób". "Dlatego też zmartwychwstanie Jezusa nie może być ukazywane tylko jako pobożne życzenie uczniów Chrystusa czy owoc ich sfrustrowanej wyobraźni. To jest fakt historyczny i wydarzenie zbawcze. Dobitnym tego dowodem jest postawa arcykapłanów i faryzeuszów, którzy zebrali się u Piłata i mówili: "Panie, przypomnieliśmy sobie, że ów oszust powiedział jeszcze za życia: Po trzech dniach powstanę. Każ więc zabezpieczyć grób aż do trzeciego dnia, żeby przypadkiem nie przyszli Jego uczniowie, nie wykradli Go i nie powiedzieli ludowi: Powstał z martwych. I będzie ostatnie oszustwo gorsze niż pierwsze". Oni poszli i zabezpieczyli grób, opieczętowując kamień i stawiając straż" (Mt 27,63-64.66). Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa nie tylko warunkuje sens życia tych, którzy w Niego wierzą, ale również obraz samego Boga, którego On objawia. Pomylić się co do prawdy o Ukrzyżowanym Jezusie, który jest Zmartwychwstałym Mesjaszem, oznacza pomylić się co do samego Boga. Od owego poranka "pierwszego dnia po szabacie" Bóg jest Bogiem Zmartwychwstania, "Tym, który ożywia umarłych i to, co nie istnieje, powołuje do życia" (Rz 4,17), "Tym, który wskrzesił Jezusa z martwych" (Rz 8,11). Klasycznym tekstem orędzia wielkanocnego są słowa św. Pawła, zapisane w Pierwszym Liście do Koryntian: "Jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także nasza wiara. Okazuje się bowiem, żeśmy byli fałszywymi świadkami Boga, skoro umarli nie zmartwychwstają, przeciwko Bogu świadczyliśmy, że z martwych wskrzesił Chrystusa" (15,14-15). Od wydarzenia pustego grobu Chrystusa, który "rozsadzony został miłością Boga", pojawiła się nowa optyka patrzenia, myślenia i wiary chrześcijańskiej. Opiera się ona zawsze na centralnej tezie, że w Zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa spotykają się w nieprzenikniony sposób - "czas i wieczność, śmierć i nieśmiertelność, świat obecny i świat przyszły, człowiek z Bogiem. Zmartwychwstanie - będące świadectwem miłości Boga Ojca ku Synowi w Duchu Świętym - jest niejako w prostej linii spełnieniem się Wcielenia Syna Bożego w Jezusa". Te dwa wydarzenia zbawcze w sposób niepowtarzalny objawiają nam bliskość i miłość Boga, który wybrał nas i umiłował w swoim Synu, a którego nam dał jako "pierworodnego wszelkiego stworzenia", jak również jako "pierworodnego spośród tych, którzy umarli" (Kol 1,18; 1 Kor 15,20). Ta miłość promieniuje na każdego człowieka i cały świat doczesny.. Jest nie tylko cudownym działaniem Boga, ale czymś "nieskończenie więcej niż cudem" - sięgając w nieskończoność życia i miłości Trójjedynego Boga: Ojca i Syna, i Ducha Świętego. To On Sam - przez Krzyż i Zmartwychwstanie Syna - wzywa nas dzisiaj razem i każdego z osobna do współuczestnictwa w tym życiu i miłości. KS. WACŁAW DEPO
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |